Πηδάς από τη χαρά σου.
Ναι αλλά, τι κάνεις όταν....
το έχεις ήδη πάρει απόφαση να συνεχίσεις τη ζωή σου με κάποιον άλλο, ο οποίος από όλες τις απόψεις θα μπορούσε να γίνει και ο άντρας της ζωής σου;
Εδώ σας θέλω…
Έτσι, επειδή την απάντηση δεν μπορούσα να τη δώσω από μόνη μου, κάλεσα έκτακτο συμβούλιο στο σπίτι μου, πράγμα το οποίο σημαίνει κυριακάτικος καφές και κέικ με τις δύο κολλητές μου Μ. και Σ. (που έχουν συνήθως εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις) και τον φίλο μου τον Χ. για να έχω και μία αντρική άποψη.
«Μην κάνεις βλακείες και ξέχνα ό,τι έγινε.
Δε θα χαλάσεις τη σχέση σου με τον Α. για αυτό.
Εξάλλου με τη συμπεριφορά του ο Β. έδειξε ότι είναι ανώριμος.
Και που το ξέρεις εσύ ότι σε θέλει πραγματικά ή ότι δεν το κάνει από εγωισμό μόνο και μόνο επειδή έχεις άλλον;» είπε η Σ.
«Και που ήξερε ότι τόσο καιρό εγώ τον γούσταρα;» είπα εγώ.
«Οι άντρες τα καταλαβαίνουν αυτά» μου απάντησε.
«Εγώ λέω να κάνεις ό,τι λέει η καρδιά σου.. Αλλιώς μπορεί κάποτε να το μετανιώσεις. Μια φορά μας δίνονται οι ευκαιρίες, πρέπει να τις αρπάζουμε» είπε η Μ..
«Όχι όταν είναι μετά να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο» φώναξε η Σ.
«Ε το πολύ - πολύ κάνε μία ξεπέτα να σου φύγει το απωθημένο και να έχεις και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο, έστω και για μία φορά...» είπε θριαμβευτικά η Μ.
«Πας καλά; Και να κολλήσει μετά και να έχουμε άλλα δράματα; Επιμένω! Πως θα το ξέρουμε ότι αν γίνει αυτό δε θα της πει μετά ένα, ‘καλά περάσαμε, πάμε για άλλα τώρα’; Μετά δε θα έχει ούτε πίτα ούτε σκύλο» τόνισε η Σ.
Περιττό να σας πω ότι αυτή η στιχομυθία συνεχίστηκε για αρκετή ώρα και εγώ δεν έλεγα τίποτα. Απλώς παρακολουθούσα το debate της Μ. και της Σ. πίνοντας αργά τον καφέ μου.
Είναι πολύ εύκολο να κάνεις ένα μπαμ και να τα γκρεμίσεις όλα
Δεν έλεγα τίποτα όχι μόνο γιατί πρόσεχα τόσο πολύ όσα έλεγαν, αλλά και γιατί ίσως και να μην είχε νόημα. Δε μου αρέσει να κάνω δηλώσεις γιατί μετά δε θέλω να παίρνω αυτά που λέω πίσω. Είμαι πολύ καλά στη σχέση μου με τον Α. περνάω καλά μαζί του, δεν έχω κάποιο παράπονο. Ομολογώ ότι δεν έχω δαγκώσει τη λαμαρίνα και με τους φρονιμίτες, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου (με τα σημερινά δεδομένα πάντα) χωρίς αυτόν.
Μεταξύ μας, στην ιστορία αυτή δε φοβάμαι ούτε το τι θα κάνει ο Β. ούτε το πώς θα αντιδράσει ο Α. ούτε τίποτα. Τον εαυτό μου φοβάμαι γιατί μερικές φορές είμαι υπέρ το δέον παρορμητική και δε μου βγαίνει σε καλό. Είναι πολύ εύκολο σε μια στιγμή να τα χαλάσεις όλα… Αλλά είναι κάποιες φορές που απλώς δεν μπορείς να πεις όχι…
Σε αυτό το σημείο η δυνατή φωνή της Σ. με έβγαλε από τις σκέψεις μου και με προσγείωσε στη συζήτηση.
«Επειδή ξέρω ότι μερικές φορές σε πιάνει, να μην πω τι και κάνεις βλακείες, από εδώ και μπρος δε θα αφήνουμε τον Β. να σε ξεμοναχιάζει ούτε λεπτό. Για να μη σου πω ότι καλό θα ήταν και να αλλάξεις τηλέφωνο» είπε.
