Η κατάσταση αποδίδεται σε υπολειτουργία των....
όρχεων ή των ωοθηκών.
Στην πραγματικότητα, όμως, οφείλεται στη δυσλειτουργία της υπόφυσης ή του υποθαλάμου.
Η υπόφυση είναι ένας μικρός αδένας στο κέντρο του εγκεφάλου, μέγιστης ενδοκρινικής σημασίας, που βηματοδοτεί τη λειτουργία των όρχεων, των ωοθηκών, των επινεφριδίων και του θυρεοειδούς αδένα.
Ο υποθάλαμος, από την άλλη, είναι περιοχή του εγκεφάλου δίπλα στην υπόφυση και ελέγχει τη λειτουργία της.
Η υπόφυση παράγει ποικιλία ορμονών.
Δύο από αυτές ονομάζονται γοναδοτροφίνες, εκκρίνονται στο αίμα και ρυθμίζουν τη λειτουργία των όρχεων και των ωοθηκών, π.χ. ωθούν τους όρχεις στην παραγωγή τεστοστερόνης ή ρυθμίζουν την ωορρηξία και την έμμηνη ρύση.
Η πτώση της τεστοστερόνης προκαλεί ελάττωση της διάθεσης για σεξ, στυτική δυσλειτουργία, υποβάθμιση της μυικής και οστικής δύναμης και σημαντική αύξηση του κοιλιακού λίπους.
Η «προπέτης κοιλία» είναι ένδειξη υπολειτουργίας της υπόφυσης ή του υποθαλάμου.
Ο υπογοναδισμός, η μείωση τεστοστερόνης στο αίμα, αναγνωρίστηκε πρόσφατα ως συχνή επιπλοκή του διαβήτη τύπου 2, προσβάλλοντας πάνω από το 30% των ατόμων αυτών.
Η συχνότητα είναι μεγαλύτερη σε ασθενείς με «μεταβολικό σύνδρομο», το οποίο χαρακτηρίζει κάθε παχύσαρκο με μεγάλη κοιλιά, και οι διαβητικοί αυτοί παρουσίαζαν υπολειτουργία υπόφυσης ή υποθαλάμου και μείωση τεστοστερόνης.
Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν μείωση ενός κλάσματος της τεστοστερόνης που καλείται «ελεύθερη» και είναι βιολογικά ενεργή, αν και αποτελεί μικρό τμήμα της ολικής.
Η παράλληλη μείωση ενεργούς τεστοστερόνης και γοναδοτροφινών δημιουργεί την πεποίθηση ότι τα αίτια της πάθησης εντοπίζονται στην υπόφυση ή τον υποθάλαμο και δευτερογενώς στους όρχεις ή τις ωοθήκες.
Η αιτιολογική θεραπεία του υπογοναδισμού είναι ανέφικτη.
Είναι, όμως, εφικτή η αντιμετώπισή (διόρθωσή) της με τη χορήγηση τεστοστερόνης σε δισκία ή ενέσεις.
Οι ορμόνες ενοχοποιούνταν ως η αιτία καρκινογενέσεων.
Πρόσφατα, όμως, διαπιστώθηκε ότι η χορήγηση τεστοστερόνης δεν μεγεθύνει την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του προστάτη.
Δηλαδή δεν τον «γεννά». Δεν τον προκαλεί.
Αν υπάρχει ή «επωάζεται» επιταχύνει την εμφάνισή του.
Ο προστατικός καρκίνος εμφανίζεται συνήθως μετά τα 70, ενώ τα επίπεδα τεστοστερόνης στο αίμα αρχίζουν να μειώνονται από τα 45.
Η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του προστάτη βρέθηκε παραπλήσια τόσο σε άτομα που έλαβαν τεστοστερόνη όσο και σε όσους απείχαν από ορμόνες.
Δεν παρατηρήθηκε αύξηση καρδιαγγειακών επεισοδίων σε θεραπευθέντες με τεστοστερόνη υπογοναδικούς άνδρες.
Παρά τις διαπιστώσεις αυτές, η χορήγηση τεστοστερόνης απαγορεύεται σε άνδρες με ψυχογενή ανικανότητα και φυσιολογικά επίπεδα ελεύθερης τεστοστερόνης. Οσοι άνδρες λαμβάνουν τεστοστερόνη πρέπει να προσέχουν μήπως εμφανιστεί καρκίνος του μαστού.
Dr Στέφανος Kαραγιαννόπουλος, Kαθηγητής Παθολογίας, Διευθυντής Τμήματος Προληπτικής Iατρικής στην Kλινική Kυανούς Σταυρός
0 Σχόλια