Αν δε, σκεφτείς πως το σεξ μοιάζει με το ποδήλατο, γι αυτό και δεν το ξεχνάς ποτέ, θα καταλήξεις πως....
πρόκειται για μια άκρως βαρετή διαδικασία.
Χωρίς φαΐ όμως, έστω και ελάχιστο, δεν μπορεί να επιβιώσει κανείς.
Ναι το ομολογώ, βαριέμαι θανάσιμα το ποδήλατο, ίσως γιατί πέρασα δέκα ολόκληρα χρόνια από την ζωή μου σχεδόν πάνω σε αυτό.
Για το σεξ και τον έρωτα δεν θα ήθελα να μιλήσω, εδώ και μερικές μέρες με διαβάζουν τα ανίψια μου, επομένως δεν θέλω να συμβάλω στην σεξουαλική παραπληροφόρηση που ήδη έχουν υποστεί από τα media…
Ξαναγυρνάμε λοιπόν στο φαΐ, συγκεκριμένα στο λουκάνικο.
Μου αρέσουν τα λουκάνικα, ειδικά αυτά από κοτόπουλο ή γαλοπούλα, επειδή ακριβώς στο τέλος με αφήνουν με λιγότερες τύψεις από ότι τα χοιρινά. Έχω πάρει 4 κιλά, σε λίγο ο @ώλος μου θα μοιάζει με κομοδίνο, θα μπορώ να αφήνω πάνω του την κούπα του καφέ, το ξυπνητήρι και τόσα άλλα. Αποφεύγω ν’αναφέρω μπουκάλια κτλ., δια να μην προκαλέσω σκανδαλώδεις συνειρμούς (Άννα Βίσση με λαμβάνεις;), με διαβάζουν και τα ανίψια, είπαμε.
Έτσι σήμερα αποφάσισα να ψήσω 1-2 (λουκάνικα), για να χορτάσω την πείνα μου, χωρίς όμως να μεγαλώσω κι άλλο την περιφέρεια μου.
Οι κινήσεις που έκανα για να τα τοποθετήσω μέσα σε ένα μικρό ταψάκι και μετά στο γκριλ ήταν αέρινες σχεδόν χορευτικές… (είναι ποιητικό αυτό το μπλογκ)
Συγχρόνως μιλούσα στο τηλέφωνο με την Ελπίδα, ενώ σκεφτόμουν το κείμενο που είχα αρχίσει να γράφω και λόγω αγανάκτησης είχα παρατήσει στην μέση. Τα είχα βάλει με τον εαυτό μου και την τεράστια απερισκεψία να προτείνω το συγκεκριμένο θέμα. Επόμενο ήταν λοιπόν να στουκάρω στο ανοιχτό ντουλάπι με αποτέλεσμα να αποκτήσω ένα πρώτης τάξεως καρούμπαλο σε μελανή απόχρωση ακριβώς στην μέση του μετώπου μου, εκεί που τελειώνουν οι ξανθές μικρές φύτρες των μαλλιών μου.
Το κείμενο αυτό με έχει κάνει να θυμώσω, πολύ. Έχω επαναφέρει αναγκαστικά στην μνήμη μου τόσα πολλά άσχημα σχετικά με όλους τους πρώην (ξεπέτες/ σχέσεις/γάμους) που με κάνουν ντρέπομαι για τον εαυτό μου.
Το γούστο μου στους άνδρες είναι εντελώς διαφορετικό και κατά πολύ χειρότερο από αυτό που αφορά στα λουκάνικα. Διότι στους άνδρες εδώ και χρόνια χωρίς καλά-καλά να το αντιλαμβάνομαι επιμένω χοιρινά. Ναι έτσι ακριβώς όπως σας το λέω.
Μου αρέσουν τα γουρούνια τελικά… Ο γουρονομούρης ο άνδρας ξυπνάει μέσα μου το κτήνος, ισοπεδώνει την ευαίσθητη καλλιτεχνική μου φύση, βουλιάζει και πνίγει την αισθητική μου που μάταια προσπαθεί να επιπλεύσει μέσα σε ένα μαλακό σιχαμερό βούρκο από λάσπη και περιττώματα.
«Ο καθένας με τα γούστα του!», θα πεταχτείς σαν λουκάνικο (π@&$#α θα έγραφα αλλά είπαμε, διαβάζουν και τα ανήλικα ανίψια) και θα μου υπενθυμίσεις αγαπημένε μου αναγνώστη. Διαφωνώ! Κάθετα οριζόντια και διαγώνια πως το γούστο του καθενός είναι υποκειμενικό και υπόθεση βαθιά προσωπική. Και μπορώ να σε αποστομώσω πανεύκολα εκθέτοντας στα πεινασμένα υγρά σου μάτια τις απόψεις μου, τις οποίες και ενισχύω παρακάτω με την ακράδαντη επιχειρηματολογία μου.
Υπάρχει μια βασική αρχή, μια κοινή συνισταμένη που διέπει τα γούστα των ανθρώπων εφόσον αναφερόμαστε σε δίποδα θηλαστικά. Και αν το γούστο είναι υπόθεση προσωπική τότε γιατί λέμε «αυτό είναι καλό ή κακό γούστο» και δεν λέμε απλώς «αυτό είναι διαφορετικό/προσωπικό γούστο…»
Το πάω από την αρχή καθώς η επιχειρηματολογία αποδείχθηκε καυτό λουκάνικο, αδυνατώ να την πιάσω στο στόμα μου...
Δεν υπάρχει καλό ή κακό γούστο.
Εκεί που τελειώνουν τα χωρικά ύδατα του γούστου ξεκινάει απλώς η κατοχή του βίτσιου!
Η σωστή έκφραση λοιπόν δεν είναι «γούστο μου και καπέλο μου», αλλά ούτε και «ο καθένας με τα γούστα του».
Η σωστή έκφραση είναι «βίτσιο μου και καπέλο μου» και «ο καθένας με τα βίτσια του»!
Δεν εξηγείται διαφορετικά γιατί ως υπάνθρωποι επιμένουμε σε επιλογές ακατάλληλες, που επιβαρύνουν την σωματική αλλά και ψυχική μας υγεία.
«Στην τελική, αφού σε χαλάει το γουρούνι, τι το τρως* κυρά μου;»
Δυστυχώς αν και σοφή, δεν έχω απαντήσεις σε όλες τις από καταβολής κόσμου ερωτήσεις, αγαπημένε και σπάνιε αναγνώστη.
Σοφή έγινα, επιλεκτική πάλι όχι.
Το καρούμπαλο έχει κοκκινίσει και είναι πρησμένο σαν ετοιμόγεννο…
Κάνε πλάκα να φυτρώσει κανένα κέρατο...
*(το τρως δεν είναι το καταλληλότερο ρήμα, αλλά διαβάζουν και τα παιδιά, είπαμε!)
vatraxokoritso
0 Σχόλια