Άλλη ονομασία
Οστεοαρθροπάθεια
Περιγραφή - ορισμός
Αποτελεί εκφυλιστική πάθηση της άρθρωσης του γόνατος, που εμφανίζεται λόγω της βαθμιαίας φθοράς της άρθρωσης με το πέρασμα της ηλικίας. Στην οστεοαρθρίτιδα αρχικά παρατηρείται καταστροφή του χόνδρου και στη συνέχεια και των άλλων στοιχείων της άρθρωσης. Η οστεοαρθρίτιδα είναι δυνατόν να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής. Η πρωτοπαθής είναι άγνωστης αιτιολογίας. Παίζουν ρόλο κληρονομικοί και ορμονικοί παράγοντες. Η δευτεροπαθής έχει συγκεκριμένη αιτιολογία με κυριότερη τη δυσαρμονία στις αρθρούμενες επιφάνειες της άρθρωσης του γόνατος.
Κλινική εικόνα
Ο πόνος αποτελεί το πρώτο σύμπτωμα της πάθησης. Αρχικά εμφανίζεται μετά από κόπωση και στη συνέχεια μετά από παρατεταμένη ακινησία. Πολλές φορές οι ασθενείς αναφέρουν πως δυσκολεύονται να σηκωθούν από το κρεββάτι ή μετά από παραμονή σε κάθισμα για λίγη ώρα. Αργότερα ο πόνος γίνεται συνεχής ακόμη και κατά την ανάπαυση και μερικές φορές ξυπνάει τον ασθενή τη νύχτα. Ο πόνος είναι δυνατόν να διαρκέσει από μερικές μέρες έως και μήνες.
Η δυσκαμψία αποτελεί το δεύτερο σύμπτωμα και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε περιορισμό της κίνησης της άρθρωσης. Η παραμόρφωση αποτελεί την τελική κατάληξη της πάθησης.
Ρόλος της φυσιοθεραπείας
Η θεραπεία διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική. Η συντηρητική περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και φυσιοθεραπεία. Στο οξύ στάδιο επιβάλλεται ανάπαυση και περιορισμός των δραστηριοτήτων του ατόμου στο ελάχιστο. Παράλληλα χορηγούνται φάρμακα κυρίως αντιφλεγμονώδη. Η φυσιοθεραπεία σε πρώτη φάση στοχεύει στην ελάττωση του πόνου και την υποχώρηση της φλεγμονής. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται αναλγητικά ρεύματα, LASER, υπέρηχοι, πάγος. Σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται και η μέθοδος της ιοντοφόρεσης κατά την οποία γίνεται μεταφορά ιόντων φαρμακευτικών ουσιών διαμέσου του δέρματος στους ιστούς με τη βοήθεια συνεχούς ηλεκτρικού ρεύματος. Η κινησιοθεραπεία σε αυτό το στάδιο περιλαμβάνει τις λιγότερο επώδυνες ασκήσεις που είναι αυτές που γίνονται με το γόνατο τεντωμένο, δηλ χωρίς να παράγεται κίνηση στην άρθρωση και χωρίς βάρος.
Όταν υποχωρήσουν τα συμπτώματα κάποιοι ασθενείς βρίσκουν μεγάλη ανακούφιση μετά από την εφαρμογή θερμών επιθεμάτων ή διαθερμιών. Στο στάδιο αυτό η κινησιοθεραπεία περιλαμβάνει ασκήσεις με τεντωμένο το γόνατο με βάρος και κατόπιν ασκήσεις ενδυνάμωσης στις τελευταίες μοίρες έκτασης του γόνατος.
Η χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται όταν ο πόνος και η δυσκαμψία δεν βελτιώνονται ενώ η παραμόρφωση είναι πολύ μεγάλη. Περιλαμβάνει οστεοτομίες,εξαιρετικά σπάνια αρθροδέσεις και πολύ συχνά ολικές αντικαταστάσεις με μεγάλη επιτυχία.
