Συγκινητικό μήνυμα από Έλληνα της Αυστραλίας

Σήμερα ο ήλιος ανατέλλει στην Αμφίπολη, χθες στην Ακρόπολη, προχθές στους Δελφούς...
Μια συγκινητική επιστολή από Έλληνα της Αυστραλίας:

Καθώς η νύχτα δίνει την θέση της στον ουρανό του Σύδνεϋ, ενώ, οι πρώτες ηλιαχτίδες αγκαλιάζουν την υπέροχα ελκυστική ύλη ζωντανών μαρμάρων που μιλούν για αιώνες σε όλη την Ελλάδα και πέρα από αυτήν.
Είναι δυνατόν να μην ανατριχιάζει και η τελευταία τρίχα του κορμιού στο δέος της γνώσης, της απαράμιλλης τέχνης και ηθικής , της ενορχήστρωσης των επιστημών με την ίδια την έννοια ζωής μέσα στο αχανές σύμπαν;
Αυτοί που έβαλαν μια τάξη στο χάος, αυτοί , οι αρχαίοι πρόγονοί μας και άλλοι τόσοι που γέννησε η Ελλάδα αναλογικά για το μέγεθός της, με κάνει και νιώθω την διαφορετικότητά μου ως αυθεντικός Έλλην.
Δεν έχει σημασία στην συμπαντικότητα αυτή, στη διανόηση που το DNA μας χαρακτηρίζει, να δώσουμε γεωγραφική θέση για να αποδείξουμε την «Ελλάδα». Ελλάδα είμαστε παντού και σπέρνουμε ηθική πολιτισμού σε όλα τα μήκη.
Αυτά, και άλλα πολλά με ωθούν να γράφω για την Ελλάδα που από την μία, πολιτικά, πενταδάκτυλα ανοικτή παλάμη ανατάσσω προς αυτούς που την ισοπεδώνουν, αλλά δεν σταματώ να προσκυνώ την πίστη της, τον Θεό, την ευλογημένη την ελιά και αμέτρητα άλλα που χαρακτηρίζουν την μοναδικότητά της.
Με την ίδια έννοια που είμαι ευλογημένος να ονομάζομαι Έλλην έτσι και θέτω τις απόψεις μου δικαιωματικά, καθώς το διαβατήριο μου το αναγράφει.
Παρακολουθώ το ανασκαφικό έργο της Αμφίπολης από το 2013 και παρότι μακριά δεν υπήρξε μέρα που να μην έψαξα για μια νέα είδηση, διαπίστωσα την ομορφιά των αναλύσεων που σαν μυθολογία σε έφερναν σε άλλους κόσμους. Άλλοτε, με τα πιο ακραία σενάρια και άλλοτε με την ανάγνωση ιστορικών κειμένου που ούτε καν γνώριζα την ύπαρξη τους.
Με την Αμφίπολη γίναμε μάρτυρες ιστορίας, γίναμε αρχαιολόγοι, ιστορικοί, μαθηματικοί, αναλυτές γεωφυσικής στην πιο απλή ή στην πιο σύνθετη μορφή και επίγνωση ακόμη και αν επρόκειτο για την απολυμένη καθαρίστρια της διπλανής πόρτας . Αυτό είναι άλλωστε η ομορφιά του να είσαι Έλληνας, ξυπνώντας μέσα μας, αυτά τα «συμπαντικά καμπανάκια».
Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πολλούς έμπιστους και φίλους, αλλά όπως συμβαίνει πάντα, είχε και εχθρούς ακόμη και αν πρόκειται για διαδόχους. Με την αστεία, μικρή έως καθόλου ιστορική γνώση μου των πεπραγμένων του τότε και αφετέρου διότι μόνο υποθέσεις επιτρέπονται , η φαντασία μου βάση των ενδείξεων με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο τύμβος που αδιαμφισβήτητα αποτελεί δημιούργημα προς τον Μέγα πέρασε πολλά.
Πέρασε από φίλους και εχθρούς. Από αυτούς που το δημιούργησαν ως τάφο-στολίδι της κυριαρχίας του Αλεξανδρινού πολιτισμού και από αυτούς που θέλησαν να κρύψουν στο χώμα για πάντα την ιστορία του, το έργο του, και εν τέλει το όνομά του.
Έτσι λοιπόν ο τύμβος και η μεγαλοπρέπεια του πέρασε από βανδαλισμούς μίσους και εν συνεχεία έπρεπε να χαθεί για πάντα η ύπαρξή του, να σβηστεί κατά κάποιο τρόπο η ιστορία. Με αυτό το σκεπτικό, ταπεινά, λανθασμένο ίσως, μπορώ μόνο να ενσωματώσω όλα αυτά που εξελίσσονται τόσους μήνες.
Η τεχνολογία μας και η έρευνα θα ξετυλίξει την χρονική συνέχεια των πραγμάτων σαν μια ακόμη όμορφη ιστορία γεμάτη από την λάμψη Ελληνισμού, όποια (ένδοξη πάντα)κατάληξη και ας έχει η Αμφίπολη.
Σήμερα ο ήλιος ανέτειλε στην Αμφίπολη, χθες στην Ακρόπολη, προχθές στους Δελφούς και στο κάθε μικρό μόριο απανταχού του πλανήτη μας που συνθέτει τον πολιτισμό μας. Εκεί λοιπόν, ο ήλιος δεν δύει πότε για ένα και μόνο λόγο.
Διότι γράφουμε ιστορία, δεν την διεκδικούμε. Χιλιάδες χρόνια που κρατούν ακόμη ζεστή την ανθρωπότητα. Αυτήν που μόνο ο Έλληνας μπορεί να διδάξει.
Εύχομαι στο κάθε μέσο ενημέρωσης όσο και στο AmfipoliNews να κρατάει τους πυρσούς αναμμένους πάντα με μια φλόγα ιστορίας όπου καλώδια και δορυφόροι φέρνουν κοντά τους Έλληνες του πλανήτη μας.
Μετά απολύτου εκτίμησης,
Γεώργιος Τσιμπερλένιος
Σύδνεϋ
amfipolinews.blogspot.gr