Μια γυναίκα κοιτάζει τον εαυτό της στον καθρέφτη, ανακαλύπτει ότι η νιότη είναι φευγαλέα, ότι έχει βιώσει τόσο λίγο, ότι πραγματικά έχει να περιμένει πάντα, για κάτι, κάποιον, να κάνει κάτι γι 'αυτήν, για να διαλύσει τους φόβους της, τις αντιστάσεις της, τα τακτοποιημένα μικρά διαμερίσματα μέσα στην οποία έχτισε ένα ωραίο σπίτι, μια όμορφη οικογένεια, έναν καλό γαμπρό.
Φαίνεται να παίρνει πολύ χρόνο για τους περισσότερους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν ζήσει στο τακτοποιημένο μικρό τους χώρο, ή ίσως ακόμη και σε ένα μεγαλύτερο, που όμως ήταν τελικά ένας χώρος που τους καθήλωσε. Είναι, ούτως ειπείν, σε μια αποτελμάτωση.
Η ζωή σε αυτά τα διαμερίσματα μπορεί να είναι πολύ χαρούμενη και άνετη, με όλα τα συμβατικά πρότυπα. Μπορείτε ακόμη και να κινηθείτε γύρω, όπως τα ρυμουλκούμενα, έτσι ώστε όταν είστε κουρασμένοι από μια κατάσταση, μπορείτε να πάτε στο επόμενο διαμερισματάκι, νομίζοντας ότι έχετε κάνει μια μεγάλη αλλαγή. Αλλά στην ουσία μιλάμε πάντα για μια φυλακή από επιλογές που δεν έγιναν. Όταν ξέρεις ότι είναι αυτό, τότε η επικίνδυνη ηλικία αρχίζει. Και το κάρμα αρχίζει να κινείται.
Ο φόβος της αλλαγής
Αυτό μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή, υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Αλλά τα ανθρώπινα όντα έχουν τέτοια σύσταση ώστε να είναι βαθιά φοβισμένα απέναντι στην αλλαγή. Προσκολλώνται σε ό, τι φαίνεται να τους δίνει, την ασφάλεια, είτε πρόκειται για την οικονομική ασφάλεια, ή πνευματική ή συναισθηματική ασφάλεια. Ωστόσο, κατά τις ώρες που αρχίζει ή τελειώνει κάποια βαθιά ριζωμένη διαδικασία της βιολογικής και ψυχολογικής ανάπτυξης, η διαταραχή αυτή δημιουργεί κατάρριψη της ασφαλείας, και αρχίζουν οι αλλαγές.
Στη συνέχεια οι μικρές ενοχλήσεις, ή η πίεση των απογοητευτικών συνθηκών μιας εγκλωβισμένης ζωής σηκώνονται στα ύψη από το μεγάλο φούσκωμα της θάλασσας του ασυνείδητου και μπαίνουμε και βιολογικά και στη διαδικασία της αλλαγής. Τα μικρά κύματα που αποτελούνται από τους συνειδητούς ερεθισμούς ή η ημι-συνειδητή αίσθηση του κενού και της αποτυχίας μας αναγκάζουν να παραδεχτούμε ότι πρέπει να προχωρήσουμε στην ζωή μας έξω από το περιβόητο και πλανευτικό comfort zone.
Στη συνέχεια, δύο πράγματα συμβαίνουν, συχνά ταυτόχρονα. Αντιλαμβανόμαστε ότι, κατά κάποιο τρόπο, αυτές οι συμβατικές δομές της ζωής μας, μας έχουν παρασύρει σε λάθος μονοπάτι . Και ταυτόχρονα μια φωνή ελπίδας και πόθου για πραγματικές εμπειρίες μας λέει μέσα μας: «Υπάρχει χρόνος ακόμα δεν είναι πολύ αργά.».
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει μία επικίνδυνη ηλικία. Κίνδυνος προκύπτει όταν κάτι βαθιά μέσα μας γίνεται ριζικά δυσαρεστημένο με τα πράγματα-όπως- είναι στη ζωή μας. Αυτή η δυσαρέσκεια μπορεί να προκληθεί από ό, τι έχουμε κάνει, ή παραλείψαμε να ολοκληρώσουμε -ή από ό, τι οι άλλοι, έχουν κάνει ή δεν κάνει.
Όταν μιλάμε για τα πράγματα-όπως-θα-είναι (δηλαδή το status quo) ο αστρολόγος συνήθως θα κατηγορήσει τον Κρόνο για την όποια αλλαγή – μη επιθυμητή – έρθει στην ζωή μας.
Ο Κρόνος σας δίνει το χαρτόνι και την κόλλα, το τσιμέντο και τις ξύλινες μορφές για να χτίσετε τη ζωή διαμερισμάτων σας. Αν έχετε παραδώσει αυτά τα εργαλεία του Κρόνου σε κάποιον άλλο, επειδή είστε κουρασμένοι ή δεν θέλετε να λερώσετε τα χέρια σας, αυτό δεν είναι σφάλμα του Κρόνου.
Τα υποθετικά αυτά διαμερίσματα είναι προφανώς χρήσιμα, και στις περισσότερες περιπτώσεις απαιτούνται από την κοινωνία, καθώς και από τη δική σας επιθυμία για ασφάλεια. Ένα σπίτι είναι ένα σύνολο διαμερισμάτων. Φυσικά, μπορείτε να κατασκηνώσετε έξω, αλλά λίγοι το τολμούν. Έτσι, μπορείτε να οικοδομήσετε ένα υποθετικό σπίτι. Εάν δεν είναι ένα πραγματικό σπίτι, είναι ένα σύνολο δομών και ιδεών και προκαταλήψεων με τις οποίες προσπαθείτε να επιβιώσετε μέσα σε μια κοινωνία. Όμως, έχετε ακούσει τον δικό σας Κρόνο, που είναι υπεύθυνος για αυτές τις δομές, ή είστε υποχείρια του Κρόνου των γονιών σας, του συντρόφου. Ή ακόμα και των παιδιών σας.
Η άνοδος της Απογοήτευσης
Συμβαίνει συχνά να χτίζετε τα διαμερίσματα της καθημερινής ύπαρξης σας πάρα πολύ στενά, πολύ μονότονα ή καταπιεστικά. Μπορεί να μην υπάρχει ποικιλία σε αυτά, σχεδόν καθόλου παράθυρα για το φως. Τότε μπορεί να αρχίσετε να βλέπετε το σπίτι σαν στρατώνα. Η επιθυμία σας για την αυτο-έκφραση αισθάνεστε να καταπνίγεται. Απογοήτευση διαποτίζει όλες τις σκέψεις σας, ο Χρόνος/Κρόνος μοιάζει να σας απειλεί, τα όνειρά σας μοιάζουν παγιδευμένα.
Τα διαμερίσματα του υποθετικού σπιτιού σας, να είναι μεγαλοπρεπή και να γεμίζουν με όλα τα είδη του πλούτου: ψυχολογική, πολιτιστική και πνευματική άνθιση. Ωστόσο, νιώθετε και πάλι απογοητευμένοι και πιεσμένοι, από μια έλλειψη σκοπού. Μετά από μια δοκιμή ή δύο, χάνετε το πραγματικό ενδιαφέρον σας τόσο για το περιεχόμενο όσο και το σκοπό, ή έχοντας αποτύχει στις προσπάθειές σας, θα κρατήσετε τον εαυτό σας ανήσυχα μακρινό.
Εδώ ο Κρόνος έρχεται και πάλι! Ο Κρόνος ήταν πάρα πολύ σκληρός μαζί σας; Αισθάνεστε παγιδευμένοι υπό την πίεση του. Θα πρέπει να ανοίξετε το παράθυρο, έτσι νομίζετε. Είτε πρόκειται για μια όμορφη ζεστή ανοιξιάτικη μέρα, ή ένα μελαγχολικό βράδυ οδυνηρού φθινοπώρου, εσείς θα θέλετε οπωσδήποτε να έρθει η αλλαγή. Πότε θα συμβεί ηλικιακά αυτό; Σύμφωνα με την ψυχολογική εμπειρία της αστρολογίας με πολλούς τύπους ανθρώπων, δύο περιόδους της ζωής ξεχωρίζουν ως πολύ πιθανές να σημάνουν κίνδυνο για τις γυναίκες, και μια τρίτη είναι συνήθως πιο οδυνηρή για το αρσενικό φύλο. Η πρώτη περίοδος έρχεται σε περίπου τριάντα, η δεύτερη, περίπου 42-45, ή μπορεί να ξεκινήσει νωρίτερα υπό ειδικές συνθήκες. Το τρίτο κύμα έρχεται μεταξύ των ηλικιών πενήντα έξι και πενήντα εννέα και πλήττει κύρια τους άντρες, που νιώθουν ότι δεν είναι πια τα αρσενικά τα οποία αξίζουν προνόμια, και αυτό τους κακοφαίνεται πολύ.
Κίνδυνος στα Τριάντα
Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του 30ου έτους σας ο πλανήτης Κρόνος επιστρέφει στο σημείο του ζωδιακού κύκλου που κατελάμβανε κατά τη γέννηση. Θα επιστρέψει για μία ακόμη φορά σε αυτό το ίδιο μέρος περίπου στα 60 σας. αν στο σκαλοπάτι των 30 ετών χρησιμοποιήσετε σοφά την καρμική ενέργεια του Κρόνου, τότε όλα τα υπόλοιπα στην ζωή σας θα γίνουν πολύ πιο εύκολα.
oroskopos.tv
0 Σχόλια