Οστεοαρθροπάθεια
Περιγραφή - ορισμός
Αποτελεί εκφυλιστική πάθηση της άρθρωσης του γόνατος, που εμφανίζεται λόγω της βαθμιαίας φθοράς της άρθρωσης με το πέρασμα της ηλικίας. Στην οστεοαρθρίτιδα αρχικά παρατηρείται καταστροφή του χόνδρου και στη συνέχεια και των άλλων στοιχείων της άρθρωσης. Η οστεοαρθρίτιδα είναι δυνατόν να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής. Η πρωτοπαθής είναι άγνωστης αιτιολογίας. Παίζουν ρόλο κληρονομικοί και ορμονικοί παράγοντες. Η δευτεροπαθής έχει συγκεκριμένη αιτιολογία με κυριότερη τη δυσαρμονία στις αρθρούμενες επιφάνειες της άρθρωσης του γόνατος.
Κλινική εικόνα
Ο πόνος αποτελεί το πρώτο σύμπτωμα της πάθησης. Αρχικά εμφανίζεται μετά από κόπωση και στη συνέχεια μετά από παρατεταμένη ακινησία. Πολλές φορές οι ασθενείς αναφέρουν πως δυσκολεύονται να σηκωθούν από το κρεββάτι ή μετά από παραμονή σε κάθισμα για λίγη ώρα. Αργότερα ο πόνος γίνεται συνεχής ακόμη και κατά την ανάπαυση και μερικές φορές ξυπνάει τον ασθενή τη νύχτα. Ο πόνος είναι δυνατόν να διαρκέσει από μερικές μέρες έως και μήνες.
Η δυσκαμψία αποτελεί το δεύτερο σύμπτωμα και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε περιορισμό της κίνησης της άρθρωσης. Η παραμόρφωση αποτελεί την τελική κατάληξη της πάθησης.
Ρόλος της φυσιοθεραπείας
Η θεραπεία διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική. Η συντηρητική περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και φυσιοθεραπεία. Στο οξύ στάδιο επιβάλλεται ανάπαυση και περιορισμός των δραστηριοτήτων του ατόμου στο ελάχιστο. Παράλληλα χορηγούνται φάρμακα κυρίως αντιφλεγμονώδη. Η φυσιοθεραπεία σε πρώτη φάση στοχεύει στην ελάττωση του πόνου και την υποχώρηση της φλεγμονής. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται αναλγητικά ρεύματα, LASER, υπέρηχοι, πάγος. Σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται και η μέθοδος της ιοντοφόρεσης κατά την οποία γίνεται μεταφορά ιόντων φαρμακευτικών ουσιών διαμέσου του δέρματος στους ιστούς με τη βοήθεια συνεχούς ηλεκτρικού ρεύματος. Η κινησιοθεραπεία σε αυτό το στάδιο περιλαμβάνει τις λιγότερο επώδυνες ασκήσεις που είναι αυτές που γίνονται με το γόνατο τεντωμένο, δηλ χωρίς να παράγεται κίνηση στην άρθρωση και χωρίς βάρος.
Όταν υποχωρήσουν τα συμπτώματα κάποιοι ασθενείς βρίσκουν μεγάλη ανακούφιση μετά από την εφαρμογή θερμών επιθεμάτων ή διαθερμιών. Στο στάδιο αυτό η κινησιοθεραπεία περιλαμβάνει ασκήσεις με τεντωμένο το γόνατο με βάρος και κατόπιν ασκήσεις ενδυνάμωσης στις τελευταίες μοίρες έκτασης του γόνατος.
Η χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται όταν ο πόνος και η δυσκαμψία δεν βελτιώνονται ενώ η παραμόρφωση είναι πολύ μεγάλη. Περιλαμβάνει οστεοτομίες,εξαιρετικά σπάνια αρθροδέσεις και πολύ συχνά ολικές αντικαταστάσεις με μεγάλη επιτυχία.
0 Σχόλια