.
-Τα ζυμαρικά τα βράζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα με πολύ νερό.-Τα ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα.
-Ποτέ με μεταλλικό πιρούνι ή κουτάλα γιατί ρίχνει τη θερμοκρασία του βρασμού.
-Για να γίνουν τα ζυμαρικά Αλ Ντέντε......
(ημίσκληρα, υποβρασμένα) βράζουμε για 8 λεπτά.
-Για να μην κολλάνε μεταξύ τους μπορούμε να ρίξουμε στο νερό
μια κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο.
-Αν μετά το βράσιμο σκοπεύουμε να τα βάλουμε στο φούρνο τα βράζουμε λιγότερο.
-Δοκιμάστε να προσθέσετε στο νερό την ώρα που βράζουν τα μακαρόνια
ένα κρεμμύδι, δυο -τρεις σκελίδες σκόρδο και μερικά γαρύφαλλα.
Φυσικά, πρώτη στην κατανάλωση ζυμαρικών έρχεται η Ιταλία, καθώς, σύμφωνα με τα στοιχεία, σε κάθε Ιταλό αναλογούν 30 κιλά ζυμαρικών το χρόνο!
Πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, εύκολα και πολύ γρήγορα στο μαγείρεμα, τα ζυμαρικά μπορούν να καταναλωθούν είτε μόνα τους ή να συνδυαστούν σχεδόν με τα πάντα. Είναι, επίσης, πλούσια σε ενέργεια και έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπη.
Παρασκευάζονται από σιμιγδάλι ή από αλεύρι ολικής άλεσης, σκληρό σιτάρι και νερό και ξεραίνονται σε ειδικούς χώρους, μέχρι να αποκτήσουν την επιθυμητή περιεκτικότητα σε υγρασία και να εξολοθρευτούν τα κάθε είδους μικρόβια (π.χ. σαλμονέλα).
Άλλα υλικά που προστίθενται στα μακαρόνια είναι γνήσιο αποξηραμένο αυγό, ντομάτα ή ακόμα και σπανάκι για τα χρωματιστά ζυμαρικά.
Στην παρασκευή των ζυμαρικών δεν χρησιμοποιούνται χρωστικές ουσίες ή συντηρητικά, καθώς τα ζυμαρικά έχουν πολύ χαμηλά ποσοστά υγρασίας για την ανάπτυξη μικροοργανισμών και έχουν από μόνα τους διάρκεια ζωής πολύ μεγαλύτερη από τα δύο χρόνια που αναγράφεται στα πακέτα – αρκεί να φυλάγονται σε δροσερό και ξηρό μέρος.
Στα ράφια του σούπερ μάρκετ μπορούμε να βρούμε τα ζυμαρικά σε πολλές μορφές και διαφορετικά σχήματα. Μερικά μόνο από τα είδη που μπορούμε να συναντήσουμε είναι σπαγγέτι, τορτελίνια, πέννες, λαζάνια, χυλοπίτες, παπαρδέλες, κοχυλάκι, κοφτό μακαρονάκι, ταλιατέλες, κριθαράκι, βίδες, ραβιόλια και πολλά άλλα.
Τα ζυμαρικά είναι πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες, σίδηρο, ασβέστιο, πρωτεΐνες και βιταμίνες της ομάδας Β (Θειαμίνη, Ριβοφλαβίνη, Νιασίνη). Οι σύνθετοι υδατάνθρακες που περιέχουν, αποτελούν την καλύτερη πηγή ενέργειας που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός, ενώ είναι, επίσης, φτωχά σε λίπη, χοληστερόλη και νάτριο.
Μία κανονική μερίδα μακαρόνια – περίπου100 γραμμάρια – περιέχει λιγότερο από 2 γραμμάρια λίπους και μόνο 342 θερμίδες, δηλαδή κάπου 14% των καθημερινών μας αναγκών σε θερμίδες, ενώ μας δίνει 75 γραμμάρια υδατάνθρακες και 13 γραμμάρια πρωτεΐνες.
Συνδυάζοντάς τα με απλές σάλτσες με λαχανικά, ψαχνό κρέας, πουλερικά, ψάρια και γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά, τα ζυμαρικά μπορούν να αποτελέσουν ένα πλούσιο σε γεύση και φτωχό σε θερμίδες γεύμα.
