Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

Η Ελλάδα κοιτίδα του βλαχόφωνου στοιχείου

Τη συνέχιση και τον εμπλουτισμό της επίμονης και συστηματικής προσπάθειας για την προάσπιση της ιστορικής και της πολιτιστικής αλήθειας, την επανασύνδεση της βλαχόφωνης ρωμιοσύνης και την προβολή της ταυτότητας και των αξιών των Βλάχων αποφάσισαν οι συμμετέχοντες στην 6η παγκόσμια συνδιάσκεψη της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας, που πραγματοποιήθηκε , στην αίθουσα....
εκδηλώσεων του ελληνικού Γραφείου Τύπου και του ΕΟΤ, στο Μανχάταν.

«Η Ελλάδα ως κοιτίδα του βλαχόφωνου στοιχείου και της βλαχόφωνης διασποράς συνολικά, ανέλαβε την υποχρέωση να αγκαλιάσει τους απανταχού πολίτες βλαχόφωνης καταγωγής» τόνισε στην ομιλία του ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας, Μιχάλης Μαγειρίας, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι «έχουμε πλήρη επίγνωση πως η Ελλάδα αντιμετωπίζει σήμερα, κατά τρόπο συστηματικό, από διάφορα ποικιλώνυμα κέντρα του εξωτερικού μια προσπάθεια διαστρέβλωσης και αλλοίωσης της ιστορικής πραγματικότητας».

Τους συνέδρους και τους προσκεκλημένους καλωσόρισε ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, Γιώργος Ηλιόπουλος, επισημαίνοντας ότι «η κοινότητα των Βλάχων είναι γνωστή για την πολιτική, πολιτιστική και εμπορική δραστηριότητά της. Με κοιτίδα την οροσειρά της Πίνδου, κατάφερε μέσα στους αιώνες να διατηρήσει πάντα την ελληνικότητά της και να διαμορφώσει μια ιδιαίτερη ταυτότητα με τις δικές της παραδόσεις, τα ήθη και έθιμά της και να καταστεί ένας από τους βασικούς πυλώνες του Έθνους μας. Μετά την επανάσταση, οι Βλάχοι έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στην πορεία του νέου ελληνικού κράτους ως ευεργέτες, αγωνιστές, πολιτικοί και άνθρωποι των γραμμάτων και της εκκλησίας».

Στη συνέχεια, ο κ. Ηλιόπουλος επισήμανε ότι «διαβάζοντας κάπου πως όταν προσπαθεί κάποιος να ερευνήσει τους μεγάλους ευεργέτες και τους δωρητές του Γένους μας, θα διαπιστώσει ότι σχεδόν όλοι οι μεγάλοι ευεργέτες ήταν Βλάχοι. Και αυτή η διαπίστωση, οδήγησε τον Βλάχο δημοσιογράφο Νικόλαο Μέρτζο να γράψει:
"Βλάχοι όλοι περίπου οι μεγάλοι εθνικοί ευεργέτες πλην του Συγγρού". Εμείς, ποιον να πρωτοαναφέρουμε, τον Γεώργιο Αβέρωφ, τον Απόστολο Αρσάκη, τον Ευάγγελο Ζάππα, τον Γεώργιο Σίνα, είναι πολύ μακρύς ο κατάλογος.

Οφείλουμε λοιπόν ως Έθνος πολλά στους Βλάχους. Και στη δύσκολη προσπάθειά τους να ενώσουν τις απανταχού κοινότητές τους, προβάλλοντας τη μοναδικότητα της ταυτότητάς τους και την ελευθερία της έκφρασής της, πρέπει να είμαστε όλοι συμπαραστάτες και αρωγοί. Τους το χρωστάμε, διότι η κοινότητα και η παράδοση των Βλάχων, την οποία πρέπει να προωθούμε με κάθε ευκαιρία, αποτελεί στολίδι και πλούτο για την Ελλάδα. Να σας συγχαρώ στον πολύτιμο αγώνα που έχετε αναλάβει και θα είμαστε πάντα στο πλευρό σας».

Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας, Μιχάλης Μαγειρίας απευθυνόμενος στους παριστάμενους αναφερόμενος σε «σημερινές πραγματικότητες και προκλήσεις», υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ότι «έχουμε παράλληλα πλήρη επίγνωση ότι η Ελλάδα, ως διαχρονικό μητροπολιτικό κέντρο του βλαχόφωνου στοιχείου, αντιμετωπίζει σήμερα, κατά τρόπο συστηματικό, από διάφορα ποικιλώνυμα κέντρα του εξωτερικού μια προσπάθεια διαστρέβλωσης και αλλοίωσης της ιστορικής πραγματικότητας που εστιάζει κυρίως στην υπονόμευση του βλαχόφωνου στοιχείου ως αναπόσπαστο συστατικό του σύγχρονου ελληνικού Έθνους. Χαρακτηριστική είναι προκειμένου η δράση του αυτοαποκαλούμενου "Συμβουλίου των Μακεδονοαρμάνων", το οποίο επιδιώκει απολύτως αυθαίρετα και άνομα την εκπροσώπηση του βλαχόφωνου στοιχείου στα διεθνή και ευρωπαϊκά φόρα, παρόλο που στερείται παντελώς κάθε δημοκρατικής νομιμοποίησης και πραγματικής γεωγραφικής αντιπροσώπευσης».

Ο κ. Μαγειρίας παρουσίασε το σύνολο των δραστηριοτήτων, των επισκέψεων και των πρωτοβουλιών της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας, εντός και εκτός Ελλάδας, σημειώνοντας κατά σειρά τις παγκόσμιες συνδιασκέψεις που έγιναν μέχρι σήμερα σε Μέτσοβο (αποτελεί και την έδρα της Αμφικτιονίας), Καλαμπάκα, Τορόντο (Καναδά), Κορυτσά (Αλβανία), Φρανκφούρτη (Γερμανία) και τώρα στη Νέα Υόρκη (ΗΠΑ).

Εκτός από ομιλίες και εκθέσεις ιστορικών και πολιτιστικών στοιχείων, παρουσιάστηκε καλλιτεχνικό πρόγραμμα από το μουσικοχορευτικό συγκρότημα της Παγκόσμιας Βλάχικης Αμφικτιονίας, αναδεικνύοντας «μοναδικά κομμάτια» της βλάχικης λαογραφίας και παράδοσης που αποτελούν «αναπόσπαστο τμήμα», όπως ειπώθηκε, του ελληνικού Έθνους.
tampouloukia.gr

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια