O Donald Grey Triplett ήταν ο πρώτος άνθρωπος που διαγνώσθηκε με αυτισμό. Ο 82χρονος σήμερα άντρας, ζει σε μια μικρή πόλη στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες, εκεί όπου άρχισε η ιστορία του αυτισμού.
Ο Triplett ήταν ο μεγαλύτερος γιος μιας εύπορης οικογένειας: Η μητέρα του είχε ιδρύσει μια τοπική τράπεζα στο Forest στο Μισισίπι όπου ζούσαν και ο πατέρας του ήταν δικηγόρος. Από πολύ νωρίς, σε πολύ μικρή ηλικία, o Donald δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για την κοινωνική αλληλεπίδραση και τις κοινωνικές σχέσεις εν γένει. Άρχισε και εστιάζει σε συγκεκριμένα αντικείμενα και εμφάνιζε μια ιδιαίτερη ικανότητα στην απομνημόνευση. Οι γονείς του, ανήμποροι να αντιμετωπίσουν μια τέτοια καθυστέρηση στην ανάπτυξή του, τον έβαλαν σε ένα κρατικό ίδρυμα το 1937. Τον πήραν στο σπίτι όμως, ένα χρόνο αργότερα.
Τον Οκτώβριο του 1938, το αγόρι εξετάστηκε από τον παιδοψυχίατρο Leo Kanner στο Johns Hopkins Hospital, στη Βαλτιμόρη. Ο επιστήμονας προβληματίστηκε με τα συμπτώματα του αγοριού και αν και παρατήρησε ορισμένες ομοιότητες με τη σχιζοφρένεια, δεν ήταν σε θέση να κάνει μια επαρκέστατη διάγνωση. Ο γιατρός, εξέτασε αρκετές φορές τον Triplett και μέχρι το 1943 είχε αντιμετωπίσει τουλάχιστον δέκα περιπτώσεις παιδικών με παρόμοια συμπτώματα.Την ίδια χρονιά, δημοσίευσε το άρθρο με τίτλο «Autistic Disturbances of Affective Contact» («Αυτιστικές Διαταραχές στη Συναισθηματική Επικοινωνία») με το οποίο έβαζε τα θεμέλια για τα βασικά συμπτώματα της διαταραχής γνωστής και ως αυτισμός.
Ο Kanner θεωρεί τον αυτισμό μια εγγενή διαταραχή του συναισθήματος, ο οποίος αργότερα δημοσίευσε συμπεράσματα από 11 περιπτώσεις αυτιστικών παιδιών. Στο πλαίσιο αυτής της διαταραχής εμποδίζεται ή δυσκολεύεται η ανάπτυξη ορισμένων ψυχολογικών δεξιοτήτων, που είναι ζωτικές για την ψυχική και κοινωνική επάρκεια του ανθρώπου. Στο έγγραφο του γιατρού, ο Triplett αναφέρθηκε ως «Περίπτωση 1», Donald T.
Έπειτα από προτροπή του ψυχίατρου, το αγόρι στάλθηκε για να ζήσει με ένα ζευγάρι σε ένα αγρόκτημα κοντά στο δάσος.
Εκεί, συμμετείχε σε καθημερινή βάση σε δουλειές όπως το όργωμα, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα επέστρεψε στους γονείς του. Το 1947 υπέστη ένα επεισόδιο νεανικής ρευματοειδούς αρθρίτιδας, από την οποία παραλίγο να πεθάνει. Χάρη στη θεραπεία με άλατα χρυσού, η υγεία του αποκαταστάθηκε και, σύμφωνα με τον μικρότερο αδελφό του, φάνηκε πως ορισμένες αυτιστικές συμπεριφορές «μαλάκωσαν» όπως η αντικοινωνικότητα και η νευρικότητα. Αυτό αργότερα οδήγησε μερικούς στο να υποστηρίξουν ότι ο αυτισμός οφείλεται σε εξωτερικούς παράγοντες, όπως η δηλητηρίαση από υδράργυρο και πως αντιμετωπίζεται με άλατα χρυσού.
Ο Triplett παρακολούθησε το τοπικό Γυμνάσιο και Λύκειο όπου η διαταραχή του έγινε πλήρως αποδεκτή. Το 1958, έλαβε πτυχίο στη Γαλλική γλώσσα από το Millsaps College στο Jackson του Μισισίπι. Αργότερα επέστρεψε στη γενέτειρά του όπου και εργάστηκε στην τράπεζα που ανήκε στην οικογένειά του. Αν και διατηρεί μέχρι και σήμερα πολλά χαρακτηριστικά της διαταραχής, ο Triplett ήταν σε θέση να μάθει να οδηγεί ενώ έχει ταξιδέψει αρκετά στο εξωτερικό.
