Ετικέτα αναπηρίας

Η ορολογία είναι σημαντική, επειδή οι λέξεις απεικονίζουν τις τοποθετήσεις και τις πεποιθήσεις μας. Εντούτοις, μερικοί από τους όρους που τείνουμε να χρησιμοποιήσουμε μπορεί να μην απεικονίζουν πώς μερικά άτομα με αναπηρίες βλέπουν τον εαυτόν τους. Η χρησιμοποίηση των σωστών λέξεων, δεν είναι για τη «πολιτική ακρίβειας» αλλά η χρησιμοποίηση της διατύπωσης και της γλώσσας, αυτής που οι οργανώσεις των ατόμων με αναπηρίες, προσπαθούν να προωθήσουν για το κοινωνικό πρότυπο της αναπηρίας, το οποίο το θεωρούν αποδεκτό.
Τα άτομα με αναπηρίες φυσικά είναι αρκετά ευαίσθητα στις αρνητικές έννοιες μερικών εκφράσεων. Η γλώσσα μεταβιβάζει ισχυρά μηνύματα και μπορεί να οδηγήσει σε ανακριβείς ετικέτες που αποκτηνώνει ή ταπεινώνει. Είναι χρήσιμο να δοθεί προσοχή στην επιλογή λέξεών και να ενθαρρυνθούν επίσης όλοι οι μαθητές να είναι ευαίσθητοι στη χρήση γλώσσας τους. Ο παρακάτω κατάλογος είναι δυναμικός και μεταβάλλει τις υποθέσεις και τις πεποιθήσεις για τα άτομα με αναπηρίες :
Χρησιμοποιήστε τους ακόλουθους όρους:
• άτομα με αναπηρίες
• τυφλός
• άτομα με προβλήματα οράσης
• Κωφός (σημειώστε το κεφαλαίο Κ)
• άτομα με προβλήματα ακοής
• μερικώς κωφός
• Κωφοί άνθρωποι που χρησιμοποιούν τη γλώσσα σημαδιών
• δυσκολίες νοητικής υγείας
• χρήστες αναπηρικής καρέκλας
• μαθησιακές δυσκολίες

Μην χρησιμοποιήστε τους ακόλουθους όρους:
• άτομα με ειδικές ανάγκες
• μειονεκτικά άτομα
• σπαστικά άτομα
• οποιαδήποτε λέξη που τελειώνει «… ικος» που προσδιορίζει το άτομο π.χ. «τον επιληπτικό»
• εκπαιδευτικά μη φυσιολογικό 
• συναισθηματικά διαταραγμένο
• σακάτης
• κολλημένος σε αναπηρική καρέκλα
• ένα θύμα…
• να πάσχει από…
• παραμορφωμένος
• καθυστερημένος
• μουγκός
• άλαλος
• ειδικών αναγκών παιδί ή σπουδαστής

Κοινές Φιλοφρονήσεις
• Αποφύγετε τις ετικέτες στους ανθρώπους με ή χωρίς αναπηρίες. Μην κάνετε υποθέσεις για την παρουσία ή την απουσία εξασθένισης, η οποία σε μερικούς ανθρώπους δεν φαίνεται αναπηρίες όπως η επιληψία ή το άσθμα. Οι ιατρικές ετικέτες είναι ανεπιθύμητες και παραπλανητικές δεδομένου ότι κανένας δύο άνθρωπος δεν είναι ίδιος με έναν άλλο. Οι ιατρικές ετικέτες δεν λένε τίποτα για το άτομο και τείνουν να ενισχύσουν τα στερεότυπα των ατόμων με αναπηρίες, όπως ασθενείς, ανίκανα και πλήρως εξαρτώμενα από τους ιατρούς.
• Είναι αποκτήνωση να αναφερόμαστε σε ανθρώπους χαρακτηρίζοντάς τους από μια εξασθένιση. Μην μιλήστε για έναν δυσλεκτικό ή έναν επιληπτικό είναι προτιμητέο να πείτε ότι έχει δυσλεξία ή έχει επιληψία.
• Μην χρησιμοποιήστε τη λέξη ανάπηρος ως ουσιαστικό (τα άτομα με αναπηρίες), υπονοώντας μια ομοιογενή ομάδα χωριστή από το υπόλοιπο της κοινωνίας. Το καθένα άτομο είναι ξεχωριστό και οι άνθρωποι με αναπηρίες δεν αποτελούν μια ενιαία ομάδα.
• Αντιμετωπίστε τους ενηλίκους με τον ανάλογο τρόπο για τους ενηλίκους και μην τους υπερπροστατεύετε.
• Προσφέρετε τη βοήθεια σε ένα άτομο με αναπηρίες, αλλά να περιμένετε να γίνει αποδεκτή η προσφορά σας προτού βοηθήσετε. Μην υποθέστε ότι ξέρετε πάντα τον καλύτερο τρόπο βοηθείας, ακούστε πρώτα τις οποιεσδήποτε οδηγίες.
• Μην γελοιοποιήστε με τη χρησιμοποίηση κοινών εκφράσεων όπως «βλέπετε τι σημαίνει» που μπορεί να αφορά την εξασθένιση ενός προσώπου.
• Κάνετε επαφή ματιών και άμεση συζήτηση με το άτομο με αναπηρίες παρά μέσω ενός τρίτου.
• Κάνετε την κατάλληλη φυσική επαφή με τα άτομα με αναπηρίες ανάλογα με την κατάσταση με τον ίδιο τρόπο που θα κάνατε με οποιοδήποτε άλλον.