Jeanne Moreau
23 Ιανουαρίου 1928 - 31 Ιουλίου 2017
Η εμβληματική Γαλλίδα ηθοποιός με την αισθησιακή ομορφιά και την απαράμιλλη φωνή βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στο Παρίσι από την οικιακή της βοηθόΜια από τις μεγαλύτερες «ντίβες» στην ιστορία του γαλλικού σινεμά και αγαπημένη ηθοποιός του αείμνηστου Θόδωρου Αγγελόπουλου, η επιβλητική Ζαν Μορό πέθανε τη Δευτέρα στο διαμέρισμά της στο Παρίσι σε ηλικία 89 ετών.
Η Μορό συνέδεσε την εικόνα της με τη γαλλική Νουβέλ Βαγκ και, ουσιαστικά, συνεργάστηκε με σχεδόν κάθε μεγάλο σκηνοθέτη της μεταπολεμικής περιόδου, έχοντας γυρίσει 107 ταινίες στα 65 χρόνια της καριέρας της.
Σύμφωνα με πληροφορίες του περιοδικού Closer, η οικιακή της βοηθός βρήκε τη Μορό νεκρή όταν πήγε στις 07.30 το πρωί στο σπίτι επί της οδού Φομπούρ Σεντ-Ονορέ για να αρχίσει τη δουλειά της.
Ποια ήταν η Ζαν Μορό
Γεννήθηκε το 1928 στο Παρίσι από Γάλλο πατέρα και Αγγλίδα μητέρα. Ξεκίνησε την καριέρα της το 1947 στο θέατρο, έγινε βασικό στέλεχος της Κομεντί Φρανσαίζ την περίοδο 1947-1951 (τότε ήταν το νεότερο σε ηλικία μέλος αυτού του οργανισμού), στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Theatre National Populaire και κατόπιν έκανε προσωπικούς θιάσους.
Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε έργα των Σαίξπηρ, Μολιέρου, Μαριβώ, Ζωρζ Φεντώ, Ιβάν Τουργκένιεφ, Αντρέ Ζιντ, Ζαν Κοκτώ, Τζωρτζ Μπέρναρ Σω, Τένεσι Γουίλιαμς, Πέτερ Χάντκε, Χάινερ Μύλερ και συνεργάστηκε με μεγάλους σκηνοθέτες (όπως ο Πήτερ Μπρουκ, ο Κλωντ Ρεζύ, ο Αντουάν Βιτέζ και ο Κλάους Μίκαελ Γκρύμπερ και ο δικός μας Θόδωρος Αγγελόπουλος).
Στις μεγάλες θεατρικές επιτυχίες της συγκαταλέγονται ο ρόλος της Βέρα στο έργο του Ιβάν Τουργκένιεφ "Ένας μήνας στην εξοχή" (1947, σε ηλικία μόλις 19 ετών), ο ρόλος της Ελίζα Ντούλιτλ στο έργο του Τζωρτζ Μπέρναρ Σω "Πυγμαλίων" (1954), ο ρόλος της Μάγκι στο έργο του Τένεσι
Γουίλιαμς "Η λυσσασμένη γάτα" (1957), ο ρόλος της Λούλου στο έργο του Φρανκ Βέντεκιντ "Λούλου" (1976), ο ρόλος της Τσερλίν στο έργο του Χέρμαν Μπροχ "Η διήγηση της υπηρέτριας Τσερλίν" (1986-1988), για το οποίο τιμήθηκε με βραβείο Μολιέρ α' γυναικείου ρόλου το 1988, και ο ρόλος της Σελεστίνας στο ομώνυμο έργο του Φερνάρντο Ντε Ρόχας (1989).
Το 1949 έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο στο φιλμ "Dernier amour". Πρωταγωνίστησε τόσο σε ταινίες του παραδοσιακού εμπορικού κυκλώματος όσο και σε ταινίες του Νέου Γαλλικού Κύματος και συνεργάστηκε με σκηνοθέτες όπως ο Φρανσουά Τρυφώ, ο Λουί Μαλ, ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ και ο Ζαν Ρενουάρ.
