Κι έτσι βασιλιάς χωρίς ερωμένη δεν νοούταν, αν όμως το έκανε η βασίλισσα....
ήταν προδότρια!
Η δύναμη του φύλου της βασίλισσας καθοριζόταν λοιπόν αποκλειστικά από τη γονιμότητά της, αν και πίσω από τις κλειστές κουρτίνες οι πρώτες κυρίες των ηγεμόνων δεν είχαν μόνο κρατικά θέματα να διαχειριστούν.
Πιόνια συνήθως της αριστοκρατίας, σέρνονταν σε προκαθορισμένους γάμους συμφέροντος, με τα ντελικάτα παιχνίδια εξουσίας να τις μετατρέπουν σε νομίσματα στα χέρια των οικογενειών τους.
Αν και αυτές δεν έπαψαν ποτέ να ψάχνουν την πραγματική αγάπη, ζώντας συχνά τη ζωή μέχρι το μεδούλι, αν και οι σεξουαλικές περιπέτειές τους αμαύρωσαν κάποιες φορές τη φήμη τους…
Ήταν μόλις 18 ετών όταν κληρονόμησε τον θρόνο της Αγγλίας και λίγο μετά παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Αλβέρτο. Και βέβαια αντιθέτως με τόσους και τόσους βασιλικούς γάμους, ο δικός τους και ευτυχισμένος ήταν και δραστήριος στην κρεβατοκάμαρα. Ήταν όμως η ακόρεστη σεξουαλική δίψα της βασίλισσας, πιθανότατα κάποια ορμονική διαταραχή, δεν εξηγείται αλλιώς, και η ασύγκριτη νυμφομανία της που δεν την έκαναν να χορταίνει τον σύζυγό της. Όταν λοιπόν αυτός εγκατέλειψε τα εγκόσμια το 1861 και αφού τον πένθησε για αρκετά χρόνια σε κατάσταση σχεδόν απομόνωσης, ήρθε στη ζωή της ο John Brown. Ο σκοτσέζος ευγενής τη συνόδευε στο κυνήγι και της κρατούσε παρέα εγκαινιάζοντας έτσι μια όμορφη φιλία που θα διαρκούσε 20 χρόνια, και όταν πέθανε το 1883 η βασίλισσα έπεσε να πεθάνει. Η αλληλογραφία τους έδειξε όμως ότι μόνο φιλική δεν ήταν σχέση τους! Λίγο αργότερα, το 1887, ένας νέος σερβιτόρος έφτασε στο παλάτι, ο 24χρονος Karim Abdul. Εκείνη, στα 68 της πια, πενθούσε ακόμα τον χαμό των αντρών της ζωής της, αν και σε λιγότερο από έναν χρόνο θα έβρισκε παρηγοριά στα χέρια του ψηλού και μελαμψού νέου, συγκεντρώνοντας τη μήνη της αυλής. Και βέβαια η σχέση τους μόνο βικτοριανή δεν ήταν, κάτι που ανάγκασε τον βασιλιά Εδουάρδο Ζ’ να καταστρέψει κάθε πειστήριο του παράνομου ειδυλλίου μετά τον θάνατο της βασίλισσας το 1901. Ή τουλάχιστον έτσι νόμισε, γιατί το ημερολόγιο του Karim επιβίωσε της καταστροφής και έριξε φως στο τελευταίο μεγάλο πάθος της βασίλισσας…
Σεξουαλικά σκάνδαλα, νόθα τέκνα, πυγμή σιδερένια αλλά και άνευ όρων αγάπη για μια χώρα που δεν ήταν καν δική της. Μελαχρινή με καταγάλανα μάτια, η πριγκίπισσα Μαρία του Εδιμβούργου παντρεύτηκε τον διάδοχο του ρουμανικού θρόνου Ferdinand de Hohenzolern-Sigmaringen το 1892. Εκείνη ήταν 17, εκείνος 10 χρόνια μεγαλύτερος, εκείνη τον σιχαινόταν, του χάρισε ωστόσο 6 παιδιά, αν και δεν ήταν όλα δικά του. Κι έτσι κυκλοφόρησαν από νωρίς φήμες για σχέσεις με γερμανούς απεσταλμένους, πολωνούς