Δεν μας πληροφορεί κανένα γραπτό μνημείο, ποιο μήνα γεννήθηκε ο Χριστός.
Τα πρώτα χριστιανικά χρόνια οι συνθήκες γέννησης του Χριστού ήταν γνωστές σε όλους γι αυτό δεν χρειάστηκε να ζητήσει κανείς να μάθει κάτι που όλοι γνώριζαν.Άλλωστε τους πρώτους Χριστιανούς ΔΕΝ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ πότε και πώς γεννήθηκε ο Χριστός αλλά εκείνο που όλους ενδιέφερε ήταν η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ του Ιησού για μια πανανθρώπινη κοινωνία από όπου θα έλειπε το μίσος και όλοι θα ήταν ισότιμοι. Και το κυριότερο, στην κοινωνία που φέρνει ο Χριστός ζούν όλοι χωρίς το φόβο του θανάτου.
Πρώτη φορά τον 3ο – 4ο αιώνα άρχισαν κάποιοι να συζητούν λεπτομέρειες για τους προγόνους του Χριστού και για τις πρώτες μέρες μετά τη γέννησή του. Σε «Απόκρυφα» κείμενα όπως το «πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου» και το «ευαγγέλιο Ψευδοματθαίου» περιέχεται η περίληψη τέτοιων συζητήσεων για την ημέρα γέννησης του Χριστού χωρίς όμως επιστημονική αξία. Έτσι σήμερα αν κάποιος θελήσει να ζητήσει πληροφορίες για τη γέννηση του Χριστού μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει με βάση την Αγία Γραφή.
Ο απόστολος Λουκάς είναι ο μόνος ευαγγελιστής που περιγράφει με κάποιες λεπτομέρειες και με αξιοπιστία τη γέννηση του Χριστού. Και σαν επιστήμων – ιατρός που ήταν προσπαθεί να είναι σαφής και ακριβής στις περιγραφές του. Μας πληροφορεί ότι ο Χριστός γεννήθηκε τη χρονιά της «πρώτης απογραφής πληθυσμών» που είχε διατάξει ο Οκταβιανός Αύγουστος, όταν διοικητής Συρίας ήταν ο Κυρήνιος. (κατά Λουκά β, 1-3). Δεν αναφέρει το μήνα και την ημέρα. Αλλά ίσως μπορούμε από τις περιγραφές του να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα:
1. Η Μαριάμ και ο Ιωσήφ πήγαν στην πατρίδα τους να «απογραφούν». Η μετακίνησή τους δεν μπορεί να έγινε το χειμώνα.
2. Την νύκτα που γεννήθηκε ο Χριστός, οι βοσκοί αγρυπνούσαν στο ύπαιθρο (κατά Λουκά β,8). Αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρχε φόβος για παγωνιά. Ο καιρός ήταν ή ανοιξιάτικος ή θερινός.
Κάποιοι Παλαιστίνιοι και Σύροι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι ο Χριστός γεννήθηκε τον Οκτώβριο. (Τη θεωρία αυτή την στηρίζουν σε παλαιστινιακά έθιμα της εποχής του Χριστού). Όμως πως είναι δυνατόν να διατάχθηκε «απογραφή πληθυσμών» στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ένα μήνα πριν τον Χειμώνα; Πως θα γινόταν η μετακίνηση προς τη γενέτειρα μέσα στον Οκτώβριο αλλά και η επιστροφή τόσων ανθρώπων, στις αρχές Νοεμβρίου (με τα τόσα καιρικά φαινόμενα); Λογικότερο είναι η απογραφή να έγινε άνοιξη ή το πολύ τον Ιούνιο. Όπως μαθαίνουμε από τον Κλήμη τον Αλεξανδρέα, πολλοί ήταν εκείνοι που το 200 μ.Χ. τοποθετούσαν τη γέννηση του Χριστού το μήνα Μάιο.
Πρώτη φορά τον 3ο – 4ο αιώνα άρχισαν κάποιοι να συζητούν λεπτομέρειες για τους προγόνους του Χριστού και για τις πρώτες μέρες μετά τη γέννησή του. Σε «Απόκρυφα» κείμενα όπως το «πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου» και το «ευαγγέλιο Ψευδοματθαίου» περιέχεται η περίληψη τέτοιων συζητήσεων για την ημέρα γέννησης του Χριστού χωρίς όμως επιστημονική αξία. Έτσι σήμερα αν κάποιος θελήσει να ζητήσει πληροφορίες για τη γέννηση του Χριστού μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει με βάση την Αγία Γραφή.