Πρωταγωνίστησε σε πολύ σημαντικές δημιουργίες του γαλλικού σινεμά, όπως οι ταινίες του Τρυφώ "Ζυλ και Τζιμ" (1962, στον θρυλικό ρόλο της Κατρίν, της νεαρής χαρισματικής γυναίκας που εμπλέκεται σε ένα επικίνδυνο ερωτικό τρίγωνο με δύο επιστήθιους φίλους) και "Η νύφη φορούσε μαύρα" (1967, στον ρόλο της Ζυλί Κολέρ, μιας νεαρής γυναίκας που αποφασίζει να εκδικηθεί τους πέντε άντρες που ευθύνονται για τη δολοφονία του συζύγου της), οι ταινίες του Μαλ "Ασανσέρ για δολοφόνους" (1958), "Οι εραστές" (1958) και "Βίβα Μαρία" (1965, όπου η Ζαν Μορό και η Μπριζίτ Μπαρντό υποδύονται δύο χορεύτριες του μιούζικ-χολ, που εμπλέκονται σε μια επανάσταση στο Μεξικό στις αρχές του 20ού αιώνα), η ταινία του Ζακ Ντεμύ "Το λιμάνι των αγγέλων" (1963), η ταινία του Ροζέ Βαντίμ "Επικίνδυνες σχέσεις" (1959), η ταινία του Φιλίπ Ντε Μπροκά "Παράνομη ευτυχία" (1972) και η ταινία του Μπερτράν Μπλιέ "Ο χορός των διεφθαρμένων" (1974).
Εκτός από ταινίες Γάλλων σκηνοθετών, η Μορό πρωταγωνίστησε σε έργα του Λουίς Μπουνιουέλ, ("Το ημερολόγιο μιας καμαριέρας", 1964, στον ρόλο της Σελεστίν, μιας φιλόδοξης καμαριέρας που προσπαθεί να ανέλθει κοινωνικά στην επαρχιακή Γαλλία του Μεσοπολέμου), του Μικελάντζελο Αντονιόνι ("Η νύχτα", 1961), του Όρσον Γουέλς ("Η δίκη", 1962, "Οι καμπάνες του μεσονυκτίου", 1966, "Αθάνατη ιστορία", 1968), του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ ("Ο καβγατζής", 1982), του Θόδωρου Αγγελόπουλου ("Το μετέωρο βήμα του πελαργού", 1991, στον ρόλο της Γαλλίδας συζύγου ενός εξαφανισμένου Έλληνα πολιτικού), του Τόνυ Ρίτσαρντσον ("Φλογισμένη σάρκα", 1966, Ο ναύτης του Γιβραλτάρ, 1967), του Πήτερ Μπρουκ ("Μοντεράτο καντάμπιλε", 1960), του Ηλία Καζάν ("Ο τελευταίος των μεγιστάνων", 1976), του Τζόζεφ Λόουζυ ("Εύα", 1962, "Μίστερ Κλάιν", 1976, "Η πέστροφα", 1982), του Μάρτιν Ριτ ("Η Γιοβάνκα και οι άλλες', 1960), του Βιμ Βέντερς ("Μέχρι το τέλος του κόσμου", 1991) και του Μανοέλ Ντε Ολιβέιρα ("Ο Γκέμπο και η σκιά του", 2012).
Έπαιξε, επίσης, σε αρκετές χολυγουντιανές παραγωγές, όπως "Οι νικητές" (1963) του Καρλ Φόρμαν, "Η κίτρινη Ρολς-Ρόυς" (1964) του Άντονυ Άσκουιθ, "Το τραίνο" (1964) του Τζων Φρανκενχάιμερ, "Η Μεγάλη Αικατερίνη" (1968) του Γκόρντον Φλέμυνγκ και Μόντυ Γουώλς (1970) του Γουίλιαμ Φρέικερ, Ερμήνευσε συχνά ρόλους απελευθερωμένης μοιραίας γυναίκας, με έντονο πάθος και δυναμισμό, και συμπρωταγωνίστησε με διάσημους ηθοποιούς όπως ο Ζαν Γκαμπέν, ο Ζεράρ Φιλίπ, ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, ο Πήτερ Ο' Τουλ, ο Μπαρτ Λάνκαστερ, ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό, ο Αλαίν Ντελόν, ο Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, ο Λη Μάρβιν, ο Μισέλ Πικολί, ο Μαξ Φον Σύντοβ, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο και ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ. Επιπρόσθετα, σκηνοθέτησε η ίδια δύο ταινίες (Φως, 1976 και L'adolescente, 1979) και ασχολήθηκε και με το τραγούδι.
