Ανέκδοτο: παλιό αλλά καλό

Ο Κωστίκας πάει αεροπορικώς στην Αθήνα.
Μόλις βγαίνει απ' το αεροδρόμιο, παίρνει ταξί.
-Οδός Σταδίου, λέει στον ταξιτζή.
Στη διαδρομή όμως....

αποκοιμιέται, ήταν και κουρασμένος, και ξυπνάει πάνω σε μια αερογέφυρα. Βλέπει χαμηλά τα αυτοκίνητα και τους ανθρώπους μικρούς και κλείνει τα μάτια.

-Πω, πω στην Αθήνα τα ταξί πετάν! μονολογεί.

Επιστρέφει στην Θεσσαλονίκη, πάει στο καφενείο και βρίσκει το Γιωρίκα.

-Γιωρίκα, Γιωρίκα, στην Αθήνα τα ταξί πετάν!
-Άντε ρε, φύγε από 'δω. Τί βλακείες λες.
-Ναι, σου λέω, πετάν, πας ένα στοίχημα; Άμα πετάν θα σε πηδήξω, αν όχι θα με πηδήξεις εσύ.
-Πάει το στοίχημα.

Ανεβαίνει ο Γιωρίκας στο αεροπλάνο, φτάνει στην Αθήνα, κατεβαίνει κι έξω απ' το αεροδρόμιο σταματάει ένα ταξί και μπαίνει μέσα.

-Πού να σε πετάξω, μεγάλε; ρωτάει ο ταξιτζής.
-Ωχ, λέει ο Γιωρίκας, την πάτησα. Στην οδό Σταδίου πάω.
-Σε ποιο ύψος, μεγάλε;
-Να σου πω, θα με πηδήξουν που θα με πηδήξουν, πάμε χαμηλά γιατί ζαλίζομαι.