Ανάλογα με τον τρόπο παρασκευής τους, αλλά και σε συνδυασμό με άλλες τροφές, τα μακαρόνια μπορούν να φτιάξουν από ένα πολύ υγιεινό έως ένα αρκετά «βαρύ» γεύμα.
Πολλοί συνηθίζουν καθώς βράζουν τα μακαρόνια, να προσθέτουν αλάτι. Η κίνηση αυτή καλό να αποφεύγεται από τα υπερτασικά άτομα, καθώς το αλάτι είναι και η κυριότερη πηγή νατρίου, το οποίο ευθύνεται για την αύξηση της πίεσης.
Επίσης, άτομα με καρδιακά προβλήματα θα πρέπει να αποφεύγουν τις πλούσιες σε λιπαρά σάλτσες και να προτιμούν είτε απλές σάλτσες ντομάτας ή άλλες σάλτσες οι οποίες είναι χαμηλές σε λιπαρά.
Οι σύνθετοι υδατάνθρακες – ή αλλιώς τα σάκχαρα «αργής καύσης» – που περιέχουν τα ζυμαρικά, αφομοιώνονται σιγά-σιγά από τον οργανισμό, σε αντίθεση με τα σάκχαρα «ταχείας καύσης», τα οποία αφομοιώνονται αμέσως και αυξάνουν απότομα το ποσοστό σακχάρου στο αίμα – γεγονός που μελλοντικά μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας.
Αυτή η αργή καύση των σύνθετων υδατανθράκων διατηρεί την ενέργεια στο σώμα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Γι' αυτό τον λόγο τα ζυμαρικά συστήνονται ιδιαίτερα για τους αθλητές, αλλά και για τα παιδιά, ενώ είναι εξίσου ιδανικά και για την τρίτη ηλικία, καθώς είναι από τα πιο εύπεπτα, αλλά και πιο εύκολα στην προετοιμασία τους, φαγητά.
Η ιδέα, συνεπώς, ότι οι υδατάνθρακες – και κατά συνέπεια και τα ζυμαρικά – «παχαίνουν», έχει αρχίσει να ξεπερνιέται εδώ και καιρό. Μάλιστα τα ζυμαρικά, λόγω της θρεπτικής τους σύστασης, συνιστώνται όλο και περισσότερο για τα άτομα που θέλουν να μειώσουν το βάρος τους.
Στις περισσότερες δυτικές κουζίνες, στην καθημερινή διατροφή κυριαρχούν τα ζυμαρικά. Αυτό που τα κάνει τόσο δημοφιλή, είναι η ευκολία στο να συνδυάζονται σχεδόν με τα πάντα. Όσο για το ερώτημα φρέσκα ή ξερά, η απάντηση είναι ναι και στα δύο. Το καθένα έχει την χάρη του. Τα φρέσκα ζυμαρικά, για όποιον τα δοκιμάσει πρώτη φορά, φαίνονται πιο μαλακά, σαν παραβρασμένα. Πολύ γρήγορα όμως τον κερδίζει η βελούδινη υφή τους και η γεύση τους, ειδικότερα αν είναι φτιαγμένα με αυγά. Αν ασχοληθείτε με την παρασκευή των ζυμαρικών, είμαι σίγουρος ότι θα γοητευτείτε τόσο με την ευκολία του εγχειρήματος όσο και με το αποτέλεσμα. Μία μικρή μηχανή ζυμαρικών για να ανοίξετε το φύλλο, αλεύρι, αυγά και λίγο λάδι είναι τα πολύ βασικά για να τα φτιάξετε. Με τον καιρό θα έρθουν οι πειραματισμοί με γεύσεις και χρώματα, όπως τα μαύρα με μελάνι σουπιάς, τα πράσινα με σπανάκι, τα κίτρινα με σαφράν και πάει λέγοντας. Για αρχή μπορείτε να φτιάξετε την βασική συνταγή και να την αρωματίσετε με χοντροκομμένο πιπέρι ή ψιλοκομμένα φρέσκα μυρωδικά της αρεσκείας σας.