Έχει λάβει το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβάλ των Καννών (από κοινού με τη Μελίνα Μερκούρη) για το Μοντεράτο Καντάμπιλε, το BAFTA καλύτερης ξένης ηθοποιού για το Βίβα Μαρία και το Σεζάρ Α' γυναικείου ρόλου για το La vieille qui marchait dans la mer. Για τη συνολική της προσφορά, έχει λάβει τον Τιμητικό Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ Βενετίας, το Τιμητικό BAFTA της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, την Τιμητική Χρυσή Άρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου και το Τιμητικό Σεζάρ.[4]
Διετέλεσε Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ Καννών δύο φορές, το 1975 και το 1995, και Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ Βερολίνου το 1983.
Παντρεύτηκε δύο φορές: με τον Γάλλο σκηνοθέτη και ηθοποιό Ζαν-Λουί Ρισάρ (1949-1956), με τον οποίο απέκτησαν έναν γιο, τον Ζερόμ, και με τον Αμερικανό σκηνοθέτη Γουίλιαμ Φρήντκιν (1977-1979).
(1949) Dernier amour
(1950) Meurtres (Ο τρίτος αδελφός)
(1950) Pigalle-Saint-Germain-des-Pres
(1952) L'homme de ma vie
(1952) Il est minuit, docteur Schweitzer
(1953) Dortoir des grandes (Η κολασμένη του παρθεναγωγείου)
(1953) Julietta (Τα καπρίτσια της Ζυλιέττας)
(1954) Touchez pas au grisbi (Ας με κρίνει η κοινωνία)
(1954) La reine Margot (Βασίλισσα Μαργκό)
(1954) Secrets d' alcôve (Τα μυστικά της κρεββατοκάμαρας)
(1954) Les intrigantes
(1955) Les hommes en blanc (Το προσκέφαλο του πόνου)
(1955) Gas-oil (Στον κλοιό των γκάγκστερς)
(1955) M'sieur La Caille
(1956) Le salaire du péché
(1957) Jusqu'au dernier (Η σπείρα του ματωμένου κύκλου)
(1957) Les louves (Οι λύκαινες)
(1958) Échec au porteur
(1958) L'étrange Monsieur Steve (Κολασμένοι ερασταί)
(1958) Trois jours à vivre (Ο μελλοθάνατος)
(1958) Ascenseur pour l'échafaud (Ασανσέρ για δολοφόνους / Μια νύχτα του Σαββάτου)
(1958) Le dos au mur (Ο δολοφόνος δεν είμαι εγώ)
(1958) Les amants (Οι εραστές)
(1959) Les liaisons dangereuses (Επικίνδυνες σχέσεις)
(1959) Les 400 coups (Τα 400 χτυπήματα)
(1960) Moderato cantabile (Μοντεράτο καντάμπιλε)
(1960) Le dialogue des Carmélites (Διάλογοι Καρμελιτισσών)
(1960) Five Branded Women (Η Γιοβάνκα και οι άλλες)
(1961) La notte (Η νύχτα)
(1961) Une femme est une femme (Η κυρία θέλει έρωτα)
(1962) Eva (Εύα)
(1962) Jules et Jim (Ζυλ και Τζιμ / Απολαύστε το κορμί μου)
(1962) Le procès (Η δίκη)
(1963) La baie des anges (Το λιμάνι των αγγέλων)
(1963) Peau de banane (Καυτό πεζοδρόμιο)
(1963) Le feu follet (Η φλόγα που τρεμοσβήνει)
(1963) The Victors (Οι νικητές)
(1964) Le journal d'une femme de chambre (Το ημερολόγιο μιας καμαριέρας)
