Το πρώτο του όνομα ήταν Γεώργιος. Έγινε πρεσβύτερος στη Δημητσάνα και αργότερα Οικουμενικός Πατριάρχης. Βοήθησε το σκλαβωμένο γένος να μη χάσει τη γλώσσα του και τη θρησκεία. Μετά την έναρξη της Ελληνικής επανάστασης συνελήφθη από τους Τούρκους, οι οποίοι τον απαγχόνισαν στην πύλη του Πατριαρχείου.
Το λείψανό του φυλάσσεται στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.
Όπως γράφει ο Μακρυγιάννης στα "Απομνημονεύματά" του, ο Γρηγόριος ήταν εκείνος που στήριξε το έργο της Φιλικής Εταιρείας και την περιέσωσε από διάλυση.
Ξένος διπλωμάτης, ο Ολλανδός επιτετραμμένος στην Πόλη Γκάσπαρντ Τέστα σε έκθεσή του προς το Υπουργείο των Εξωτερικών της χώρας του, που έφερε στο φως ο αείμνηστος Καθηγητής Γεώργιος Θ.Ζώρας, έγραφε:
"Ο αρχηγός ούτως της Εκκλησίας, ονόματι Γρηγόριος, είχεν εξελεγχθεί ως συνένοχος και κύριος υποκινητής της συνωμοσίας των Ελλήνων.
Πιστοποιηθείσης της συμμετοχής του δια σαφών αποδείξεων και εγγράφων ο σουλτάνος του επέβαλε την ποινήν την οποίαν επέσυρε το κακούργημά του".
0 Σχόλια