Κληρονομικό το «τίναγμα» των ποδιών το βράδυ

Εάν έχετε έναν αδελφό ή άλλον εξ αίματος συγγενή που περνάει τις νύχτες άυπνος επειδή τα πόδια του τινάζονται διαρκώς, προσέξτε: μπορεί να πάσχει, δίχως να το ξέρει, από το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών _ και αν αυτό επιβεβαιωθεί, διατρέχετε και εσείς πολύ περισσότερες πιθανότητες από τον μέσο όρο να το εκδηλώσετε!

Αυτό είναι το μήνυμα μιας νέας μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Archives of Neurology» και είναι μία από τις καλύτερες επί του θέματος.
Την πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, στο Κεμπέκ του Καναδά, οι οποίοι επιστράτευσαν 671 εθελοντές: 192 πάσχοντες από το σύνδρομο οι οποίοι είχαν διαγνωστεί σε Ιατρείο Υπνου και 479 συγγενείς τους οι οποίοι πρώτα απάντησαν σε ερωτηματολόγια από το τηλέφωνο.

Οπως διαπίστωσαν, τα αδέλφια των ασθενών είχαν 3,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν το σύνδρομο σε σύγκριση με τους υπόλοιπους συγγενείς τους.
Τα δε παιδιά που είχαν έναν γονέα με το σύνδρομο, διέτρεχαν διπλάσιο κίνδυνο να το εκδηλώσουν.

Το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών είναι εξαιρετικά συχνό, καθώς προσβάλλει ποσοστό έως 10% των ενηλίκων.
Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι δεν το ξέρουν, με συνέπεια να περνούν άϋπνες νύχτες, αναγκασμένοι να σηκώνονται για να περπατούν, καθώς το περπάτημα είναι το μόνο που μπορεί να τους ανακουφίσει από τα συμπτώματά τους.

Ωστόσο «κανείς δεν χρειάζεται να υποφέρει δίχως θεραπεία», λέει ο επικεφαλής ερευνητής δρ Γκάι Α. Ρουλώ, καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο.
«Υπάρχουν θεραπείες γι' αυτό. Αν λ.χ. τα συμπτώματα οφείλονται σε ανεπάρκεια σιδήρου, η λήψη συμπληρωμάτων μπορεί να βοηθήσει, ενώ υπάρχουν και ειδικά φάρμακα που πραγματικά βοηθούν τους ασθενείς».
Το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών ουσιαστικά προκαλεί στους ασθενείς μια ακαταμάχητη ανάγκη να κινήσουν τα πόδια τους όταν δεν υπάρχει λόγος να το κάνουν και, εκτός από τον ύπνο, δυσκολεύει κάθε δραστηριότητα που απαιτεί πολύωρη ακινησία.

Τα συμπτώματα αυτά συνήθως εμφανίζονται αποκλειστικά ή επιδεινώνονται το απόγευμα και το βράδυ και ο ασθενής ανακουφίζεται μόνον εάν σηκωθεί και περπατήσει ή κάνει διατάσεις των ποδιών.
Δυστυχώς, η διάγνωσή του συνήθως γίνεται καθυστερημένα, καθώς τα συμπτώματα συνήθως αποδίδονται αρχικά σε κάτι άλλο, όπως κακή κυκλοφορία του αίματος ή αρθρίτιδα, με συνέπεια στο περίπου 40% των περιπτώσεων να περνούν τουλάχιστον δύο δεκαετίες προτού μάθει ο ασθενής τι έχει.