Με τον όρο εμβοή εννοούμε την αντίληψη κάποιου ήχου κατά την απουσία ενός ηχητικού ερεθίσματος.
Η πάθηση αυτή προσβάλει τους ανθρώπους από την αρχαιότητα, ενώ η πρώτη της περιγραφή εμφανίστηκε ήδη το 2500 π.χ. στους πάπυρους του Ebers.
Σύμφωνα με την Πανελλήνια Εταιρεία Ωτορινολαρυγγολογίας Χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου....
οι εμβοές μπορεί να ταξινομηθούν σε εμβοές ήπιας και σοβαρής μορφής.
Οι ήπιας μορφής είναι μερικές φορές αντιληπτές από τον ασθενή περιστασιακά ή μόνο όταν βρίσκεται σε ήσυχο περιβάλλον και συνήθως δεν δημιουργούν ιδιαίτερο πρόβλημα.
Οι σοβαρής μορφής αποτελούν ένα πολύ ενοχλητικό σύμπτωμα, το οποίο συχνά επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Σε ορισμένους ασθενείς, οι εμβοές μπορεί να σχετίζονται με υπερακουσία (μειωμένη ανοχή σε ήχους), η οποία να είναι επίσης ένα πολύ ενοχλητικό σύμπτωμα.
Οι παράγοντες που σχετίζονται με εμβοές είναι οι εξής: ηλικία, φύλο, φυλή και βαρηκοΐα. Οι εμβοές είναι πιο συχνές σε ασθενείς ηλικίας από 50 έως και 71 ετών, αν και μπορεί να παρουσιαστούν και σε νεότερα άτομα.
Στην ομάδα των ατόμων ηλικίας από 20 έως 29 ετών, οι εμβοές έχουν αναφερθεί σε ποσοστό 4,7% έναντι 12,1% στην ομάδα των ατόμων ηλικίας από 60 έως 69 ετών.
Οι άντρες ηλικίας άνω των 65 ετών προσβάλλονται πιο συχνά από τις γυναίκες της αντίστοιχης ηλικίας (12% έναντι 7%). Οι εμβοές απαντώνται πιο συχνά στους Καυκάσιους από ότι στους Αφροαμερικάνους (9% έναντι 5,5%) και η συχνότητα των εμβοών αυξάνεται ανάλογα με την σοβαρότητα κάθε συνυπάρχουσας βαρηκοΐας.
Αιτιολογία
Στην πλειοψηφία των ασθενών που πάσχουν από εμβοές συνυπάρχει μία βαρηκοΐα, παρόλο που πολλοί άλλοι παράγοντες και κλινικές καταστάσεις μπορεί να είναι υπεύθυνες για το σύμπτωμα αυτό. Η συχνότητα των εμβοών αντιστοιχεί συνήθως στην συχνότητα της απώλειας ακοής. Η έκθεση σε θόρυβο αποτελεί μία κοινή αιτία πρόκλησης εμβοών.
Άλλες αιτίες είναι: η πρεσβυακουσία, η νόσος του Menière, η χρόνια ωτίτιδα, η ωτοσκλήρυνση, τα ακουστικά νευρινώματα, οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, και οι κακώσεις της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Οι εμβοές επίσης μπορεί να αποτελούν σύμπτωμα δυσλειτουργίας της κροταφογναθικής άρθρωσης, συνδυαζόμενο με ύπαρξη αισθήματος πληρότητας του αυτιού, πόνο/ δυσανεξία, ευαισθησία κατά την πίεση της πάσχουσας άρθρωσης
Φάρμακα που περιέχουν ασπιρίνη και αντιφλεγμονώδεις ουσίες μπορεί να προκαλέσουν εμβοές ή να επιτείνουν τις ήδη υπάρχουσες.
Ορισμένοι ασθενείς δεν γνωρίζουν ότι λαμβάνουν ένα φαρμακευτικό προϊόν που περιέχει ασπιρίνη. Διεγερτικές ουσίες όπως η καφεΐνη, που περιέχεται στον καφέ, στην κόλα και στο τσάι όπως επίσης και η νικοτίνη, μπορεί επίσης να επιτείνουν τις εμβοές.
Οι συναισθηματικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη και το άγχος, είναι συχνά παρούσες σε ασθενείς που πάσχουν από εμβοές. Ποσοστό από 28% έως 60% των ασθενών που πάσχουν από σοβαρής μορφής εμβοές έχει αναφερθεί ότι παράλληλα πάσχουν από κατάθλιψη.
Παρά την κλασσική θεωρία ότι ο κοχλίας αποτελεί το σημείο προέλευσης των εμβοών, πρόσφατες μελέτες έχουν αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία ότι οι περισσότεροι τύποι εμβοών σοβαρής μορφής οφείλονται σε διαταραχές της ακουστικής οδού και του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Εκτίμηση
Ακοολογικός έλεγχος
Ένα ακοόγραμμα πρέπει να γίνεται σε όλους τους ασθενείς που πάσχουν από εμβοές.
Ακτινολογικός έλεγχος
Γίνεται επιλεκτικά κυρίως σε άτομα με μονόπλευρη νευροαισθητήρια βαρηκοΐα (Βαρηκοΐα νευρικού τύπου) για τον αποκλεισμό ενός ακουστικού νευρινώματος.
Θεραπεία
Γενικά μέτρα
Οι δύο πιο διαδεδομένες τεχνικές για την αντιμετώπιση των εμβοών σήμερα είναι η ηχοκάλυψη (masking) και η θεραπεία επανεκπαίδευσης για τις εμβοές (Tinnitus retraining therapy - TRT).
Η πρώτη τεχνική εφαρμόστηκε από τον Dr. Vernon, ενώ η δεύτερη από τον Dr. Jastreboff.