κόμηδες και ρουμάνους πολιτικούς. Ο Φερδινάνδος ήταν μεν ενήμερος για τις ερωτικές ατασθαλίες, επέλεξε ωστόσο να μη δώσει σημασία. Κι έτσι η δεύτερη κόρη του ζεύγους ήταν καρπός της εξώγαμης ένωσης της βασίλισσας με ρουμάνο αξιωματικό, κάποιον Zizi Cantacuzino. Αν και ο έρωτας της ζωής της ήταν ο πρίγκιπας Barbu Stirbei, με τις δύο μικρότερες κόρες του βασιλικού ζεύγους να παρουσιάζουν αξιοσημείωτη ομοιότητα μαζί του. Κάτι που δεν πέρασε φυσικά απαρατήρητο κι έτσι ο γιος της, όταν ανέλαβε τα ηνία, τον εξόρισε από τη Ρουμανία, με τις παθιασμένες ερωτικές επιστολές που έστελναν οι δυο εραστές να αποκαλύπτουν όλο τους το πάθος…
Μπορεί οι βιογράφοι να την είχαν απαθανατίσει σαφώς πιο πεταχτούλα, υπήρχε πάντως κάποιος στη ζωή της, πέρα από τον άντρα της. Ήταν μόλις 15 χρονών όταν την πάντρεψαν με τον Λουδοβίκο ΙΣΤ’, τον δελφίνο του γαλλικού θρόνου, ο οποίος ενδιαφερόταν ωστόσο περισσότερο για το κυνήγι παρά για τη νέα του σύζυγο. Κι έτσι για 7 ολόκληρα χρόνια ο γάμος τους παρέμεινε ανολοκλήρωτος. Ο Λουδοβίκος χάρισε βέβαια στη γυναίκα του το Petit Trianon, ένα τριώροφο κτίσμα στρατηγικά κρυμμένο σε μια γωνιά των Βερσαλλιών, και όσοι δεν λάμβαναν προσκλήσεις για τα ιδιαίτερα διαμερίσματα της βασίλισσας άρχισαν να διαδίδουν ιστορίες για μοιχείες, παράνομα ειδύλλια, ακόμα και όργια. Η Αντουανέτα είχε βέβαια γνωρίσει ήδη τον σουηδό στρατιωτικό Hans Axel von Fersen, ο οποίος όχι μόνο επισκεπτόταν το καταφύγιό της αλλά σύντομα θα είχε και δικό του δωμάτιο, δίπλα στο δικό της φυσικά. Οι καυτές ερωτικές επιστολές που αντάλλαζε το παράνομο ζευγάρι γράφονταν μάλιστα με αόρατο μελάνι, για να κρατήσουν τον δεσμό όσο πιο απόκρυφο έπαιρνε, αν και το ειδύλλιο θα έπαιρνε άδοξο τέλος, βλέπε Γαλλική Επανάσταση. Όταν φυλακίστηκε το βασιλικό ζεύγος της Γαλλίας, ο λεγάμενος πούλησε το σπίτι του και δανείστηκε τρελά ποσά για να απελευθερώσει τον έρωτα της ζωής του, αν και το πλάνο του θα αποτύγχανε τελικά…
Δυο φορές βασίλισσα, κήρυκας ειρήνης, βασιλικός μεσάζοντας και μια ενόχληση που έπρεπε πάση θυσία να βγει από τη μέση, η Μαργαρίτα ήταν βλέπετε καθολική στο τιμόνι της χώρας των Ουγενότων. Έβδομη κόρη του Ερρίκου Β’ και της Αικατερίνης των Μεδίκων, η κοπέλα ήταν όντως δόλωμα σε μια εγκληματική ενέδρα που έβαζε σε κίνδυνο τη δική της ζωή: ήταν στη Σφαγή της Ημέρας του Αγίου Βαρθολομαίου που γινόταν θυσία από την ίδια της τη μάνα στον βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας. Εξαιρετικά σαγηνεύτρα η ίδια, το στολίδι της αυλής και το καμάρι των Βαλουά, η Μαργαρίτα δεν έβρισκε κανέναν λόγο να μην ενδίδει στα καπρίτσια της καρδιάς της. Η ίδια σιχαινόταν τον φτιαχτό της γάμο, γι’ αυτό και έπεφτε από αγκαλιά σε αγκαλιά: Joseph Boniface de La Mole, Louis de Bussy d’Amboise και κατόπιν στον «όμορφο ήλιο», όπως τον αποκαλούσε, τον Jacques Harlay, τον άρχοντα του Champvallon. Δεν ήταν όμως καθόλου διακριτική και φρόνιμη, κάτι που θα της έφερνε σύντομα τη φήμη των χαλαρών ηθών, γι’ αυτό και ο Ερρίκος Γ’ την εξόρισε από το Παρίσι μια και καλή. Και τότε (1585) έκανε το αδιανόητο για την εποχή: εγκατέλειψε τον βασιλιά και ταξίδευε από πόλη σε πόλη απολαμβάνοντας τα θέλγητρα της αγάπης και του εφήμερου έρωτα! Την τσάκωσαν βέβαια κάποια στιγμή και την κλείδωσαν σε ένα κάστρο, όπου θα περνούσε τα επόμενα 20 χρόνια της ζωής της σε κατάσταση εγκλεισμού…
Ήταν το 1539 όταν η Κάθριν έφτασε στην αυλή του διαβόητου Ερρίκου Η’ ως κυρία των τιμών της τέταρτης αισίως συζύγου του. Και βέβαια, για να μην τα πολυλογούμε, μόλις τον επόμενο χρόνο ο βασιλιάς θα ακύρωνε τον γάμο του και θα έστεφε βασίλισσα τη Χάουαρντ, τέτοια ήταν η πλάκα που έπαθε με την πάρτη της. Η νέα και ωραία βασίλισσα της Αγγλίας όμως, στο απόγειο της νιότης της, βρέθηκε ξαφνικά παντρεμένη με έναν παχύσαρκο και ταραγμένο νοητικά άντρα, τον οποίο έβρισκε ανυπόφορο. Κι έτσι οι παλιότερες απερισκεψίες της σύντομα θα έφερναν τον όλεθρο στη ζωή της. Βλέπετε η κοπέλα είχε συνδεθεί ερωτικά με τον δάσκαλο μουσικής Henry Mannox και έναν ακόμα άντρα που ήθελε να παντρευτεί, κάποιον Frances Dereham, και σε μια ολότελα κουτή κίνηση τους έφερε αμφότερους στην αυλή της Αγγλίας! Έχοντας ήδη φλερτάρει ανοιχτά και με δυο-τρεις ακόμα ευγενείς, το πράγμα δεν άργησε να γίνει αντιληπτό από τον Ερρίκο. Κι έτσι, όταν ο Dereham άρχισε να κομπάζει αδιακρίτως για το γεγονός ότι πλάγιαζε με τη βασίλισσα, ο Ερρίκος κατηγόρησε την Κάθριν για μοιχείες και ακολασίες και την καταδίκασε με συνοπτικές διαδικασίες σε θάνατο, το αγαπημένο του σπορ. Όσο για τους δύο εραστές της, τους αποκεφάλισε και στόλισε με τα καρατομημένα κρανία τους τη Γέφυρα του Λονδίνου…
Ήταν το 1766 όταν η 15χρονη πριγκίπισσα της Ουαλίας σπάραξε στο κλάμα καθ’ όλη τη διαδρομή από την Αγγλία στην Κοπεγχάγη αλλά και κατά τη διάρκεια της γαμήλιας τελετής της με τον επίσης νεαρότατο (μόλις στα 17 του) βασιλιά Χριστιανό Ζ’ της Δανίας. Ο πιτσιρίκος όμως όχι μόνο δεν ήθελε να παντρευτεί αλλά ούτε τον θρόνο δεν αξίωσε, γι’ αυτό και έπαιρνε σβάρνα τους οίκους ανοχής και τα χαμαιτυπεία της Κοπεγχάγης διψασμένος καθώς ήταν για αλκοόλ και σεξ. Αργά ή γρήγορα, ο γάμος ολοκληρώθηκε και η βασίλισσα της Δανίας του χάρισε έναν γιο. Ο βασιλιάς ήταν όμως νοητικά ασταθής και η κατάστασή του χειροτέρευε διαρκώς. Κι έτσι το 1769 ένας γερμανός γιατρός, ο Johann Struensee, έφτασε στην αυλή για να κουράρει τον βασιλιά, αν και σύντομα θα μάγευε το βασιλικό ζεύγος βάζοντας άλλα στο μυαλό του. Αφού έγινε εραστής της βασίλισσας, έπεισε τόσο την ίδια όσο και τον βασιλιά να του παραδώσουν τα ηνία της χώρας και αποπειράθηκε να μετατρέψει τη Δανία σε τσιφλίκι του, κάτι που πυροδότησε χάος, κοινωνική αναταραχή και εξεγέρσεις στη χώρα. Εν τω μεταξύ, η Καρολίνα γέννησε την κόρη του και τυφλή από έρωτα και αγάπη καθώς ήταν, έκανε ότι δεν έβλεπε τις τρελές πολιτικές φιλοδοξίες του αμόρε της. Εξοργισμένοι από τη συμπεριφορά του βασιλικού τρίο, οι πολιτικοί αντίπαλοι την κατηγόρησαν για μοιχεία και την ανάγκασαν να παραδεχτεί το εξώγαμο ειδύλλιο με τον Struensee: αυτός εκτελέστηκε κι αυτή εξορίστηκε από τη χώρα, πεθαίνοντας λίγο αργότερα (1775) από οστρακιά. Ήταν μόλις 23 ετών…
Ήταν μόλις 6 ημερών όταν κληρονόμησε τον θρόνο της Σκοτίας και σε ηλικία 5 ετών κατέφτασε στην αυλή της Αικατερίνης των Μεδίκων στη Γαλλία, για να αρραβωνιαστεί με τον δελφίνο του θρόνου, τον οποίο και παντρεύτηκε όταν έκλεισε τα 15. Και βέβαια την επόμενη χρονιά το νεαρότατο ζευγάρι έγιναν βασιλιάς και βασίλισσα της Γαλλίας, αν και τον επόμενο χρόνο ο βασιλιάς θα πέθαινε, κι έτσι η Στιούαρτ επέστρεψε στη Σκοτία ως βασίλισσα μιας χώρας που δεν γνώριζε καθόλου. Καθολική μέσα σε προτεσταντικά εδάφη και περικυκλωμένη από εχθρούς, έλπιζε ότι ο γάμος της με τον Henry Darnley θα κατεύναζε τα φουρτουνιασμένα ύδατα, αν και εκείνος θα αποδεικνυόταν μέθυσος. Κι έτσι εκείνη στράφηκε στο φλερτ που διατηρούσε ήδη από τα χρόνια της Γαλλίας, τον Earl Bothwell, ο οποίος έγινε ο πιο έμπιστος σύντροφός της. Κι όταν ο ζηλιάρης σύζυγος σκότωσε έναν άλλο εραστή της, κάποιον David Rizzio, μπροστά στα μάτια της, η βασίλισσα στράφηκε στον Bothwell με πρωτόγνωρη αφοσίωση. Τρεις μήνες μετά τον μυστηριώδη θάνατο του Darnley, η Στιούαρτ παντρεύτηκε την παντοτινή αγάπη της, τον Earl, ο οποίος ήταν προτεστάντης. Μια ανίερη ένωση δηλαδή που οδήγησε σε πόλεμο, δίνοντας το άλλοθι στην Ελισάβετ Α’ να την καθαιρέσει και να τη φυλακίσει, πριν την εκτελέσει τελικά για προδοσία…
Μη γελιέστε, το παρατσούκλι «Παρθένα Βασίλισσα» το απέκτησε μόνο επειδή δεν παντρεύτηκε ποτέ. Αν και τα όσα έκανε ή δεν έκανε στο κρεβάτι της συνεχίζουν να καλύπτονται από μυστήριο, με την ίδια να δίνει πλαστές ελπίδες σε έναν μεγάλο αριθμό από γαμήλιες προτάσεις και να φλερτάρει δεξιά και αριστερά, κανείς δεν ξέρει ωστόσο αν οι φερόμενοι δεσμοί της ολοκληρώθηκαν σεξουαλικά. Το γούστο της βέβαια στους άντρες παρέμεινε θρυλικό, καθώς τους διάλεγε με προσοχή: νέοι, ωραίοι και ταλαντούχοι ευγενείς προσπαθούσαν να κερδίσουν τη βασιλική της εύνοια. Αν