Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες•
δίκαιοι κ' ίσοι σ' όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ' ευσπλαχνία•
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε•
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ' οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης γεννήθηκε και πέθανε σαν σήμερα..ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες•
δίκαιοι κ' ίσοι σ' όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ' ευσπλαχνία•
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε•
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ' οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
(29 Απριλίου 1863-29 Απριλίου 1933)
Το παραπάνω, είναι ένα από τα ιστορικά ποιήματα του Κ.Καβάφη, το οποίο γράφτηκε τον Ιανουάριο του 1901.
Οι Θερμοπύλες είναι ένα πασίγνωστο σύμβολο, ιστορικής καταγωγής, ένα ισχυρότατο σύμβολο ανδρείας και αλτρουισμού. Με πλήρη επίγνωση του χρέους και του καθήκοντός τους, οι ολιγάριθμοι στρατιώτες του Λεωνίδα προσφέρουν ό,τι πολυτιμότερο έχουν, την ίδια τη ζωή τους για την πατρίδα. Δίχως δισταγμό μένουν ακίνητοι στις θέσεις τους, ακόμη και όταν μαθαίνουν για την προδοσία του Εφιάλτη.
Ο Καβάφης επιχειρεί στο ποίημα αυτό να ορίσει το μέτρο, την μεσότητα που δεν ξεπερνά ποτέ τα δύο εκ διαμέτρου αντίθετα άκρα του ιδανικού ανθρώπου-φύλακα των Θερμοπυλών (οι Θερμοπύλες εννοούνται εδώ ως οι καθημερινές προκλήσεις που δέχονται όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι).
Η ουσία του ποιήματος βρίσκεται στο τελευταίο τετράστιχο. Αυτό έχει σημασία για τον ποιητή: να προβλέπεις ότι θα ηττηθείς (πάντα θα βρεθεί ένας Εφιάλτης και οι Μήδοι θα περάσουν) και όμως εσύ «να μη κινείς από το χρέος σου», να στέκεσαι ασάλευτος στη θέση σου και να πέφτεις.
Υπάρχουν ακόμη άραγε άνθρωποι σήμερα που φυλάνε Θερμοπύλες;
Υπάρχουν, μα δεν ακούγονται, δεν προβάλλονται και είναι συνήθως περιθωριοποιημένοι...
Το παραπάνω, είναι ένα από τα ιστορικά ποιήματα του Κ.Καβάφη, το οποίο γράφτηκε τον Ιανουάριο του 1901.
Οι Θερμοπύλες είναι ένα πασίγνωστο σύμβολο, ιστορικής καταγωγής, ένα ισχυρότατο σύμβολο ανδρείας και αλτρουισμού. Με πλήρη επίγνωση του χρέους και του καθήκοντός τους, οι ολιγάριθμοι στρατιώτες του Λεωνίδα προσφέρουν ό,τι πολυτιμότερο έχουν, την ίδια τη ζωή τους για την πατρίδα. Δίχως δισταγμό μένουν ακίνητοι στις θέσεις τους, ακόμη και όταν μαθαίνουν για την προδοσία του Εφιάλτη.
Η ουσία του ποιήματος βρίσκεται στο τελευταίο τετράστιχο. Αυτό έχει σημασία για τον ποιητή: να προβλέπεις ότι θα ηττηθείς (πάντα θα βρεθεί ένας Εφιάλτης και οι Μήδοι θα περάσουν) και όμως εσύ «να μη κινείς από το χρέος σου», να στέκεσαι ασάλευτος στη θέση σου και να πέφτεις.
Υπάρχουν ακόμη άραγε άνθρωποι σήμερα που φυλάνε Θερμοπύλες;
Υπάρχουν, μα δεν ακούγονται, δεν προβάλλονται και είναι συνήθως περιθωριοποιημένοι...
0 Σχόλια