Αβούλευτο είναι να γενεί χοίρου μαλλί μετάξι, των απανθρώπων τα παιδιά να' χουν τιμή και τάξη. (Παξοί)
Άβρακος βρακί δεν είχε, το 'βαλε και χέστηκε. (Παξοί)
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι.
Αγάλι αγάλι φύτευε ο γεωργός αμπέλι κι αγάλι αγάλι γίνηκε η αγουρίδα μέλι. (Παξοί)
Αγάλια αγάλια κόνευε, αν θέλεις να προφτάσεις.
Αγάλια αγάλια κότα μου και ΄γω σε μαγειρεύω. (Λαγκαδιά Γορτυνίας)
Αγάπαγε η Μάρω το χορό βρήκε και άντρα χορευτή.
Αγαπάει ο θεός τον κλέφτη, αγαπάει και το νοικοκύρη.
Αγάπα το γείτονά σου αλλά μη γκρεμίζεις και το φράχτη.
Αγάπα τους φίλους σου με τα ελαττώματά τους.
Αγγελική φωνή από γαϊδάρου στόμα.
Αγέρας και γυναίκα δεν κλειδώνονται.
Ἀγεωμέτρητος μηδεῖς εἰσίτω.
Όποιος δεν γνωρίζει γεωμετρία να μην μπει. Ρητό γραμμένο πάνω απ' την πύλη της Ακαδημίας (του Πλάτωνα).
Άγιας Άννης να λογιέσαι και να μη δοξολογιέσαι. (Παξοί)
Αγιά Μαρίνα με τα σύκα και Άγιος 'Λιας με τα σταφύλια.
Άγιος που δε θαυματουργεί, μηδέ δοξολογιέται.
Αγιούτο στην αδυναμιά. (Παξοί)
αγιούτο : βοήθεια (ενετικό)
Αγκάθια έχει στον κώλο του.
Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου.
Αγοράζει μα δεν πουλεί. (Παξοί)
Άγουρος προξενητής για λόγου του κοιτάει. (Παξοί)
Αγροίκου μη καταφρόνει ρήτορος.
Αγρόν ηγόραζεν. (θρησκευτικό)
Άδειο σακί δε στέκεται, γεμάτο δε λυγάει.
Άδειο σακί ορθό δεν κάθεται. (Παξοί)
Αδέρφια αγαπημένα, κάστρα που δεν παίρνονται.
Αδέρφια ενωμένα, σπίτια ευτυχισμένα. (Παξοί)
Αδερφός, κι ας ειν' κι οχτρός. (Κεφαλονίτικη)
Άδης στον άδη και βρωμάει και τυρίλιας. (Παξοί)
Άδουλος δουλειά δεν έχει, το βρακί του λύει και δένει.
Άδουλος δουλειά δεν είχε το σκοινί λύνει και δένει. (Παξοί)
Ἀεὶ κολοιὸς παρὰ κολοιῷ ἱζάνει.
Ένα κοράκι βρίσκεται πάντα κοντά σ' ένα άλλο κοράκι.
Αεροβατεί και κλάνει (αιθεροβάμων).
Ἀετοῦ γῆρας, κορυδοῦ νεότης.
Τα γηρατειά του αετού διαρκούν όσο ή νιότη του σπουργιτιού.
Άι Βαρβάρα βαρβαρώνει, Άη Σάββας σαβανώνει κι Άη Θανάσης παραχώνει.
Αιθίοπα σμήχεις. (αρχαιοελληνική)
Παρόμοια με: "Τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς".
Άιρα και κάιρα και κόκκινη μηλιά. (Παξοί)
Άης Αντρέας έφτασε, το κρύο αντρειεύει.
Άη Γιώργη μου ακριβός είσαι.
Ακαμάτης νέος, γέρος διακονιάρης.
Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαφτίσαμε.
Ακόμα δεν τον είδανε και Γιάννη τονε κράξανε. (Παξοί)
Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον εβγάλαμε.
