.
'Εχω ακούσει πολλά για το τι πρέπει να προσέξει κανείς στο ψάρι.Την καθαρότητα των ματιών, το κόκκινο χρώμα στα βράγχια, τη νεκρική ακαμψία του - να διατηρεί δηλαδή την....
ελαστικότητά του -, την "καθαρή" μυρωδιά θάλασσας κι άλλα πολλά.
Στα μάτια μπαίνει κολλύριο, λίγο νεράκι με ξύδι κάνει τα βράγχια κατακόκκινα, το πάγωμα και το ξεπάγωμα είναι πια σε επίπεδα state of the art, το "πατροπαράδοτο" διάλυμα βορικού οξέος έκανε κι ακόμα κάνει θαύματα στο να σταματήσει τη σήψη και γενικά η επιστήμη κάποιες φορές συνωμοτεί εναντίον σας!
Το ευτύχημα είναι πως βγήκατε να αγοράσετε μαγιάτικο και αυτό μέχρι σήμερα πωλείται μόνο φρέσκο, ως προϊόν των ελληνικών θαλασσών.
Όμως να ξέρετε πως το "κλειδί" είναι πάντοτε ο ψαράς.
Θα σας συνιστούσα, λοιπόν, να τον πλησιάσετε με εύθυμη ευγένεια - είναι σημαντικό να σας συμπαθήσει - και να τον παρακαλέσετε να σας δώσει φρέσκο ψάρι γιατί έχετε τραπέζι το αφεντικό σας...
Συνήθως το τέχνασμα δουλεύει, ενώ ενδέχεται να αποκτήσετε και φιλικές σχέσεις.
Εάν ωστόσο σας δώσει άθλιο ψάρι, τότε γνωρίζετε πως πρόκειται περί άθλιου ψαροπώλη και πρέπει να βρείτε άλλον!
Γενικώς, πάντως:
Τα φθηνά μικρόψαρα είναι συνήθως φρέσκα, όπως και τα μελανούρια.
Το ίδιο συμβαίνει με τα αφρόψαρα, πλην του γαύρου (κάποιες εποχές).
Αποφεύγουμε ψάρια εισαγωγής από τροπικά ή υποτροπικά μέρη.
Ντίνος Κιούσης.
0 Σχόλια