Ακολουθήστε τα φωτεινά σήματα...

Σίγουρα το ξέρετε: αν αυτή τη στιγμή διαβάζετε αυτό το κείμενο, δεν είναι σύμπτωση... Δεν συμβαίνει τίποτα τυχαία... Όλα έχουν ένα κρυφό νόημα, κι έναν βαθύτερο σκοπό... Σας το έχει αποδείξει η εμπειρία σας.
Αν πάλι, δεν είστε απόλυτα πεπεισμένες/οι, για την απουσία τυχαιότητας στις συμπτώσεις, δεν έχετε παρά να εντείνετε την παρατηρητικότητά σας.

Θα διαπιστώσετε, πως υπάρχει ένας καταιγισμός από ονόματα, ημερομηνίες, συμβάντα και οιωνούς, που συνοδεύουν, κάθε, μα κάθε σας βήμα... σηματοδοτώντας τα στάδια της πορείας σας, κλείνοντάς σας το μάτι με νόημα...

Βέβαια, πάντα υπήρχαν δύο στρατόπεδα...
Από τη μια τάσσονται οι άπιστοι, εκείνοι που δεν δέχονται, πως όσα συμβαίνουν γύρω μας, έχουν μια κρυφή σημασία, και μας συνδέουν μυστικά με τα πάντα.
Από την άλλη βρίσκονται, οι ένθερμοι υποστηρικτές της «Θείας Συνομωσίας», η οποία υφαίνει, τα αόρατα νήματα του πεπρωμένου μας, πλέκοντάς τα με έναν ασύλληπτο αριθμό, από άλλα νήματα που διασταυρώνονται με νόημα, και καθόλου τυχαία, για να συνθέσουν το υφαντό της πραγματικότητάς μας...

Επιστήμονες, φιλόσοφοι και θεωρητικοί, έχουν σταθεί με σθένος στις δυο αυτές, περιοχές αντιλήψεων, και έχουν διασταυρώσει άλλοτε με αυστηρή επιστημονικότητα, κι άλλοτε με χιούμορ, τα επιχειρήματά τους.
Εκείνοι που πιστεύουν, πως υπάρχει μια Θεία Δύναμη, που ορίζει μια τάξη στον κόσμο, δέχονται ευκολότερα τις συμπτώσεις με νόημα...

Οι άλλοι αποδίδουν, στην καθαρή τύχη, το ρόλο του Θεού.
Ήταν καθαρά θέμα ευτυχούς σύμπτωσης, που η θερμοκρασία έπεσε τόσο, μετά το μπιγκ μπανγκ, ώστε να μπορέσουν να σχηματιστούν, τα πρώτα μόρια ύλης, που έχτισαν σιγά -σιγά το ορατό σύμπαν.

Τύχη και σύμπτωση δημιούργησαν τις κατάλληλες συνθήκες, για την ανάπτυξη της ζωής στον πλανήτη και την ύπαρξή μας.
Καμιά μυστική νομοτέλεια, δεν κρύβεται πίσω από τη γέννησή σας, και τη δική μου και όλων των άλλων...
Όμως, οι φανατικοί θιασώτες της τυχαιότητας, ξεχνούν έναν βασικό παράγοντα.
Τον έρωτα...

Οι φυσικοί ίσως, το ονομάζουν ενοποιημένο πεδίο...
Όπως κι αν το πουν, φαίνεται πως υπάρχει μια κρυφή ερωτική δύναμη, που φέρνει τα πράγματα σε ύπαρξη, που μας διασταυρώνει με το γεμάτο νόημα απρόοπτο, και που οδηγεί τα βήματά μας σε έναν χορό, στον οποίο συναντιόμαστε, αποχωριζόμαστε, κάνουμε κλακέτες, φούρλες και στροφές, υπακούοντας, σε έναν εσωτερικό άηχο, αλλά παγκόσμιο ρυθμό.

«Μια άσπρη Μερσεντές, δεν είναι απλά μια άσπρη Μερσεντές... Πρέπει να έχει κάποια μυστική σημασία... Τα πάντα είναι οιωνοί... Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται».
Αυτά τα λόγια, που ακούγονται στα πρώτα λεπτά της ταινίας: «Τσάι στη Σαχάρα» υπογραμμίζουν, τη βαθύτερη συνοχή που συνδέει φαινομενικά, ασύνδετες εικόνες και γεγονότα...
Ιουλία Πιτσούλη