«Κάνεις λες και ήρθε και η συντέλεια του κόσμου! Σιγά να μην κλειστώ και σε μοναστήρι. Εξάλλου τον ξέρω τον Β. και άλλες φορές πετούσε υπονοούμενα (εντάξει δεν είχε μπει τόσο πολύ στο ψητό) και μετά εξαφανιζόταν για μήνες, ή και για χρόνια ακόμα και όταν ερχόταν μας έλεγε για τα εξωτικά ταξίδια που πήγε με την καινούρια του ξανθιά γκόμενα. Να δεις που αυτό θα γίνει και τώρα και εγώ κάθομαι και σκάω και νιώθω τύψεις και που το σκέφτομαι ακόμα, λες και έχω κερατώσει τον Α. Να δεις που θα ξαναεμφανιστεί μετά από ένα τετράμηνο και θα μου ζητάει συμβουλές για το πώς να ρίξει το καινούριο πιπίνι που ήρθε στο γραφείο του, λες και είμαστε τα καλύτερα φιλαράκια» είπα.
«Τα καλύτερα γκολ μπαίνουν σε φιλικά τέρματα»
«Οι γυναίκες και οι άντρες δεν μπορούν να είναι φιλαράκια», είπε ο Χ. την ύπαρξη του οποίου είχαμε παντελώς ξεχάσει, έτσι όπως καθόταν χωμένος στην πολυθρόνα αμίλητος και αθόρυβος. «Πάντα κάτι ερωτικό θα παίζει, ή θα παίξει ή θα κρύβεται κάπου» είπε.
«Εμείς τότε πως είμαστε μόνο φίλοι» του απάντησα.
«Αν θυμάσαι καλά, πριν γίνουμε φίλοι είχαμε βγει και δυο τρία ραντεβού (ήταν τόσο παλιά που σχεδόν το είχα ξεχάσει) αλλά απλώς η φάση μεταξύ μας δεν έκατσε. Το ερωτικό στοιχείο όμως υπήρχε».
«Άρα εσύ τι λες να κάνω με το Β.;» τον ρώτησα.
«Ό,τι και να κάνεις να φροντίσεις να μη μάθει τίποτα ο Α. Δεν υπάρχει χειρότερο για έναν άνδρα από το να μαθαίνει ότι η γυναίκα του ή η γκόμενά του πηγαίνει με άλλον. Επίσης, και να μην κάνεις τίποτα τελικά με τον Β. δε χρειάζεται να πεις κουβέντα στον Α. για την όλη φάση. Θα τον αγχώσεις και θα τον κάνεις να αισθάνεται ανασφάλεια για σένα χωρίς λόγο. Πάντως, αν θέλετε τη γνώμη μου κάθεστε και λέτε βλακείες. Πόσα χρόνια γουστάρεις τον Β.; Τέσσερα; Πέντε; Δέκα; Δε θυμάμαι πια. Έπρεπε να τον πιάσεις και να του το πεις, όχι να κάνεις σαν γυμνασιοκόριτσο. Άσε που τα τωρινά γυμνασιοκόριτσα είναι πιο αποφασιστικά από εσένα» μου είπε.
«Άρα να μην κάνω τίποτα με τον Β. γιατί πλέον είναι αργά. Αυτό δε μου λες;» ρώτησα.
«Εγώ στη θέση σου θα έμενα με τον Α. χωρίς όμως να κλείσω τελείως την πόρτα στον Β. Μην του δώσεις δηλαδή πολύ θάρρος, αλλά μην του κάνεις και εμπάργκο. Ξέρετε εσείς οι γυναίκες από αυτά, στις πουτανιές είστε πρώτες. Και τώρα εδώ που τα λέμε, αν δε σε πόναγε κι εσένα το δοντάκι σου για τον Β. θα του έριχνες μια χυλόπιτα και θα συνέχιζες τη ζωή σου. Τώρα όμως τσίμπησες στο δόλωμα. Άρα…» μου απάντησε ο Χ. και μου έκανε την καρδιά περιβόλι.
«Δηλαδή αυτό που κατάλαβα από τα λεγόμενά σου, είναι να προσπαθήσω να παραμείνω μόνο φίλη με τον Β. και βλέπουμε!» είπα, χαρούμενη που έβγαλα κάποιο συμπέρασμα.
«Ακριβώς. Και να μην ξεχνάς ότι τα καλύτερα γκολ μπαίνουν σε φιλικά τέρματα» μου είπε ο Χ. και μου έκλεισε το μάτι…
Ναι αλλά, τι κάνεις όταν....
το έχεις ήδη πάρει απόφαση να συνεχίσεις τη ζωή σου με κάποιον άλλο, ο οποίος από όλες τις απόψεις θα μπορούσε να γίνει και ο άντρας της ζωής σου;
Εδώ σας θέλω…
Έτσι, επειδή την απάντηση δεν μπορούσα να τη δώσω από μόνη μου, κάλεσα έκτακτο συμβούλιο στο σπίτι μου, πράγμα το οποίο σημαίνει κυριακάτικος καφές και κέικ με τις δύο κολλητές μου Μ. και Σ. (που έχουν συνήθως εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις) και τον φίλο μου τον Χ. για να έχω και μία αντρική άποψη.
«Μην κάνεις βλακείες και ξέχνα ό,τι έγινε.
Δε θα χαλάσεις τη σχέση σου με τον Α. για αυτό.
Εξάλλου με τη συμπεριφορά του ο Β. έδειξε ότι είναι ανώριμος.
Και που το ξέρεις εσύ ότι σε θέλει πραγματικά ή ότι δεν το κάνει από εγωισμό μόνο και μόνο επειδή έχεις άλλον;» είπε η Σ.
«Και που ήξερε ότι τόσο καιρό εγώ τον γούσταρα;» είπα εγώ.
«Οι άντρες τα καταλαβαίνουν αυτά» μου απάντησε.
«Εγώ λέω να κάνεις ό,τι λέει η καρδιά σου.. Αλλιώς μπορεί κάποτε να το μετανιώσεις. Μια φορά μας δίνονται οι ευκαιρίες, πρέπει να τις αρπάζουμε» είπε η Μ..
«Όχι όταν είναι μετά να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο» φώναξε η Σ.
«Ε το πολύ - πολύ κάνε μία ξεπέτα να σου φύγει το απωθημένο και να έχεις και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο, έστω και για μία φορά...» είπε θριαμβευτικά η Μ.
«Πας καλά; Και να κολλήσει μετά και να έχουμε άλλα δράματα; Επιμένω! Πως θα το ξέρουμε ότι αν γίνει αυτό δε θα της πει μετά ένα, ‘καλά περάσαμε, πάμε για άλλα τώρα’; Μετά δε θα έχει ούτε πίτα ούτε σκύλο» τόνισε η Σ.
Περιττό να σας πω ότι αυτή η στιχομυθία συνεχίστηκε για αρκετή ώρα και εγώ δεν έλεγα τίποτα. Απλώς παρακολουθούσα το debate της Μ. και της Σ. πίνοντας αργά τον καφέ μου.
Είναι πολύ εύκολο να κάνεις ένα μπαμ και να τα γκρεμίσεις όλα
Δεν έλεγα τίποτα όχι μόνο γιατί πρόσεχα τόσο πολύ όσα έλεγαν, αλλά και γιατί ίσως και να μην είχε νόημα. Δε μου αρέσει να κάνω δηλώσεις γιατί μετά δε θέλω να παίρνω αυτά που λέω πίσω. Είμαι πολύ καλά στη σχέση μου με τον Α. περνάω καλά μαζί του, δεν έχω κάποιο παράπονο. Ομολογώ ότι δεν έχω δαγκώσει τη λαμαρίνα και με τους φρονιμίτες, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου (με τα σημερινά δεδομένα πάντα) χωρίς αυτόν.
Μεταξύ μας, στην ιστορία αυτή δε φοβάμαι ούτε το τι θα κάνει ο Β. ούτε το πώς θα αντιδράσει ο Α. ούτε τίποτα. Τον εαυτό μου φοβάμαι γιατί μερικές φορές είμαι υπέρ το δέον παρορμητική και δε μου βγαίνει σε καλό. Είναι πολύ εύκολο σε μια στιγμή να τα χαλάσεις όλα… Αλλά είναι κάποιες φορές που απλώς δεν μπορείς να πεις όχι…
Σε αυτό το σημείο η δυνατή φωνή της Σ. με έβγαλε από τις σκέψεις μου και με προσγείωσε στη συζήτηση.
«Επειδή ξέρω ότι μερικές φορές σε πιάνει, να μην πω τι και κάνεις βλακείες, από εδώ και μπρος δε θα αφήνουμε τον Β. να σε ξεμοναχιάζει ούτε λεπτό. Για να μη σου πω ότι καλό θα ήταν και να αλλάξεις τηλέφωνο» είπε.