Ο Triplett ήταν ο μεγαλύτερος γιος μιας εύπορης οικογένειας: Η μητέρα του είχε ιδρύσει μια τοπική τράπεζα στο Forest στο Μισισίπι όπου ζούσαν και ο πατέρας του ήταν δικηγόρος. Από πολύ νωρίς, σε πολύ μικρή ηλικία, o Donald δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για την κοινωνική αλληλεπίδραση και τις κοινωνικές σχέσεις εν γένει. Άρχισε και εστιάζει σε συγκεκριμένα αντικείμενα και εμφάνιζε μια ιδιαίτερη ικανότητα στην απομνημόνευση. Οι γονείς του, ανήμποροι να αντιμετωπίσουν μια τέτοια καθυστέρηση στην ανάπτυξή του, τον έβαλαν σε ένα κρατικό ίδρυμα το 1937. Τον πήραν στο σπίτι όμως, ένα χρόνο αργότερα.
Τον Οκτώβριο του 1938, το αγόρι εξετάστηκε από τον παιδοψυχίατρο Leo Kanner στο Johns Hopkins Hospital, στη Βαλτιμόρη. Ο επιστήμονας προβληματίστηκε με τα συμπτώματα του αγοριού και αν και παρατήρησε ορισμένες ομοιότητες με τη σχιζοφρένεια, δεν ήταν σε θέση να κάνει μια επαρκέστατη διάγνωση. Ο γιατρός, εξέτασε αρκετές φορές τον Triplett και μέχρι το 1943 είχε αντιμετωπίσει τουλάχιστον δέκα περιπτώσεις παιδικών με παρόμοια συμπτώματα.Την ίδια χρονιά, δημοσίευσε το άρθρο με τίτλο «Autistic Disturbances of Affective Contact» («Αυτιστικές Διαταραχές στη Συναισθηματική Επικοινωνία») με το οποίο έβαζε τα θεμέλια για τα βασικά συμπτώματα της διαταραχής γνωστής και ως αυτισμός.
Ο Kanner θεωρεί τον αυτισμό μια εγγενή διαταραχή του συναισθήματος, ο οποίος αργότερα δημοσίευσε συμπεράσματα από 11 περιπτώσεις αυτιστικών παιδιών. Στο πλαίσιο αυτής της διαταραχής εμποδίζεται ή δυσκολεύεται η ανάπτυξη ορισμένων ψυχολογικών δεξιοτήτων, που είναι ζωτικές για την ψυχική και κοινωνική επάρκεια του ανθρώπου. Στο έγγραφο του γιατρού, ο Triplett αναφέρθηκε ως «Περίπτωση 1», Donald T.
Έπειτα από προτροπή του ψυχίατρου, το αγόρι στάλθηκε για να ζήσει με ένα ζευγάρι σε ένα αγρόκτημα κοντά στο δάσος.
Εκεί, συμμετείχε σε καθημερινή βάση σε δουλειές όπως το όργωμα, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα επέστρεψε στους γονείς του. Το 1947 υπέστη ένα επεισόδιο νεανικής ρευματοειδούς αρθρίτιδας, από την οποία παραλίγο να πεθάνει. Χάρη στη θεραπεία με άλατα χρυσού, η υγεία του αποκαταστάθηκε και, σύμφωνα με τον μικρότερο αδελφό του, φάνηκε πως ορισμένες αυτιστικές συμπεριφορές «μαλάκωσαν» όπως η αντικοινωνικότητα και η νευρικότητα. Αυτό αργότερα οδήγησε μερικούς στο να υποστηρίξουν ότι ο αυτισμός οφείλεται σε εξωτερικούς παράγοντες, όπως η δηλητηρίαση από υδράργυρο και πως αντιμετωπίζεται με άλατα χρυσού.
Ο Triplett παρακολούθησε το τοπικό Γυμνάσιο και Λύκειο όπου η διαταραχή του έγινε πλήρως αποδεκτή. Το 1958, έλαβε πτυχίο στη Γαλλική γλώσσα από το Millsaps College στο Jackson του Μισισίπι. Αργότερα επέστρεψε στη γενέτειρά του όπου και εργάστηκε στην τράπεζα που ανήκε στην οικογένειά του. Αν και διατηρεί μέχρι και σήμερα πολλά χαρακτηριστικά της διαταραχής, ο Triplett ήταν σε θέση να μάθει να οδηγεί ενώ έχει ταξιδέψει αρκετά στο εξωτερικό.
0 Σχόλια