"είναι σα ζάχαρη γλυκά, τα κάστανα που ψήνω, μ ένα φραγκάκι μοναχά τέσσερα αμέσως δίνω, στα κορίτσια, βρε τι χάνω, δίνω κι ένα παραπάνω"
και καθώς περπατώ στους δρόμους της πόλης, τεντώνω τη μύτη, όλο λαχτάρα αναζητώντας τη γνωστή μυρωδιά που γλυκαίνει όλο μου το είναι.
"Εμείς δεν χαρίζουμε κάστανα!"
Επειδή στη Μάνη όλοι, μικροί μεγάλοι, κρατούσαν όπλα, μετρούσαν τον πληθυσμό κάθε χωριού όχι σύμφωνα με τους κατοίκους, αλλά με τα όπλα του.
Ο Ιμπραήμ γρήγορα κατάλαβε ότι δεν θα τους νικούσε με ορθόδοξο πόλεμο, αλλά επιβαλλόταν να επιστρατεύσει την πονηριά του. 'Εστειλε, λοιπόν, τους έμπιστούς του, μεταμφιεσμένους σε καστανάδες, με την πρόφαση να μοιράσουν δωρεάν κάστανα, αλλά στην πραγματικότητα συγκέντρωναν πληροφορίες για τον στρατό των Μανιατών.
'Εγιναν, όμως αντιληπτοί και συνελήφθησαν. Όταν έντρομοι ρώτησαν τι θα απογίνουν, οι Μανιάτες για να τους δώσουν να καταλάβουν ότι μιλάνε σοβαρά και τους περιμένει τιμωρία, απάντησαν: "Εμείς, δεν χαρίζουμε κάστανα!"
Δήμητρα Παπαχρήστου.
0 Σχόλια