Στις 30 Ιανουαρίου 1933 γραφόταν η ιστορία της Ευρώπης και του κόσμου, με την ανάδειξη ως καγκελάριου της Γερμανίας του αρχηγού των Eθνικοσοσιαλιστών Αδόλφου Χίτλερ.
Στις 28 Ιανουαρίου 1933 είχε παραιτηθεί η κυβέρνηση Σλάϊχερ, αφού απορρίφθηκε το αίτημά του για τη διάλυση της Βουλής από τον Πρόεδρο Χίντεμπουργκ.Η οξύτατη πολιτική κρίση ώθησε το οικονομικοπολιτικό κατεστημένο στην επιλογή του Χίτλερ για την ανάληψη της πρωθυπουργίας, με την σύμπραξη των Πάπεν και Χούγκενμπεργκ, ηγετών των άλλων δύο εθνικιστικών κομμάτων.
Η εξέλιξη αυτή αποτέλεσε την απαρχή πολλών δεινών για τους λαούς της Ευρώπης και για τον λαό της Γερμανίας, γενικότερα για όλη την ανθρωπότητα.
Εδραίωσε την εξουσία του μετά τις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1933, όταν απέκτησε ισχυρή πλειοψηφία, αφού με κύμα διώξεων είχε καταφέρει να περιορίσει τη δράση και να μειώσει τη δύναμη των σοσιαλδημοκρατών και του Κ.Κ. (που ήταν τότε ανερχόμενη δύναμη), φυλακίζοντας πολλά στελέχη του με πρώτον το ΓΓ του κόμματος, Ερνστ Τέλμαν.
Στις 23 Μαρτίου ανέλαβε και επίσημα δικτατορική εξουσία. Το έδαφος είχε προετοιμαστεί ποικιλοτρόπως, κυρίως με την μεγάλη προβοκάτσια του εμπρησμού του Ράϊχσταγ, τη νύχτα της 27ης προς 28η Φεβρουαρίου 1933, όταν έπιασε φωτιά η αίθουσα συνεδριάσεων και ο θόλος της έδρας του Γερμανικού Κοινοβουλίου.
Έτσι στήθηκε η σκευωρία για τη δίκη στη Λειψία των Δημητρόφ, Τόγκλερ (επικεφαλής της ΚΟ του ΚΚΓ), Ποπόφ και Τάνεφ.
Υπήρξε όμως αντίσταση. Τα χιτλερικά εγκλήματα και η σκηνοθετημένη δίκη της Λειψίας κινητοποίησαν αριστερούς και δημοκρατικούς ανθρώπους παγκοσμίως. Μια από τις μορφές δράσης ήταν η οργάνωση αντι-δίκης στο Λονδίνο (άρχισε στις 14/9/1933) από διεθνή επιτροπή προσωπικοτήτων, για την καταδίκη του φασισμού και των εγκλημάτων του. Στην επιτροπή, υπό την προεδρία του Βρετανού Λόρδου Μάρλεϋ, συμμετείχε ο Αϊνστάϊν και άλλοι κορυφαίοι επιστήμονες και διανοούμενοι.
0 Σχόλια