Άκουε γέρου συμβουλή και παιδεμένου γνώμη.
Άκουσε γέρου συμβουλή και παιδευμένου γνώση.
Άκουε πολλά και λέγε λίγα...
Ακουέ τα από καρδίας.
Ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στ' αλεύρι.
Ακριβοί στα πίτουρα, φτηνοί στα λάχανα.
Αλάργα-αλάργα το φιλί για να έχει νοστιμάδα.
Αλαργινός ο κήπος δωριανά τα λάχανα. (Αρκαδία)
Αλέθει καλά ο μύλος μου.
Αλέθει ο μύλος ό,τι κι αν του ρίξεις. (Παξοί)
Αλήθεια χωρίς ψέματα, φαΐ χωρίς αλάτι. (Παξοί)
Άλλ' αντ' άλλα τα μεγάλα της Παρασκευής το γάλα.
Άλλα είναι τ' άλλα κι άλλο της Παρασκευής το γάλα.
Άλλα λέει η γιαγιά μου, άλλα ακούν τ`αυτιά μου.
Άλλα λέει η θεια μου, άλλα ακούν τ`αυτιά μου.
Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε.
Άλλα τα λεγόμενα κι άλλα τα γενόμενα.
Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας.
Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει.
Αλλού το όνειρο και αλλού το θαύμα
Άλλώς έδοξε τοις θεοίς.
Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τη σκούφια του αλλιώς.
Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Άλλη η δουλειά του ναύτη, κι άλλη του καντηλανάφτη.
Άλλη καμιά δε γέννησε, μόνο η Μαρία το Γιάννη. (Παξοί)
Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε (θρησκευτική)
Αλί από 'κείνονε που δεν έχει νύχια να ξυστεί. (Παξοί)
Αλί του που δεν έχει νύχια να ξυστεί.
Αλί από 'κείνονε που δεν έχει ποιος να του φυσήξει το μάτι. (Παξοί)
Αλί από 'κείνονε που λείπει από το γάμο του. (Παξοί)
Αλί από 'κείνονε που τονε κλείνει η γης. (Παξοί)
Αλί που το 'χει η κούτρα του να κατεβάζει ψείρες.
Αλί που γιόμα καρτερεί και δείπνο από γειτόνους. (Ηπειρος)
Αλίμονο του που δεν έχει και θεό δεν έχει. (Παξοί)
Άλλο λάγιο κι άλλο τράγιο. (Παξοί)
Άλλο ο χήρος (=χοίρος) γείτονας κι άλλο ο γείτονας γουρούνι. (Παξοί)
Άλλο να σ' το λέω κι άλλο να το βλέπεις.
Άλλοι να σε παινεύουνε κι εσύ να καμαρώνεις. (Παξοί)
Άλλοι παπάδες ήρθανε, άλλα Βαγγέλια φέραν.
Άλλοι παπάδες έρχονται, άλλα χαρτιά κρατάνε.
Άλλοι Πάσχα κι άλλοι χάσκα. (Παξοί)
Άλλοι περνώντας κι άλλοι καρτερώντας. (Παξοί)
Άλλοι σπέρνουν και θερίζουν κι άλλοι τρών' και μαγαρίζουν.
Άλλοι τα 'φαγαν τα σύκα κι άλλοι τα πληρώνουνε.
Άλλος βάζει τη φωτιά κι άλλος βρίσκει τον μπελά.
Άλλος γαμεί κι άλλος πλερώνει. (Παξοί)
Άλλος έσπειρε κι άλλος θερίζει.
Άλλος έχει τ' όνομα κι άλλος τη χάρη.
Άλλος σπέρνει και τρυγάει, κι άλλος πίνει και μεθάει.
Άλλος στου Κόκλα κι άλλος στου Πυρή. (Αρκαδία)
Άλλος το μακρύ κι άλλος το κοντό.
Άλλος χάσκει κι άλλος μεταλαβαίνει.
Αλλοι τα γένια πεθυμούν, κι άλλοι που τα 'χουνε τα φτυούν.
Αλλού βαρούν τα όργανα κι αλλού χορεύει η νύφη.
Αλλού είν' ο καλόγερος κι αλλού είναι τα ράσα του.
Αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του.
Αλλού με τρίβεις δέσποτα, κι αλλού έχω τον πόνο.
Αλλού με ξείς καλόγηρε κι αλλού με τρώει εμένα.
Αλλού με τρίβεις Δέσποινα, κι αλλού εγώ πονάω.
Αλλού πατάς κι αλλού κοιτάς.
Αλλού τ' όνειρο κι αλλού το θάμα.
Αλλού το όραμα και αλλού το θαύμα.
Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες.
Αλλού φωτίζει ο Θεός κι αλλού σκοτίζει. (Παξοί)
Αλλού χτυπάει το νερό κι αλλού αλέθει ο μύλος.
Αλλού τηρά κι αλλού βλέπει.
Άλφα Κάπα αντιδαύλι. (Παξοί)
Αλωνάρη με τ' αλώνια και με τα χρυσά πεπόνια.
Άμα βλέπεις τη μάνα κλαις το παιδί. (Παξοί)
Άμα δειπνείς και δε με δεις, σίγουρα λίγωση είναι. (Κρητική)
Εννοεί τη σελήνη και τις φάσεις της.
Άμα δεις λαγό εμπρός σου, τρεις φορές κάν' τον σταυρό σου.
Άμα δεν βρέξει θα στάξει.
Άμα δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μη περιμένεις άλλον.
Άμα δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ.
Άμα δεν περισσέψει πάει να πει πως δεν φτάνει.
Αμα δεν σε θέλουν στο χωριό μη ρωτάς για του παπά το σπίτι
Άμα θέλει η νύφη και ο γαμπρός τύφλα νάχει ο πεθερός.
Άμα θες σύντροφο άξο, πάρε νύφη από τη Νάξο.
Άμα κι θέλω να φιλώσε ρωτώ που και κα εν το μάγουλο σ'. (Ποντιακή)
Άμα δεν θέλω να σε φιλήσω ρωτώ που είναι το μάγουλό σου.
Άμα κοιμάται ο γυιόκας μας, φαΐ δεν μας γυρεύει.
Άμα φτυείς ψηλά, πέφτει στο πρόσωπο.
Αν φτύσω πάνω φτύνω τα μούτρα μου, αν φτύσω κάτω φτύνω τα γένια μου.
Αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία.
Αμαρτία εξομολογημένη, η μισή συγχωρεμένη.
Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα.
Άμε διάολε στ' Αρκάδι. (Ρέθυμνο)
Αμ' έπος αμ' έργον.
Αμίλητος σαν ψάρι.
Αμίλητος τρελός, για φρόνιμος περνιέται.
Ανάγκα και θεοί πείθονται.
Ἀνάγκᾳ δ᾿ οὐδὲ θεοὶ μάχονται.
Την ανάγκη ούτε οι θεοί οι ίδιοι μπορούν να την νικήσουν (ρητό του Σιμωνίδη του Κέϊου).
Ανάθρεψε τον ποντικό να φάει το μαλλί σου.
Αναπέτα πεταλούμ', αλά πέρδικα καλούμ'. (Παξοί)
Ανάποδα, σαν τον κάβουρα.
Αν αρτυθείς να είν΄αρνί αν κλέψεις ναν΄χρυσάφι κι αν αγαπήσεις και καμιά να τη ζηλεύει η γειτονιά. (Αθηναϊκή)
Αν αρτυθώ να φάω αρνί αν κλέψω νάναι ψάρι κι αν αγαπήσω και κανεί να είναι παλληκάρι. (Αθηναϊκή)
Ανάρια ανάρια το φιλί για να 'χει νοστιμάδα.
Άναψε τ' αγίου δυο κεριά και του δαιμόνου πέντε.
Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα.
Αν βάζεις τον κώλο σου να σου κάνει δουλειά, σκατά δουλειά θα κάνει.
Αν βρέξει ο Μάρτης δυό νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σ' εκείνον τον ζευγά πού 'χει πολλά σπαρμένα.
Αν δεις καράβι στο βουνό, μουνί τό'χει τραβήξει.
Αν δεν αστράψει, δε βροντά, κι αν δε βροντά δε βρέχει.
Αν δεν βρέξεις κώλο, δεν τρως ψάρι.
Αν δεν βρέξεις πόδι δεν τρως μπαρμπούνι.
Αν δεν δουλέψεις την αυγή, γυμνός θα είσαι τη Λαμπρή.
Γλυκός ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή.
Αν δεν έρθει μοναχή της, μην την καρτεράς την τύχη.
Αν δεν έχεις νύχια να ξυθείς, μην περιμένεις να σε ξύσουν οι άλλοι.
Αν δεν ήταν οι βρωμιές δεν θα πουλούσαν το σαπούνι. (Παξοί)
Αν δεν κλάψει το παιδί, δεν το βυζαίν' η μάνα.
Αν δεν κλάψει το παιδί μικρό, κλαίει η μάνα μεγάλη.
Αν δεν κλωτσήσει ο γάιδαρος, δεν τον ξεφορτώνουν.
Αν δεν κουνήσει η σκύλα την ουρά της, ο σκύλος δεν πάει κοντά της.
Αν δεν λαλήσει ο τζίτζικας, δεν είναι καλοκαίρι.
Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει.
Αν δεν σε κλάσει μάστορας δεν γίνεσαι τεχνίτης.
Αν δεν το δείχνει η γίδα, το δείχνει το κέρατό της.
Αν είν' παππάς και λειτουργά, η αυγή θα μας το δείξει.
Αν είσαι και λελέκι, δεν είσαι και χατζής.
Αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας.
Αν έκαναν όλες οι μέλισσες μέλι θα το 'τρωγαν και οι γύφτοι.
Αν έχεις νύχια, ξύσου.
Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει.
Αν ήταν η ζήλεια ψώρα, θα κολλούσε όλη η χώρα.
Αν ήταν η δουλειά καλή θα δούλευε κι ο Δεσπότης.
Αν ήταν καλή η γυναίκα, θα είχε και ο Θεός μια.
Αν ήταν το βιολί ψωλή, θα το παίζανε πολλοί.
Αν θα ζυμώσεις το ταχύ, αποβραδίς κοσκίνα.
Ανθρακες ο θησαυρός.
Αν ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο.
Αν καθίσεις με στραβό, το πρωί θ' αλληθωρίζεις.
Αν κελαηδάει ο γάιδαρος, γκαρίζουν τ' αηδόνια. (Κεφαλονίτικη)
Αν όλοι μπάμπλοι (ζωήφια) κάναν μέλι θα έκανε και ο σκατό-μπαμπλος (Ν.Σκοπός,Σερρών)
Αν πεθάνω από συνάχι, η πανούκλα μούντζες να 'χει.
Αν ρίξει ο Απρίλης δυο νερά κι Μάρτης άλλο ένα, χαρά σ’ αυτό το γεωργό που ’χει πολλά σπαρμένα.
Αν ρίξει ο Απρίλης δυο νερά κι Μάρτης άλλο ένα, χαρά σ’ αυτό το ζευγά που ’χει πολλά σπαρμένα.
Αν σ' αρέσει μπάρμπα-Λάμπρο ξαναπέρνα από την Άνδρο. (Ιστορική)
Αν τα χάσει ο μήνας δεν τα χάνει ο χρόνος. (Παξοί)
Αν τινάξει ο μυλωνάς, τα ρούχα του κάνει πίτα και κουλούρια. (Παξοί)
Ανδρός χαρακτήρ εκ λόγου γνωρίζεται.
Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος.
Ανέγνων, έγνων, κατέγνων.
Διάβασα, κατανόησα, καταδίκασα. Η γνωστή φράση του Ιουλιανού του παραβάτη, όταν διάβασε βιβλίο με περιεχόμενο χριστιανικό γραμμένο σε αρχαίους στίχους.
Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται.
Αυτός που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα τη δώσει.
Άνθρακες ο θησαυρός.
Ἄνθρωπον ζητῶ.
Το έλεγε ο Διογένης ο Κυνικός.
Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο.
Ἄνθρωπος μικρὸς κόσμος.
Δημόκριτος.
Ανοικοκύρευτος γαμπρός, πάει στους πέντε ανέμους. (Παξοί)
Αντί να βογκάει ο γάιδαρος, βογκάει το σαμάρι.
Αντί να τρίζει η άμαξα, τρίζει ο αμαξηλάτης.
Άντρας ψηλός και άγγελος, κοντός πομπή και γάνα, ψηλή γυναίκα άχαρη, κοντή χαραμαντάνα.
Ανύπαντρος προξενητής, για λόγου του γυρεύει.
Ανύπαντρος σαν παντρευτεί δεν πρέπει να χορεύει, μόνο σακί στον ώμο του κριθάρι να μαζεύει. (Παξοί)
Άνω ποταμών (αρχαία έκφραση για το υπερβολικό και εν τέλει απαράδεκτο).
Αξίζει μια γερόκοτα σαράντα πουλακίδες.
Άξιος είναι στο φαί και γρήγορος στον ύπνο.
Απ' αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι.
Απ' όλα έχει ο μπαξές.
Απ' όνων εις ίππους.
Το έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, όταν θέλανε να καταδείξουνε άνθρωπο που αναρριχήθηκε από τα χαμηλά.
Απ' όπου κι αν τον πιάσεις λερώνεσαι.
Απ' τ' αυτί δεν κουτσαίνει τ' άλογο.
Απ' τ' αυτί και στο δάσκαλο.
Απ' τα ψηλά στα χαμηλά.
Απ' την αρχή του Θεριστή, του δρεπανιού μας η γιορτή.
Απ' τη λεχώνα κι απ' τη μαμή, πάει εχάθει το παιδί. (Αρκαδία)
Απ' το διάολο έρχεται τ' αρνί, στο διάολο γυρίζει το τομάρι.
Απ' το κεφάλι βρωμάει το ψάρι.
Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι.
Απ' τ' ολότελα, καλή ειν' κι η Παναγιώταινα.
Απ' το σπίτι κι η τιμή, απ' το σπίτι κι η πομπή. (Παξοί)
Απ' το χέρι ως το στόμα είναι πολύς καιρός ακόμα.
Από κύλικος μέχρι χειλέων πολλά πέλει.
Απ' τον Άννα στον Καϊάφα.
Απέξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα.
Άπιαστα πουλιά, χίλια στον παρά.
Άπλωνε το πόδι σου, κατά το πάπλωμα σου.
Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι.
Από δήμαρχος, κλητήρας.
Από δυο χωριά χωριάτες.
Από θεού άρξασθαι.
Από μήλον ως αυγόν, νά κυρά λουκάνικον.
Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.
Από τρελό κι από παιδί μαθαίνεις την αλήθεια.
Από ζουρλό και μεθυστή μαθαίνεις την αλήθεια.
Από μικρός στα βάσανα.
Από μουλωχτά σκυλιά να φοβάσαι.
Από μυλωνάς, δεσπότης.
Από πίτα που δεν τρως, τι σε μέλει κι αν καεί.
Απορία ψάλτου βήξ.
Από τα μετρημένα τρώει ο λύκος. (Παξοί)
Απο τ΄αυγό στην όρνιθα κι από τ΄αρνί στο βόδι. (Κεφαλλονιά)
Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα.
Από την πόρτα σου περνώ, βήχω και ξεροβήχω, και αν δε μ'ανοίξεις για να μπω, σου κατουρώ τον τοίχο.
Από την Σκύλλα στη Χάρυβδη.
Από το ένα αυτί μπαίνει κι απ' το άλλο βγαίνει.
