Αγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος

Από τους γνωστότερους και αγαπημένους αγίους της Ορθοδοξίας.
Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στην Καππαδοκία το 275.
Σε νεαρή ηλικία έγινε στρατιώτης στο ρωμαϊκό στρατό.
Πήρε τον τίτλο του κόμη εξαιτίας των προσόντων του.
Στο διωγμό του Διοκλητιανού το 303 τον συνέλαβαν και μετά από σκληρά βασανιστήρια τον αποκεφάλισαν.
Συνδέεται με πολλές λαϊκές παραδόσεις και έθιμα.

Παραλλαγές του ονόματος υπάρχουν πολλές:
Γιώργος, Γιωργής, Γόγος, Τζώρτζης, Τζωρτζής στα ελληνικά
Γκόγκο στα βλάχικα
Τζι στα...μάγκικα
Τζιόρτζιο, Τζιορτζίνο,Τζίνο στα ιταλικά (όπως λέμε Τζίνα Λολομπρίτζιντα)
Ζορζ, Ζορζέτος, Ζέτος στα γαλλικά (όπως λέμε.... Ζέτα αποστόλου)
Χόρχε, Χορχίτο, Χίτο στα ισπανικά
Χόργκε στα σουνταμερικάνικα
Γκεόργκ και Γκεόργκι στα γερμανικά και στα σλαβικά.

Ο Άγιος Γεώργιος, λόγω της ελληνικής καταγωγής του ονόματός του είναι ουσιαστικά "συνώνυμος" του άλλου μεγαλομάρτυρος με το επίσης ελληνικό όνομα, του Αγίου Δημητρίου.
Στην ελληνική γλώσσα η κατάληξη -ιος δείχνει την καταγωγή ή και τον βοηθό κάποιου επαγγελματία.
Γεώργιος, ο παρά τον γεωργόν, ο βοηθός του Δημήτριος, ο παρά την Δήμητραν, την θεά της Γεωργίας, ο βοηθός του γεωργού.
Σοφά ή τυχαία οι ημέρες που τιμάται η μνήμη των απέχουν περίπου ένα εξάμηνο, μισό έτος.
Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση όταν υπηρετούσα κάπου στην Στερεά Ελλάδα, σε μερικά χωριά τα ονόματα που συναντούσες ήταν σχεδόν αποκλειστικά Θύμιος και Ηλίας με αποτέλεσμα αυτά τα χωριά να ξεφαντώνουν δυο φορές τον χρόνο, κάθε έξη μήνες ακριβώς.
Όταν το Πάσχα πέφτει μετά τις 23 Απρίλη η γιορτή του Αγίου Γεωργίου μεταφέρεται την Δευτέρα του Πάσχα και ουσιαστικά ξεχνιέται, αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι Γιώργηδες και οι Γεωργίες να μη γιορτάζουν κάθε χρόνο, τόχουν λίγο απωθημένο όπως οι Βασίληδες και οι Βασιλικούλες που τους τρώει η πρωτοχρονιά την "δόξα".