1. Η Μαριάμ και ο Ιωσήφ πήγαν στην πατρίδα τους να «απογραφούν». Η μετακίνησή τους δεν μπορεί να έγινε το χειμώνα.
2. Την νύκτα που γεννήθηκε ο Χριστός, οι βοσκοί αγρυπνούσαν στο ύπαιθρο (κατά Λουκά β,8). Αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρχε φόβος για παγωνιά. Ο καιρός ήταν ή ανοιξιάτικος ή θερινός.
Κάποιοι Παλαιστίνιοι και Σύροι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι ο Χριστός γεννήθηκε τον Οκτώβριο. (Τη θεωρία αυτή την στηρίζουν σε παλαιστινιακά έθιμα της εποχής του Χριστού). Όμως πως είναι δυνατόν να διατάχθηκε «απογραφή πληθυσμών» στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ένα μήνα πριν τον Χειμώνα; Πως θα γινόταν η μετακίνηση προς τη γενέτειρα μέσα στον Οκτώβριο αλλά και η επιστροφή τόσων ανθρώπων, στις αρχές Νοεμβρίου (με τα τόσα καιρικά φαινόμενα); Λογικότερο είναι η απογραφή να έγινε άνοιξη ή το πολύ τον Ιούνιο. Όπως μαθαίνουμε από τον Κλήμη τον Αλεξανδρέα, πολλοί ήταν εκείνοι που το 200 μ.Χ. τοποθετούσαν τη γέννηση του Χριστού το μήνα Μάιο.
Πότε γεννήθηκε ο Χριστός: Το έτος Μηδέν ή το 4 μ.ΧΑν λάβουμε υπ΄ όψιν την ιστορία και την Αστρονομία, τότε οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι ο Χριστός γεννήθηκε το έτος 4 π.Χ.
Αυτό απέδειξε και ο διαπρεπής αστρονόμος Κων. Χασάπης, ο οποίος απέδειξε μάλιστα ότι το Άστρο της Βηθλεέμ ήταν αληθινό.
Ας δούμε όμως γιατί πρέπει να πούμε ότι ο χρόνος γεννήσεως του Χριστού δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια και ακρίβεια σε κανένα από τα Ιερά Ευαγγέλια.
Η Διονυσιακή χρονολογία που καθιερώθηκε το 533 μ.Χ. για τους επιστήμονες είναι λανθασμένη, γιατί ο Διονύσιος ο Μικρός θεώρησε ως έτος γεννήσεως του Ιησού το 574 από κτίσεως Ρώμης. Στην πραγματικότητα όμως το έτος αυτό είναι το 750 από κτίσεως Ρώμης, δηλαδή το έτος 4 π.Χ. Και αυτό γίνεται φανερό από δύο γεγονότα:
α) Ο Οκταβιανός, στο 28ο έτος της ηγεμονίας του οποίου γεννήθηκε ο Ιησούς, είχε γίνει ύπατος και μοναδικός κύριος του ρωμαϊκού κράτους το 723 από κτίσεως Ρώμης, δηλαδή το 31 π.Χ. Αργότερα μάλιστα, το 727, δηλαδή το 27 π.Χ. ονομάστηκε και “Αύγουστος”.
β) Σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Ματθαίο, ο Ιησούς γεννήθηκε “εν ημέραις Ηρώδου του βασιλέως” ( Ματθ. 2.1). Είναι όμως γνωστό από τον ιστορικό Ιώσηπο ότι ο Ηρώδης ο Μέγας πέθανε το έτος 750 από κτίσεως Ρώμης δηλαδή το έτος 4 π.Χ. σύμφωνα με τις αστρονομικές μετρήσεις σημειώθηκε στις 11 Απριλίου, γιατί εορτάζετο την πρώτη εαρινή πανσέληνο.
Ο Ιώσηπος αναφέρει ακόμα ότι λίγο πριν απο τον θάνατο του Ηρώδη έγινε μερική έκλειψη Σελήνης στις 13 Μαρτίου του 4 π.Χ. Άρα ο Ηρώδης πέθανε μεταξύ 13 Μαρτίου και 11 Απριλίου του 4 π.Χ. σύμφωνα με την Διονυσιακή χρονολογία.
