Ευτυχία και φτώχεια

Ο Αριστοτέλης πίστευε ότι η δημοκρατία είναι το πολίτευμα στο οποίο κυβερνούν οι φτωχοί.
Δεν είχε ασφαλώς στο νου του, τους νομιμοποιημένους φτωχούς του 21ου αιώνα.
Σήμερα πολλοί πιστεύουν, ότι η χαρά και η ευτυχία σε συνθήκες φτώχειας είναι αυταπάτη, γιατί η εισοδηματική φτώχεια καταλήγει σε ανθρώπινη φτώχεια, με την έννοια της άρνησης των κοινών αξιών.
Δεν έχουν άδικο.
Σήμερα ο φτωχός αισθάνεται νομιμοποιημένος από την ίδια την πολιτεία.
Είναι μια σκληρή εποχή η σημερινή.
Ανατρέχοντας στα δικά μας βιώματα στο νησί την Πάτμο, διαπιστώνουμε, ότι "Χαρά και Ευτυχία υπάρχει και στη φτώχεια"
Στα παιδικά μας χρόνια δεν είχαμε λεφτά.
Οι γονείς μας, με μια βόλτα στο "κορδόνι" και μια πάστα στου Μωραΐτη, πέταγαν στα σύννεφα.
Εμείς, περιμέναμε τα Χριστούγεννα και τον Άη Βασίλη, με πολύ χαρά και προσμονή.
Για να φορέσουμε το καινούργιο ρούχο, τα καινούργια παπούτσια, τον καινούργιο φιόγκο, να αποκτήσουμε καινούργιο βιβλίο, παιχνίδι, τετράδιο.
Τότε μας τα αγόραζαν οι γονείς μας, μας χάριζαν οι νονοί και οι θείοι (μπουλιστρίνα) και από τα κάλαντα.
Όλα από ένα, όχι δύο.
Περιμέναμε τη γιορτή του σχολείου, να απαγγέλλουμε, να τραγουδήσουμε τα Χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα τραγούδια, να πούμε τα κάλαντα, να πάμε εκκλησία και στους εορτάζοντες για Χρόνια Πολλά.
Αυτά μας έκαναν χαρούμενους και ευτυχισμένους.
Ο Περικλής έλεγε:
"Ούτε θεωρούμε εντροπήν την ομολογία της πενίας, αλλά μεγαλυτέραν εντροπήν να μη καταβάλει κανείς κάθε προσπάθεια δια να διαφύγει"
Και σήμερα μπορούμε να νοιώθουμε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι στη φτώχεια που μας έβαλαν, αν διαφύγουμε από την φτώχεια των αξιών....
Και ξέρουμε πως.
Με συνταγή του παρελθόντος και με υλικά του σήμερα.
Σμαράγδη Μουλιάτη - Σταμπούλη