Το ναυάγιο της Χειμάρρας 1947

Η μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία του 20ου αιώνα, η βύθιση του ατμόπλοιου «Χειμάρρα» στο Νότιο Ευβοϊκό, οδήγησε στο θάνατο 385 ανθρώπους. Το ναυάγιο της 19ης Ιανουαρίου 1947, από τα πιο πολύνεκρα της ελληνικής ακτοπλοΐας, έμεινε στην ιστορία ως ο ελληνικός «Τιτανικός».

Στις 04:10 τα ξημερώματα της 19ης Ιανουαρίου 1947, το επιβατικό ατμόπλοιο «Χειμάρα», το οποίο είχε αποπλεύσει λίγες ώρες νωρίτερα από τη Θεσσαλονίκη για τον Πειραιά, προσέκρουσε, λόγω της πυκνής ομίχλης, στις βραχονησίδες «Βερδούγια» στο Νότιο Ευβοϊκό.

Στο πλοίο επέβαιναν 526 άτομα και πλήρωμα 86 ανδρών. Μεταξύ των επιβατών βρίσκονταν και 36 πολιτικοί κρατούμενοι που οδηγούνταν στην εξορία, καθώς και περίπου 200 χωροφύλακες και στρατιώτες.

Από την ισχυρή σύγκρουση, νερά άρχισαν να εισρέουν στο πλοίο, προκαλώντας σοβαρό πρόβλημα στο πηδάλιο του πλοίου, με αποτέλεσμα να παραμείνει ακυβέρνητο. Η εγκατάλειψη του πλοίου έγινε εντελώς ανεξέλεγκτα, καθώς το πλήρωμα του «Χειμάρα» δεν φρόντισε να διατηρήσει την τάξη κατά την εγκατάλειψη του σκάφους.

Αν και το επιβατηγό βυθίστηκε μιάμιση ώρα αργότερα και σε απόσταση μόλις ενός μιλίου από την Αγία Μαρίνα, ο πανικός που επικράτησε κατά την εγκατάλειψη του πλοίου, το φοβερό ψύχος και τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα της περιοχής, είχαν ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 383 άνθρωποι.

Μεταξύ τους, πολλά γυναικόπαιδα, πολιτικοί κρατούμενοι και χωροφύλακες συνοδοί. Ο δεύτερος πλοίαρχος Μπέρτολς, που ήταν βάρδια την ώρα του ναυαγίου, καταδικάστηκε, αργότερα, σε 20μηνη φυλάκιση και ο πλοίαρχος Μπελέσης σε 15μηνη φυλάκιση με αναστολή. Για την απώλεια του πλοίου το Ελληνικό Δημόσιο εισέπραξε από την ασφάλεια 70.000 λίρες Αγγλίας.

Το «Χειμάρα» βούλιαξε σε ηλικία 42 ετών. Ναυπηγήθηκε το 1905, στη Γερμανία και στη διάρκεια του πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως πλωτό νοσοκομείο. Παραχωρήθηκε στην ελληνική κυβέρνηση το 1946 με τις γερμανικές αποζημιώσεις και αποτελούσε το τελευταίο ατμόπλοιο της ελληνικής ακτοπλοΐας. Έπειτα από επισκευές στον Πειραιά, εκτελούσε την ακτοπλοϊκή γραμμή Αθήνα-Πειραιάς. Επρόκειτο για μια εναλλακτική διαδρομή, καθώς εν μέσω εμφυλίου, το οδικό δίκτυο της χώρας βρισκόταν σε τραγική κατάσταση.

Το ναυάγιο έχει χαρακτηριστεί ως η μεγαλύτερη ελληνική ναυτική τραγωδία του 20ού αιώνα, αφού αποτελεί το πλέον πολύνεκρο ναυάγιο ελληνικού πλοίου που δεν προκλήθηκε από πολεμικές ενέργειες και το δεύτερο μεταξύ των ναυαγίων και στα πλαίσια του πολέμου.