(1964) The Yellow Rolls-Royce (Η κίτρινη Ρολς-Ρόυς)
(1964) Mata Hari, agent H21 (Μάτα Χάρι, πράκτωρ Χ-21)
(1964) The Train (Το τραίνο)
(1965) Campanadas a medianoche (Οι καμπάνες του μεσονυχτίου / Φάλσταφ)
(1965) Viva Maria! (Βίβα Μαρία)
(1966) Mademoiselle (Φλογισμένη σάρκα)
(1967) The Sailor from Gibraltar (Ο ναύτης του Γιβραλτάρ)
(1967) Le plus vieux métier du monde (Το πιο παλιό επάγγελμα του κόσμου)
(1967) La mariée était en noir (Η νύφη φορούσε μαύρα)
(1968) Histoire immortelle (Αθάνατη ιστορία)
(1968) Great Catherine (Μεγάλη Αικατερίνη)
(1969) Le corps de Diane
(1969) Le petit théâtre de Jean Renoir
(1970) Monte Walsh (Μόντυ Γουώλς)
(1970) Alex in Wonderland
(1971) Comptes à rebours (Τώρα θα πληρώσεις, δολοφόνε!)
(1971) L'humeur vagabonde
(1972) Chère Louise (Παράνομη ευτυχία)
(1972) Nathalie Granger
(19730 Joanna Francesa
(1974) Les valseuses (Ο χορός των διεφθαρμένων)
(1974) La race des 'seigneurs' (Ο αριβίστας)
(1974) Je t'aime
(1975) Souvenirs d'en France (Αναμνήσεις από τη Γαλλία)
(1975) Hu-Man
(1976) Lumière (Φως)
(1976) M. Klein (Μίστερ Κλάιν)
(1976) The Last Tycoon (Ο τελευταίος των μεγιστάνων)
(1981) Your Ticket Is No Longer Valid (Η αυτοκρατορία της ηδονής)
(1981) Plein Sud (Ερωτικά καπρίτσια)
(1982) Mille milliards de dollars
(1982) Querelle (Ο καβγατζής)
(1982) La truite (Η πέστροφα)
(1986) Le paltoquet
(1986) Sauve-toi, Lola
(1987) Le miraculé
(1988) La nuit de l'océan
(1989) Jour apres jour
(1990) Nikita (Νικίτα)
(1990) Alberto Express
(1990) La femme fardée (Η μακιγιαρισμένη γυναίκα)
(1991) Anna Karamazoff
(1991) Unitl the End of the World (Μέχρι το τέλος του κόσμου)
(1991) Το μετέωρο βήμα του πελαργού
(1991) La vieille qui marchait dans la mer
(1992) L'amant (Ο εραστής)
(1992) A demain
(1992) Die Abwesenheit
(1993) Map of the Human Heart (Περιπέτεια στον παγωμένο Βορρά)
(1993) The Summer House (Όλα του γάμου δύσκολα)
(1993) Je m'appelle Victor
(1995) Les cent et une nuits
(1995) Al di là delle nuvole (Πέρα από τα σύννεφα)
(1996) The Proprietor (Η επιστροφή)
(1996) I Love You, I Love You Not (Αγάπη μοναδική)
(1997) Un amour de sorcière (Μαγικός έρωτας)
(1998) Ever After (Παραμυθένιος έρωτας)
(2000) Il manoscritto del principe
(2001) Lisa
(2001) Cet amour-là (Αυτή η αγάπη)
(2005) Le temps qui reste (Ο χρόνος που απομένει)
(2006) Roméo et Juliette
(2007) Desengagement (Βίαιη απόσυρση)
(2008) Plus tard tu comprendras
(2009) Visage (Ένοχα πρόσωπα)
(2009) Kérity, la maison des contes (Kérity, το σπίτι των παραμυθιών)
(2012) Gebo et son ombre (Ο Γκέμπο και η σκιά του)
(2012) Une Estonienne à Paris
(2015) Le talent de mes amis
0 Σχόλια