World Bread Day
🍞Κάθε χρόνο στις 16 Οκτωβρίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Άρτου και είναι μια καλή ευκαιρία για να απενοχοποιήσουμε το ψωμί και να βρούμε υγιεινές δικαιολογίες για να το εντάξουμε στο καθημερινό τραπέζι της οικογένειας.Εξάλλου, το ψωμί από μόνο του ούτε ανθυγιεινό είναι ούτε παχυντικό.
Από τα αρχαία χρόνια ήτανν γνωστή η διατροφική αξία του ψωμιού, της τροφής που βρίσκεται στη βάση της πυραμίδας της μεσογειακής (κρητικής) διατροφής μαζί με τα υπόλοιπα αμυλούχα παράγωγα.
Υπάρχουν ψωμιά χωρίς ζάχαρη για τους διαβητικούς, χωρίς αλάτι για όσους έχουν υψηλή πίεση και ψωμιά με προσθήκη ξηρών καρπών ή ακόμα και λαχανικών για όσους τα προτιμούν.
'Ετσι το ψωμί μετατρέπεται σε αγαπημένη συνήθεια.
Κατά γενική ομολογία των διατροφολόγων το ψωμί ολικής άλεσης είναι πιο ωφέλιμο, ιδιαίτερα για όσους πάσχουν από δυσκοιλιότητα και καρδιαγγειακές δυσλειτουργίες, επειδή περιέχει περισσότερες φυτικές ίνες. Χάρη σε αυτές μάλιστα μας προσδίδει το αίσθημα του κορεσμού, πράγμα που το κάνει πολύτιμο σε μια δίαιτα για απώλεια κιλών.
Το λευκό ψωμί, που για πολλούς δικαιώνεται λόγω της γευστικής του υπεροχής, δεν προσδίδει περισσότερες θερμίδες, απλώς έχει υψηλότερο γλυκαιμικό δείκτη. Αυτό σημαίνει ότι αυξάνει πιο απότομα τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα και τα κύτταρα αποθηκεύουν περισσότερο από το λίπος του.
Σε περίπτωση όμως ανθρώπων που έχουν πρόβλημα με την πέψη τους, έχουν ευπαθές στομάχι, ή υποφέρουν από αιμορροΐδες, τότε ενδείκνυται το άσπρο ψωμί.
Η ψίχα συσσωρεύει το μεγαλύτερο ποσοστό ζάχαρης γι αυτό και δίνει πιο γλυκιά γεύση, ενώ επειδή είναι μαλακιά τη συνοδεύουμε με την ταραμοσαλάτα, τη σάλτσα από τα μακαρόνια, το λάδι από τη χωριάτικη σαλάτα και άλλες λιχουδιές.
Η κόρα είναι πιο εύπεπτη παρά το γεγονός ότι είναι πιο σκληρή και δίνει τις ίδιες θερμίδες με την ψίχα. Η επιλογή είναι καθαρά θέμα γούστου.
Όχι, όταν καταναλώνεται από μόνο του και σε φυσιολογικές ποσότητες. Το πρόβλημα με το ψωμί είναι ότι συνήθως δεν έρχεται μέσα στη μερίδα του πιάτου μας κι έτσι το καταναλώνουμε αλόγιστα. Το θεωρούμε συνοδευτικό κι έτσι δεν το "μετράμε" στους διατροφικούς μας υπολογισμούς. Και το χειρότερο από όλα είναι ότι το τρώμε συνοδευτικά με άλλες λιχουδιές και το μετατρέπουμε σε μια πολύ παχυντική τροφή.
Το απλούστερο ψωμί περιέχει αλεύρι, μαγιά, νερό και αλάτι (και ίσως λίγη ζάχαρη για να φουσκώσει η μαγιά). Υπάρχουν όμως δεκάδες προσμίξεις τροφών μέσα στα ψωμιά που καθορίζουν το είδος τους. Μια απλή φέτα ψωμιού 30 γραμμαρίων δίνει από 70 έως 75 θερμίδες ενέργειας, ανάλογα με το είδος του ψωμιού, όσο δηλαδή κι ένα μικρό φρούτο.
Το αλεύρι παράγεται από το ενδοσπέρμιο του σπόρου του σιταριού.
Κατά τη διάρκεια της άλεσης το ενδοσπέρμιο διαχωρίζεται από το φλοιό και το φύτρο, και μετά αλέθεται και γίνεται αλεύρι.
Σε πολλές χώρες, το αλεύρι από σιτάρι εμπλουτίζεται με θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη, σίδηρο και φολικό οξύ τα οποία είναι αγνά και φυσικά πρόσθετα που ενισχύουν τις ευεργετικές ιδιότητές του.
Το σιταρένιο αλεύρι ολικής άλεσης περιέχει ολόκληρο τον αλεσμένο σπόρο του σιταριού συμπεριλαμβανομένων του φλοιού και του φύτρου.
- Τα επίπεδα πρωτεϊνών στο σιτάρι κυμαίνονται μεταξύ 8-16%, επίπεδα υψηλότερα από αυτά που εμφανίζουν άλλα δημητριακά όπως το ρύζι και το καλαμπόκι.
- Συνδυάζοντας προϊόντα βασισμένα στο σιτάρι με άλλα τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνες, όπως για παράδειγμα το φυστικοβούτυρο, ο αρακάς, τα φασόλια και τα ρεβίθια, βρίσκει κανείς μια πλήρη πηγή πρωτεΐνης με όλα τα απαραίτητα αμινοξέα.
- Το σιτάρι είναι χαμηλό σε λιπαρά με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση λίπους να βρίσκεται στο φύτρο.
- Το λάδι του φύτρου του σιταριού είναι πολυακόρεστο, και είναι πιο υγιεινό από τα κορεσμένα λίπη που βρίσκουμε στα ζωικά προϊόντα.
- Το εμπλουτισμένο σταρένιο αλεύρι είναι μια άριστη πηγής ριβοφλοβίνης, νιασίνης, θειαμίνης και φολικού οξέος.
- Το φίτρο του σιταριού είναι μία άριστη πηγή βιταμίνης Ε.
Σιτάρι....Παραδοσιακά Αγνή Διατροφή για τον Άνθρωπο εδώ και 20.000 χρόνια.
0 Σχόλια