Λαμπρή η εκκλησία του Αγίου στην κορυφή της Αράχωβας εντυπωσίαζε πάντα τους ξένους.
Γραπτές μαρτυρίες βεβαιώνουν πως υπήρχε ήδη στα 1676.
Όμως είναι άγνωστο πόσα χρόνια πριν υπήρχε στον ίδιο χώρο.
Σε τούτη την πανέμορφη εκκλησία και στο γύρω χώρο γιορτάζουν οι Αραχωβίτες το Πανηγυράκι, την 3ήμερη γιορτή προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου, από το βράδυ της 24ης Απριλίου έως και την Τετάρτη 27 Απριλίου 2011.
Ζωντανή η πίστη των Αραχωβιτών στον Αφέντη Άι Γιώργη, όπως τον αποκαλούν, εκφράζεται στο Πανηγυράκι αυθόρμητα. Στη γιορτή αυτή έχουν ενσωματωθεί και διατηρούνται αμετάβλητα μέχρι σήμερα παλαιότατα έθιμα των ελληνικών πανηγυριών με αρχαιότατες καταβολές.
Πουθενά ίσως στην Ελλάδα δεν έχει διασωθεί τόσο αυθεντική η εικόνα του ελληνικού πανηγυριού, όπως γιορταζόταν στο Βυζάντιο και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Η λιτάνευση της ιερής Εικόνας του Αγίου Γεωργίου, τη Κυριακή το βράδυ με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια και απαράβατη τάξη, ο χορός των γερόντων, των ανδρών και των νέων, το σήκωμα της πέτρας, τα άλματα, η λιθοβολία, η σφαιροβολία, η διελκυστίνδα, η πάλη, το δρώμενο στη βρύση τ Άι Γιώργη, το έθιμο της προσφοράς αρνιών από τους κτηνοτρόφους που είναι τα έπαθλα των νικητών, το κοινό τραπέζι στην αυλή της εκκλησίας, το ρουμελιώτικο γλέντι και τέλος ο τελετουργικός χορός της λήξης του πανηγυριού την τρίτη μέρα είναι έθιμα που συντηρήθηκαν αναλλοίωτα στο χρόνο.
Ίσως σε δύσκολους καιρούς και σε πολέμους να επηρεάστηκε η λαμπρότητα του πανηγυριού , ωστόσο ποτέ δεν έπαψε να γιορτάζετε. Οι περιγραφές των πανηγυριώτικων εθίμων, όπως διασώθηκαν σε γραπτές μαρτυρίες από το 1835 και εξής, από περιηγητές που ήρθαν στην Αράχωβα, επιβεβαιώνουν πόσο αυθεντικό έχει μείνει το Πανηγυράκι μέχρι σήμερα.
Ο επισκέπτης προσκυνητής ζει πρωτόγνωρες και ανεξίτηλες καταστάσεις καθώς διαπιστώνει στην ομόψυχη συμμετοχή το βιωματικό χαρακτήρα της γιορτής που δεν αλλοιώθηκε από την αλματώδη ανάπτυξη του τόπου.
Η ευσέβεια των Αραχωβιτών προς τον πολιούχο Άγιο της Αράχωβας σφυρηλατήθηκε μέσα στις ιστορικές διαδρομές του τόπου., Πολλές παραδόσεις αναφέρονται στη σωτηριώδη επέμβαση του Αγίου στα χρόνια της τουρκοκρατίας και στην Επανάσταση. Στο ξεκίνημα του Αγώνα οι Αραχωβίτες ύψωσαν τη δική τους σημαία κεντημένη με τον προστάτη τους Άγιο Γεώργιο . Ήταν αυτή η πρώτη σημαία της επαναστατημένης Ρούμελης, το λάβαρο της Επανάστασης που ευλογήθηκε στην Αγία Παρασκευή της Λιβαδειάς από τον Ησαΐα Σαλώνων, τον Διονύσιο Αθηνών και το Νεόφυτο Ταλαντίου, κυμάτισε στον πύργο της Ώρας στη Λιβαδειά και παραδόθηκε στον Αθανάσιο Διάκο.
Προ πάντων όμως το Πανηγυράκι προσέλαβε και εθνικό χαρακτήρα μετά τη μάχη της Αράχωβας το Νοέμβριο του 1826. Ακλόνητη είναι η πίστη των Αραχωβιτών ότι ο Τροπαιοφόρος Γεώργιος οδήγησε τους Έλληνες αγωνιστές και τον αρχηγό τους Γεώργιο Καραΐσκάκη στην περίλαμπρη νίκη κατά των τουρκαλβανών του Μουστάμπεη. Η νίκη αυτή πέρασε στην Ιστορία ως η "Ανάσταση της Επανάστασης".
Με το γνώριμό τους παλιό ακριτικό τραγούδι του Άι Γιώργη το "Πανηγυράκι" οι Αραχωβίτες συνέδεσαν και ερμήνευσαν συμβολικά τα δυνατά βιώματα του Αγώνα.
Ο δράκος του τραγουδιού έγινε το Τούρκος που στερούσε τη λευτεριά των Ελλήνων.
Το Πανηγυράκι αποδείχνει ότι εδώ στην Αράχωβα η παράδοση δεν είναι ξεκομμένη από την πραγματικότητα, αλλ είναι έκφραση ψυχική και βίωμα του Αραχωβίτη κάθε ηλικίας.
Οργάνωση:
* Δήμος Αράχωβας (τηλ: 22670 31250 & 22673 51200)
* Εκκλησιαστικό Συμβούλιο Αγίου Γεωργίου
Με τη συνεργασία του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου Ι.Ν.Εισόδων της Θεοτόκου &
τη συμμετοχή των Τοπικών Συλλόγων και όλων των Αραχωβιτών.
0 Σχόλια