«Κάνεις λες και ήρθε και η συντέλεια του κόσμου! Σιγά να μην κλειστώ και σε μοναστήρι. Εξάλλου τον ξέρω τον Β. και άλλες φορές πετούσε υπονοούμενα (εντάξει δεν είχε μπει τόσο πολύ στο ψητό) και μετά εξαφανιζόταν για μήνες, ή και για χρόνια ακόμα και όταν ερχόταν μας έλεγε για τα εξωτικά ταξίδια που πήγε με την καινούρια του ξανθιά γκόμενα. Να δεις που αυτό θα γίνει και τώρα και εγώ κάθομαι και σκάω και νιώθω τύψεις και που το σκέφτομαι ακόμα, λες και έχω κερατώσει τον Α. Να δεις που θα ξαναεμφανιστεί μετά από ένα τετράμηνο και θα μου ζητάει συμβουλές για το πώς να ρίξει το καινούριο πιπίνι που ήρθε στο γραφείο του, λες και είμαστε τα καλύτερα φιλαράκια» είπα.
«Τα καλύτερα γκολ μπαίνουν σε φιλικά τέρματα»
«Οι γυναίκες και οι άντρες δεν μπορούν να είναι φιλαράκια», είπε ο Χ. την ύπαρξη του οποίου είχαμε παντελώς ξεχάσει, έτσι όπως καθόταν χωμένος στην πολυθρόνα αμίλητος και αθόρυβος. «Πάντα κάτι ερωτικό θα παίζει, ή θα παίξει ή θα κρύβεται κάπου» είπε.
«Εμείς τότε πως είμαστε μόνο φίλοι» του απάντησα.
«Αν θυμάσαι καλά, πριν γίνουμε φίλοι είχαμε βγει και δυο τρία ραντεβού (ήταν τόσο παλιά που σχεδόν το είχα ξεχάσει) αλλά απλώς η φάση μεταξύ μας δεν έκατσε. Το ερωτικό στοιχείο όμως υπήρχε».
«Άρα εσύ τι λες να κάνω με το Β.;» τον ρώτησα.
«Ό,τι και να κάνεις να φροντίσεις να μη μάθει τίποτα ο Α. Δεν υπάρχει χειρότερο για έναν άνδρα από το να μαθαίνει ότι η γυναίκα του ή η γκόμενά του πηγαίνει με άλλον. Επίσης, και να μην κάνεις τίποτα τελικά με τον Β. δε χρειάζεται να πεις κουβέντα στον Α. για την όλη φάση. Θα τον αγχώσεις και θα τον κάνεις να αισθάνεται ανασφάλεια για σένα χωρίς λόγο. Πάντως, αν θέλετε τη γνώμη μου κάθεστε και λέτε βλακείες. Πόσα χρόνια γουστάρεις τον Β.; Τέσσερα; Πέντε; Δέκα; Δε θυμάμαι πια. Έπρεπε να τον πιάσεις και να του το πεις, όχι να κάνεις σαν γυμνασιοκόριτσο. Άσε που τα τωρινά γυμνασιοκόριτσα είναι πιο αποφασιστικά από εσένα» μου είπε.
«Άρα να μην κάνω τίποτα με τον Β. γιατί πλέον είναι αργά. Αυτό δε μου λες;» ρώτησα.
«Εγώ στη θέση σου θα έμενα με τον Α. χωρίς όμως να κλείσω τελείως την πόρτα στον Β. Μην του δώσεις δηλαδή πολύ θάρρος, αλλά μην του κάνεις και εμπάργκο. Ξέρετε εσείς οι γυναίκες από αυτά, στις πουτανιές είστε πρώτες. Και τώρα εδώ που τα λέμε, αν δε σε πόναγε κι εσένα το δοντάκι σου για τον Β. θα του έριχνες μια χυλόπιτα και θα συνέχιζες τη ζωή σου. Τώρα όμως τσίμπησες στο δόλωμα. Άρα…» μου απάντησε ο Χ. και μου έκανε την καρδιά περιβόλι.
«Δηλαδή αυτό που κατάλαβα από τα λεγόμενά σου, είναι να προσπαθήσω να παραμείνω μόνο φίλη με τον Β. και βλέπουμε!» είπα, χαρούμενη που έβγαλα κάποιο συμπέρασμα.
«Ακριβώς. Και να μην ξεχνάς ότι τα καλύτερα γκολ μπαίνουν σε φιλικά τέρματα» μου είπε ο Χ. και μου έκλεισε το μάτι…
0 Σχόλια