Η βασική συνταγή για 450 γραμ. περίπου φρέσκιας ζύμης είναι: 300 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 3 αυγά και 1-2 κουταλιές ελαιόλαδο. Χτυπήστε τα αυγά, ρίξτε το ελαιόλαδο και σιγά σιγά το αλεύρι, ζυμώνοντας με τις άκρες των δακτύλων σας. Αν δείτε ότι το μείγμα είναι στεγνό ή σπάζει, προσθέστε λίγο νερό. Συνεχίστε το ζύμωμα μέχρι να γίνει μία απαλή και βελούδινη ζύμη, τυλίξτε την σε μεβράνη τροφίμων και αφήστε την να ξεκουραστεί για μισή ώρα. Ανοίξτε με την μηχανή ζυμαρικών, ξεκινώντας από το μεγαλύτερο πάχος και συνεχίστε την διαδικασία περνώντας την ζύμη, προσαρμόζοντας κάθε φορά τους κυλίνδρους μέχρι να βγεί το φύλλο όσο λεπτό θέλετε. Από εκεί και πέρα, τα πιο εύκολα σχήματα είναι τα λαζάνια, οι ταλιατέλες, και οι παπαρδέλες που είναι πιο χοντρές λωρίδες ζύμης. Αν ετοιμάσετε γέμιση, είναι πραγματικό παιχνίδι να φτιάξετε ραβιόλια τετράγωνα ή στρογγυλά.
Αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι πως ενώ τα ξερά ζυμαρικά βράζουν στον χρόνο που προτείνεται στην συσκευασία τους και 2-3 λεπτά τουλάχιστον λιγότερο αν τα θέλετε al dente, τα φρέσκα ζυμαρικά θέλουν πολύ λιγότερο βράσιμο: 2 μέχρι 4 λεπτά, ανάλογα με το σχήμα τους, είναι αρκετά. Και να θυμόσαστε πως δεν θέλουν ξέπλυμα, το άμυλο που μένει μετά το βράσιμο, τα κάνει πιο νόστιμα και βοηθάει να κολλήσει καλύτερα η σάλτσα στα ζυμαρικά.
Υλικά για 4 άτομα
400 γραμ. ζύμη για ζυμαρικά
1 φλιτζάνι τριμμένο κατσικίσιο τυρί
4 λιαστές ντομάτες
2 ώριμες ντομάτες κομμένες σε μικρους κύβους
1 μεγάλη φλάσκα μελιτζάνα
1 σκελίδα σκόρδο τριμμένο
1 κουτ. γλυκού ξερός βασιλικός
100 γραμ. πεκορίνο
ελαιόλαδο
αλάτι, πιπέρι
Ετοιμάστε τη γέμιση: Βάλτε στο πολυμίξερ 3 κουταλιές από τις ντομάτες, το κατσικίσιο τυρί, τις λιαστές ντομάτες, 5-6 κουταλιές τριμμένο πεκορίνο και ένα κουταλάκι βασιλικό. Πολτοποιείτε το μείγμα και προσθέτετε λίγο αλάτι αν χρειάζεται.
Ανοίξτε την ζύμη σε λεπτά φύλλα, και με ένα κουπ πατ κόψτε δίσκους με διάμετρο 4 εκατοστών περίπου. Βάλτε ένα κουταλάκι γέμιση, αλείψτε περιμετρικά με νερό, σκεπάστε με ένα δίσκο ζύμης και πατήστε με τα δάκτυλα για να κολλήσουν οι άκρες της ζύμης. Συνεχίστε με τηον ίδιο τόπο με τα υπόλοιπα υλικά. Βάλτε τα ραβιόλι σε αντικολλητικό χαρτί, προσέχοντας να μη κολλήσουν μεταξύ τους.
Κόψτε την μελιτζάνα σε φέτες και μετά σε λεπτές λωρίδες. Σοτάρετε την με το σκόρδο και ¼ του φλιτζανιού σε δυνατή φωτιά, αλατίστε και προσθέστε τις υπόλοιπες ψιλοκομμένες ντομάτες και τον βασιλικό. Αφήστε την σάλτσα για λίγα λεπτά σε μέτρια φωτιά.
Βράστε αρκετό νερό με λίγο αλάτι και βράστε τα ραβιόλι για 3-4 λεπτά ή μέχρι να ανέβουν στην επιφάνεια. Βγάλτε τα προσεκτικά με τρυπητή κουτάλα, και ρίξτε τα στην σάλτσα. Ανακατέψτε και σερβίρετε με τριμμένο πεκορίνο.
0 Σχόλια