Κατά τον ευαγγελιστή Μάρκο Λουκά ο Ιησούς γεννήθηκε “ εν ετει πεντε και δεκάτω της ηγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος… Εγένετο ρήμα Θεού επί Ιωάννην… και ήλθεν εις πάσαν την περίχωρον το Ιορδάνου κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας” (Λουκά 3,1-3). “Και Ιησού βαπτισθέντος… αυτός ήν Ιησούς ωσεί ετών τριάκοντα αρχόμενος (ενν. του έργου του)” (Λουκά 3,23).
Την εξουσία, είναι γνωστό όμως ότι την ασκούσε ουσιαστικά ο Τιβέριος Κλαύδιος Νέρων σαν αυτοκράτορας, όχι από το 767 από κτίσεως Ρώμης (14 μ.Χ.) αλλά από το 765 από κτίσεως Ρώμης (12 μ.Χ.) όταν είχε υποκαταστήσει τον αυτοκράτορα Οκταβιανό. Μόνο λοιπόν εάν θεωρηθεί το έτος 765-766 από κτήσεως Ρώμης (14-15 μ.Χ.) το πρώτο έτος της ηγεμονίας το Τιβερίου, τότε: α) 15ο έτος της ηγεμονίας του είναι το 779-780 από κ. Ρ. (26-27 μ.Χ.) και β) Επαληθεύεται η πληροφορία του Ματθαίου, οτι ο Ιησούς γεννήθηκε “εν ημέραις Ηρώδου” δηλαδή το 750 από κ. Ρ. (4 π.Χ.).
Ας δούμε όμως τι λέει και ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Όταν ο Ιησούς μετέβη στην Ιερουσαλήμ, το πρώτο Πάσχα του δημοσίου βίου του οι Ιουδαίοι του ζήτησαν σημείο ότι είναι ο Μεσσίας. Οπότε εκείνος απάντησε: “λύσατε τον ναόν τούτον και εν τρισίν ημέραις εγερώ αυτόν”. Και οι Ιουδαίοι του απάντησαν: “Τεσσαράκοντα και εξ έτεσιν ωκοδομήθη ο ναός ούτος και εν τρισίν ημέραις εγερείς αυτόν;”
Κατά τον Ιώσηπο, όμως, η ανοικοδόμηση του ναού άρχισε το 18ο έτος της βασιλείας του Ηρώδου του Μεγάλου 734-735 από κτήσεως Ρώμης (20-19 π.Χ.). Επειδή λοιπόν οι Ιουδαίοι αναφέρθηκαν σε 46 συμπληρωμένα έτη από της ανοικοδομήσεως του ναού, αυτό σημαίνει ότι το πρώτο Πάσχα μετά το 46ο έτος της ανοικοδομήσεως (27 μ.Χ.) είναι το 28 μ.Χ.
Επομένως τα γεγονότα της ζωής και του έργου του Ιησού, όσα καλύπτουν το διάστημα από της βαπτίσεως μέχρι του πρώτου Πάσχα (28 μ.Χ.) δεν είναι πολλά. Και το διάστημα αυτό δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο των 6 μηνών. Και η βάπτιση του Ιησού θα πρέπει να έγινε όχι νωρίτερα από τον Οκτώβριο του έτους 780 από κ.Ρ. ( 27 μ.Χ.) εφ΄ όσον το Πάσχα εορτάζετο στις αρχές Απριλίου.
Ο Ιησούς όμως ήταν περίπου 30 ετών όταν βαπτίσθηκε και άρα θα πρέπει να γεννήθηκε το έτος 750 από κ. Ρ. Δηλαδή το 4.μ.Χ.
Πρέπει να αναφερθεί ότι στο ευαγγέλιο του Λουκά γίνεται λόγος για την απογραφή κατά την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς και η οποία “πρώτη εγένετο ηγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου. Άρα και σύμφωνα με τα νεώτερα αρχαιολογικά ευρήματα ο Κυρήνιος ήταν διοικητής της Συρίας το 4 μ.Χ.
Με το γεγονός όμως της γεννήσεως του Ιησού Χριστού είναι άρρηκτα συνδεδεμένος και ο αστέρας της Βηθλεέμ Οι έρευνες που έγιναν απο αστρονόμους, δείχνουν οτι και αυτό το περίεργο ουράνιο φαινόμενο δεν συνέβη το έτος μηδέν.
0 Σχόλια