και ο άνθρωπος που λογίζεται ο έρωτας της ζωής της ήταν ακριβώς αυτός που δεν θα μπορούσε ποτέ να παντρευτεί, καθώς ο Robert Dudley ήταν ήδη παντρεμένος. Κι όταν πέθανε αυτός, στο προσκήνιο εμφανίστηκε ο Sir Walter Raleigh για να καλύψει το κενό στη βασιλική καρδιά. Οι δυο τους πρέπει να ήταν ζευγάρι, αν και όταν εκείνος παντρεύτηκε μυστικά μια άλλη, έχασε την αγάπη της Ελισάβετ. Τελευταίος σταθμός ο Robert Deveraux, ο έφηβος που γνώρισε η 53χρονη πια βασίλισσα το 1587 και τον οποίο έβλεπαν οι υπηρέτες της να φεύγει από τη βασιλική κρεβατοκάμαρα τα χαράματα. Κακομαθημένος και μεγαλομανής όμως, όταν οργάνωσε πραξικόπημα για την ανατροπή της, η Ελισάβετ δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να διατάξει τον αποκεφαλισμό του…
Πανέμορφη, φιλόδοξη και με αυτοπεποίθηση ζηλευτή, κατασυκοφαντήθηκε από τους ρωμαίους εχθρούς της που την κατηγόρησαν για μοιχεία και ακολασία. Πρώτος της σταθμός, ο παντοδύναμος Ιούλιος Κάισαρας: εκείνη ήταν μόλις 22 κι εκείνος 30 χρόνια μεγαλύτερός της. Η ένωση, πολιτικού συμφέροντος αρχικά, θα την έφερνε στη Ρώμη, θα απέδιδε έναν γιο και η βασίλισσα της Αιγύπτου θα περνούσε τρία χρόνια στη ρωμαϊκή επικράτεια δίπλα στον Καίσαρα μέχρι τη δολοφονία του το 44 π.Χ. Σειρά είχε κατόπιν ο Μάρκος Αντώνιος, το ειδύλλιο των οποίων θα άλλαζε τη μοίρα της αυτοκρατορίας και θα απαθανατιζόταν ως ένας από τους σφοδρότερους και τραγικότερους ερωτικούς δεσμούς της παγκόσμιας ιστορίας! Ο Οκταβιανός κυνήγησε λυσσαλέα το παράνομο ζευγάρι (ο Αντώνιος είχε χωρίσει εξάλλου την αδερφή του για να παντρευτεί την Κλεοπάτρα) γράφοντας έτσι τον ζοφερό επίλογο στο τρανό love story με τη διπλή αυτοκτονία των δύο εραστών…
Κόρη πρώσου πρίγκιπα, η Αικατερίνη μπήκε στη δυναστεία των Ρομανόφ με έναν ξεκάθαρο σκοπό: να χαρίσει τον πολυπόθητο απόγονο του θρόνου. Ο Πέτρος δεν έδειχνε βέβαια κανένα ερωτικό ενδιαφέρον για τη σύζυγό του κι έτσι εκείνη στράφηκε σε ξένες αγκαλιές. Αρχικά ήταν ο γραμματέας του βρετανού πρόξενου Stanislaw Poniatowski, με το ειδύλλιο να αποδίδει μια κόρη και να χαρίζει αργότερα στον εραστή το βασίλειο της Πολωνίας! Κι όταν το 1754 η Αικατερίνη γέννησε έναν γιο, παραδέχτηκε στα απομνημονεύματά της ότι ήταν του αξιωματικού Sergei Saltikov. Ξέροντας ότι δεν ήταν παρά πιόνι στην πολιτική σκακιέρα της Ρωσίας, εξύφανε συνωμοσία, ανέτρεψε τον Πέτρο και ηγήθηκε τελικά της αυτοκρατορίας το 1762, μόνο και μόνο για να πολλαπλασιαστούν οι δεσμοί της. Κι έτσι, όταν ήρθε στη ζωή της ο πρίγκιπας Grigory Potemkin, εκείνη απαρνήθηκε όλες τις άλλες αγκαλιές για χάρη του, παραμένοντας πάντα ο μεγάλος έρωτας, αν και όχι ο μόνος τελικά… tampouloukia.gr
0 Σχόλια