Η πάθηση αυτή προσβάλει τους ανθρώπους από την αρχαιότητα, ενώ η πρώτη της περιγραφή εμφανίστηκε ήδη το 2500 π.χ. στους πάπυρους του Ebers.
Σύμφωνα με την Πανελλήνια Εταιρεία Ωτορινολαρυγγολογίας Χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου....
οι εμβοές μπορεί να ταξινομηθούν σε εμβοές ήπιας και σοβαρής μορφής.
Οι ήπιας μορφής είναι μερικές φορές αντιληπτές από τον ασθενή περιστασιακά ή μόνο όταν βρίσκεται σε ήσυχο περιβάλλον και συνήθως δεν δημιουργούν ιδιαίτερο πρόβλημα.
Οι σοβαρής μορφής αποτελούν ένα πολύ ενοχλητικό σύμπτωμα, το οποίο συχνά επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Σε ορισμένους ασθενείς, οι εμβοές μπορεί να σχετίζονται με υπερακουσία (μειωμένη ανοχή σε ήχους), η οποία να είναι επίσης ένα πολύ ενοχλητικό σύμπτωμα.
Οι παράγοντες που σχετίζονται με εμβοές είναι οι εξής: ηλικία, φύλο, φυλή και βαρηκοΐα. Οι εμβοές είναι πιο συχνές σε ασθενείς ηλικίας από 50 έως και 71 ετών, αν και μπορεί να παρουσιαστούν και σε νεότερα άτομα.
Στην ομάδα των ατόμων ηλικίας από 20 έως 29 ετών, οι εμβοές έχουν αναφερθεί σε ποσοστό 4,7% έναντι 12,1% στην ομάδα των ατόμων ηλικίας από 60 έως 69 ετών.
Οι άντρες ηλικίας άνω των 65 ετών προσβάλλονται πιο συχνά από τις γυναίκες της αντίστοιχης ηλικίας (12% έναντι 7%). Οι εμβοές απαντώνται πιο συχνά στους Καυκάσιους από ότι στους Αφροαμερικάνους (9% έναντι 5,5%) και η συχνότητα των εμβοών αυξάνεται ανάλογα με την σοβαρότητα κάθε συνυπάρχουσας βαρηκοΐας.
Αιτιολογία
Στην πλειοψηφία των ασθενών που πάσχουν από εμβοές συνυπάρχει μία βαρηκοΐα, παρόλο που πολλοί άλλοι παράγοντες και κλινικές καταστάσεις μπορεί να είναι υπεύθυνες για το σύμπτωμα αυτό. Η συχνότητα των εμβοών αντιστοιχεί συνήθως στην συχνότητα της απώλειας ακοής. Η έκθεση σε θόρυβο αποτελεί μία κοινή αιτία πρόκλησης εμβοών.
Άλλες αιτίες είναι: η πρεσβυακουσία, η νόσος του Menière, η χρόνια ωτίτιδα, η ωτοσκλήρυνση, τα ακουστικά νευρινώματα, οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, και οι κακώσεις της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Οι εμβοές επίσης μπορεί να αποτελούν σύμπτωμα δυσλειτουργίας της κροταφογναθικής άρθρωσης, συνδυαζόμενο με ύπαρξη αισθήματος πληρότητας του αυτιού, πόνο/ δυσανεξία, ευαισθησία κατά την πίεση της πάσχουσας άρθρωσης
Φάρμακα που περιέχουν ασπιρίνη και αντιφλεγμονώδεις ουσίες μπορεί να προκαλέσουν εμβοές ή να επιτείνουν τις ήδη υπάρχουσες.
Ορισμένοι ασθενείς δεν γνωρίζουν ότι λαμβάνουν ένα φαρμακευτικό προϊόν που περιέχει ασπιρίνη. Διεγερτικές ουσίες όπως η καφεΐνη, που περιέχεται στον καφέ, στην κόλα και στο τσάι όπως επίσης και η νικοτίνη, μπορεί επίσης να επιτείνουν τις εμβοές.
Οι συναισθηματικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη και το άγχος, είναι συχνά παρούσες σε ασθενείς που πάσχουν από εμβοές. Ποσοστό από 28% έως 60% των ασθενών που πάσχουν από σοβαρής μορφής εμβοές έχει αναφερθεί ότι παράλληλα πάσχουν από κατάθλιψη.
Παρά την κλασσική θεωρία ότι ο κοχλίας αποτελεί το σημείο προέλευσης των εμβοών, πρόσφατες μελέτες έχουν αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία ότι οι περισσότεροι τύποι εμβοών σοβαρής μορφής οφείλονται σε διαταραχές της ακουστικής οδού και του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Εκτίμηση
Ακοολογικός έλεγχος
Ένα ακοόγραμμα πρέπει να γίνεται σε όλους τους ασθενείς που πάσχουν από εμβοές.
Ακτινολογικός έλεγχος
Γίνεται επιλεκτικά κυρίως σε άτομα με μονόπλευρη νευροαισθητήρια βαρηκοΐα (Βαρηκοΐα νευρικού τύπου) για τον αποκλεισμό ενός ακουστικού νευρινώματος.
Θεραπεία
Γενικά μέτρα
Οι δύο πιο διαδεδομένες τεχνικές για την αντιμετώπιση των εμβοών σήμερα είναι η ηχοκάλυψη (masking) και η θεραπεία επανεκπαίδευσης για τις εμβοές (Tinnitus retraining therapy - TRT).
Η πρώτη τεχνική εφαρμόστηκε από τον Dr. Vernon, ενώ η δεύτερη από τον Dr. Jastreboff.
0 Σχόλια