Μειωμένη μαθησιακή ικανότητα στα παιδιά με προβλήματα όρασης

Mειωμένη μαθησιακή ικανότητα αλλά και άλλες αναπτυξιακές διαταραχές εμφανίζουν τα παιδιά με προβλήματα όρασης.
Τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης έδειξαν ότι το 25% των παιδιών με προβλήματα όρασης έχουν μειωμένη μαθησιακή ικανότητα, ενώ το 60% εμφανίζουν και άλλες αναπηρίες.
Εξάλλου γυαλιά χρειάζεται ένα στα τέσσερα παιδιά που περνούν 1-3 ώρες ημερησίως μπροστά στον υπολογιστή.
Η όραση είναι λειτουργικά ατελής κατά τη γέννηση και η ολοκλήρωσή της επιτυγχάνεται σταδιακά στην ηλικία των 7-8 ετών, για αυτό και οι γονείς θα πρέπει να δείξουν ιδιαίτερη προσοχή και να υποβάλλουν το παιδί τους σε οφθαλμολογική εξέταση αν διαπιστώσουν ότι σκύβουν πολύ για να δουν κάτι ή όταν πλησιάζουν πολύ την τηλεόραση.
«Κατά τα προσχολικά χρόνια, η όραση αποτελεί μόνιμο αρωγό ανάπτυξης ποικίλων δεξιοτήτων του παιδιού π.χ. αθλητικών, καλλιτεχνικών, κατασκευαστικών και άλλων, οι οποίες είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη της αντίληψης, της κοινωνικότητας, του συναισθηματισμού και της νόησής του. Η σχολική ζωή σχεδόν μονοπωλείται από την απόκτηση γνώσεων, μεγάλο μέρος των οποίων αποκτάται οπτικά» 
Ωστόσο ποικίλα γεγονότα κατά την προ-, περι- ή μεταγεννητική περίοδο ανάπτυξης, όπως μεταλλάξεις γονιδίων, χρωμοσωμικές μεταβολές, ενδομήτριες λοιμώξεις, ο πρόωρος τοκετός, σοβαρές παθήσεις κατά τη βρεφική ή παιδική περίοδο, μπορούν να «εκτροχιάσουν» την φυσιολογική πορεία ανάπτυξης της όρασης και την διαδικασία ωρίμανσης του οπτικού συστήματος.
«Έτσι, πολλά από αυτά τα παιδιά εμφανίζουν σοβαρά προβλήματα όρασης, αλλά και άλλες αναπτυξιακές διαταραχές.
Σήμερα, το 60% των παιδιών με πρόβλημα όρασης εμφανίζει και άλλες αναπηρίες».
Αρκετά από τα προβλήματα όρασης είναι γνωστά από παλιά, ενώ κάποια άλλα οφείλονται στο σύγχρονο τρόπο ζωής πχ. στην υπερβολική χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Στην Αμερική, την Ευρώπη και τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα, τα παιδιά ξοδεύουν μία με τρεις ώρες καθημερινά μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή είτε για τις σχολικές τους εργασίες είτε για να παίξουν.
Το 25% των παιδιών αυτών χρειάζεται να χρησιμοποιούν γυαλιά.
Προβλήματα όπως οι διαθλαστικές ανωμαλίες (8%), η αμβλυωπία (τεμπέλικο μάτι) (4%), ο στραβισμός (3%), ο συγγενής καταρράκτης, το παιδικό γλαύκωμα, οι κληρονομικές παθήσεις του αμφιβληστροειδή, τα οφθαλμικά τραύματα, οι εγκεφαλικές οπτικές βλάβες κ.ά., αποτελούν τις συχνότερες παιδοφθαλμολογικές παθήσεις, που μπορούν να οδηγήσουν σε μόνιμα μειωμένη όραση.
Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος τόσο στον τομέα της πρόληψης, όσο και στον τομέα της αντιμετώπισης πολλών οφθαλμολογικών παθήσεων.
«Νέες δοκιμασίες έχουν ενισχύσει τα προγράμματα προληπτικών ελέγχων, με σκοπό τον πρώιμο εντοπισμό και την έγκαιρη αντιμετώπιση παθήσεων, αποτρέποντας σοβαρές οφθαλμικές αναπηρίες. Νέες τεχνολογίες έχουν βελτιώσει την διαγνωστική και χειρουργική αποτελεσματικότητα του σύγχρονου παιδοφθαλμιάτρου. Η μεγάλη πρόοδος στον τομέα της γενετικής, δίνει τη δυνατότητα προγεννητικού ελέγχου, οικογενειακού προγραμματισμού και μείωσης του αριθμού κληρονομικών οφθαλμολογικών παθήσεων που είναι δύσκολα θεραπεύσιμες. Πολλά υποσχόμενος εμφανίζεται και ο αναπτυσσόμενος τομέας της γενετικών θεραπειών, που ήδη δοκιμάζονται σε εξειδικευμένα ερευνητικά κέντρα. Παρά τις μεγάλες προόδους που έχουν σημειωθεί, πολλά ακόμη ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα».