Ανέκδοτο: το σπουργιτάκι

Μια μέρα προχωρούσε ο μπαμπάς με τον γιο του στο δρόμο και ξαφνικά βλέπει ο μικρός ένα σπουργιτάκι χάμω με τα ποδαράκια του ψηλά.
Ρωτάει τον μπαμπά του:
- Tι έπαθε το σπουργιτάκι;
- Πέθανε, του λέει ο μπαμπάς.
- Και γιατί έχει τα ποδαράκια του προς τον ουρανό;
- Έτσι θα έρθει ο Χριστούλης και θα το πιάσει πιο εύκολα να το ανεβάσει στον παράδεισο, λέει ο μπαμπάς του.
- Την άλλη μέρα παίρνει ο μικρός τηλέφωνο στο γραφείο τον πατέρα του και μες το κλάμα του λέει:
- H μαμά πήγε να πεθάνει σήμερα. Τι έγινε παιδί μου; του λέει ο μπαμπάς!
- Ήταν ξαπλωμένη με τα πόδια ψηλά και φώναζε:
- "Χριστέ μου έρχομαι", μα ευτυχώς που έπεσε από πάνω της, ο γαλατάς που ήταν εκεί και την κράτησε, αλλιώς θα είχε φύγει κι όλας.

Οδηγούσε ένας τύπος όταν άκουσε κάτι να χτυπάει στο μπροστινό τζάμι του αυτοκινήτου του.

Σταματά ανήσυχος, κατεβαίνει και βρίσκει ένα σπουργιτάκι ξάπλα στην άσφαλτο.

-Πωπωπω κρίμα το σκότωσα το καημένο!
Σκύβει κάτω το μαζεύει και σαν να ψιλοζούσε το σπουργιτάκι, αλλά ήταν σε κώμα.
Το παίρνει, το πάει σπίτι του και το βάζει σε ένα κλουβί μέχρι να συνέλθει και να γίνει καλά.
Αργότερα έφυγε από το σπίτι για δουλειές.
Συνέρχεται και το σπουργιτάκι σιγά-σιγά και κοιτάει και τι να δει;
Πάνω κάγκελα, δεξιά κάγκελα, αριστερά κάγκελα, μπροστά κάγκελα, πίσω κάγκελα.
Τρελαίνεται το σπουργιτάκι και λέει:
-Πω πω πω, τον σκότωσα τον άνθρωπο!!!!
!