Όσο κι΄ αν παλαίψουμε μαζί τους , όσο κι΄ αν τους βάλουμε στο περιθώριο , όσο κι΄ αν τα αγνοήσουμε , και προσπαθήσουμε να μην δίνουμε....
σημασία στις σκέψεις και στις αναμνήσεις μας , τίποτα δεν μπορούμε να επιτύχουμε .
Είναι κι΄ αυτό , ένα απ΄ τα ισχυρά τεχνάσματα του πονηρού , να μας κρατά δέσμιους με το παρελθόν , να μας ρίχνει στην κατάθλιψη και την απελπισία , να μας κάνει να μην βλέπουμε με αισιοδοξία την πορεία της ζωής μας , και την σημασία του κάθε γεγονότος , του κάθε πόνου , της κάθε θλίψης , σαν ένα γεγονός που ο Θεός και η Θεία Του Πρόνοια , επέτρεψαν να μας συμβούν , με σκοπό
την πνευματική μας ωφέλεια , και την προσωπική μας σωτηρία . . ..
Ό,τι όμως και να συμβαίνει στην πορεία της ζωής μας , δεν είμαστε ποτέ μόνοι , στον δύσκολο τούτο αγώνα .
Έχουμε συνοδοιπόρο , και σύμμαχο σε κάθε μάχη , Τον Αγαπημένο μας Ιησού Χριστό . Μας θωρακίζει με δύναμη ισχυρή , μας ενισχύει με υπομονή κι΄ ελπίδα , μας συντροφεύει και μας κρατά όρθιους στο φύσιγμα του ανέμου , στην καταιγίδα των πειρασμών , στην επανάσταση του εαυτού μας , του μυαλού μας , της σάρκας μας ....
Γι΄ αυτό , μαζί με τον ποιητή , ψελλίζω κι΄ εγώ τους στίχους :
« Δεν σε φοβάμαι κυρ βοριά φυσήξεις , δεν φυσήξεις , έχω καράβι από σκαρί , κατάρτια σιδερένια ,
και στο τιμόνι της ζωής
Σπουδαίο Κυβερνήτη . »
Διαβάτης
Διαβάτης
0 Σχόλια