"Σαν έρχεται το δειλινό - του εσπερινού η καμπάνα
φέρνει εσένα στο μυαλό - μάνα, γλυκιά μου μάνα.
Κάθε μοναχική βραδιά - άγγελος είσαι εμπρός μου
όταν με πνίγει η ερημιά - κι η μοναξιά του κόσμου"
Μετά το θάνατο της μητέρας μου και ενώ η παρουσία της ήταν έντονη στην ψυχή μου, ένιωσα την ανάγκη να αποτυπώσω σε ένα τραγούδι όσα ένιωθα για εκείνη που ποτέ δεν της τα είχα πει.Από τότε που για πρώτη φορά την αντίκρισα και πήρα το πρώτο χαμόγελο του ήλιου από τα μάτια της μέχρι το μακρινό της ταξίδι, με τα εφόδια που εκείνη μου είχε δώσει, ένιωθα τα φτερά της αγκαλιά της να με προστατεύουν.
Μου ήταν όμως αδύνατο να κλείσω σε ένα τραγούδι τόσα πολλά συναισθήματα αγάπης, θλίψης και νοσταλγίας και για ένα μεγάλο διάστημα δεν αποφάσιζα, ώσπου, ο ήχος της καμπάνας την παραμονή της Παναγίας τον Δεκαπενταύγουστο στο νησί μου, την Αμοργό, μου έδωσε το κίνητρο να της γράψω ένα πολύ όμορφο τραγούδι.
Το τραγούδι το ερμήνευσε καταπληκτικά η Μαρία Σουλτάτου και συμπεριλαμβάνεται στην καινούργια μου ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά "Στον Κύκλο του Χρόνου" σε στίχους και μουσική δική μου.
Βαγγέλης Σίμου
0 Σχόλια