Απόκριες στο σπίτι σου και Λαμπριά όπου λάχει. (Παξοί)
Απορία ψάλτου, βηξ.
Απρίλης-γκρίλης. (Παξοί)
Απρίλης Μάης κουκιά μεστωμένα. (Ανατ. Κρήτη)
Αραία-αραία για να φαινόμαστε καμμιά σαρανταρέα.
Αρβανίτη αν κάνεις φίλο, κράτα και κανένα ξύλο.
Κάνεις το χωριάτη φίλο; Κράτα και κομμάτι ξύλο.
Αργά-αργά τα όργανα κι αρχοντικός ο γάμος.
Αργεί ο Θεός και σκάει ο φτωχός.
Αργία μήτηρ πάσης κακίας.
Άρες μάρες κουκουνάρες.
Άρες μάρες κουκουνάρες, καί οι τρύπιες οι χουλιάρες.
Άρκον σα ξύλα έστειλαν, και γρίζεψεν το δάσος. (Ποντιακή)
Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες.
Άρμεγε και κούρευε, χέζε και δερμάτιαζε.
Αρνί κατσίκι τριήμερο, γουρούνι δωδεκαήμερο, μουσκάρι σαρανταήμερο και πάλι κρίμα ένε. (Κεφαλλονιά)
Αρνιά κι ερίφια το Μάη μήνα δείχνουν. (Σύρος)
Άρπαξε να φας και κλέψε νάχεις.
Άρτσι, μπούρτζι και λουλάς.
Άρτσι πέλαο μ΄ έριξε. (Παξοί)
Αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου.
Αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω.
Αρχή άνδρα δείκνυσι.
Ἀρχὴ μεγίστη τοῦ βίου τά γράμματα.
Αριστοτέλης.
Αρρώστου χείλη φαίνονται και νηστικού μαγούλες.
Ασημένια μου λαλιά, χρυσή μου βουβαμάρα.
Ας με λένε Βοϊβοντίνα κι ας ψοφώ από την πείνα.
Ας μπαίνει ο κόσμος κι ας λέει ο κόσμος. (Παξοί)
Ας πηδάμε κι ας γελάμε για να λεν πως δεν πεινάμε.
Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει.
Άσπρα μαλλιά στην κεφαλή... κακά μαντάτα στην ψωλή. (σκωπτικό-χιουμοριστικό)
Άσπρα στο πουγκί, ψάρια στο βουνί.
Άσπρος γεννιέται ο κόρακας και μαύρος κατανταίνει. (Παξοί)
Άσπρος ήλιος, μαύρη ημέρα.
Άσχημέ μου στρώσε τάβλα, όμορφέ μου τι θα φάμε. (Παξοί)
Άσχημη στην κούνια, όμορφη στη ρούγα.
Άσχημο παιδί στην κούνια, όμορφο στη ρούγα.
Αυγό να πάρεις απ' αυτόν δεν έχει κρόκο μέσα.
Αύγουστε, καλέ μου μήνα, να 'σουν δυο φορές τον χρόνο.
Αυτά που θες ξενέρωτος, τα κάνεις μεθυσμένος.
Αυτός είναι βίος και πολιτεία.
Αυτός είναι απ' του διαόλου τη μάνα.
Αὐτοῦ γὰρ Ῥόδος καὶ πήδημα.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Αφεντικά και δούλοι, το ίδιο ούλοι. (με αρνητική διάθεση)
"Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ" δημιουργήθηκε με την πρωτοβουλία γονέων & κηδεμόνων παιδιών και εφήβων με αναπηρίες, τα οποία ζουν με τις οικογένειές τους.
Καθώς επίσης και από φίλους οι οποίοι ενδιαφέρονται και αγαπούν τα άτομα με αναπηρίες.
"Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ" προσπαθεί και έχει καταφέρει να φέρνει σε επαφή νέους και νέες με κινητικά προβλήματα που η ανάγκη για κοινωνικοποίηση τους φέρνει πιο κοντά.
0 Σχόλια