Το γράμμα αυτό είναι μια μπουνιά στο στομάχι του κάθε αναγνώστη.
Ας το διαβάσουμε πρώτα, πριν την οποιαδήποτε ανάλυση του άρθρου....:
Αχρηστος εγώ;
Ξημέρωσε. Νυστάζω. Δεν χόρτασα ύπνο. Ακούω τη φωνή της μαμάς. Τι θα κάνω τώρα;
Θέλει να με βάλει να ξαναγράψω αυτή τη ρημάδα την ορθογραφία. Αφού όσες φορές και να τη γράψω, πάλι λάθη θα κάνω. Είμαι ένας μπουμπούνας. Το “πε κι ο μπαμπάς. Τίποτα δεν θα καταφέρω. Πάλι μαλώσανε χθες. Η μαμά τού είπε να είναι πιο προσεκτικός κι εκείνος είπε πως αυτή φταίει για όλα. Ολο μαλώνουν τελευταία. Δεν θέλω να μαλώνουν και για μένα.
Αμάν κι αυτή η μαμά! Πού τη βρίσκει τέτοια όρεξη πρωί πρωί; Κάθε μέρα με βασανίζει. Χθες της είπα ότι δεν την αγαπάω. Δεν είναι αλήθεια. Την αγαπάω, αλλά ήθελα να την πονέσω. Ξέρω ότι αυτό τη θυμώνει.
Και όταν το ακούει βάζει τα κλάματα και αρχίζει να λέει πως για το καλό μου τα κάνει, όλο τρέχει για μένα και τίποτα δεν κάνει για τον εαυτό της και πάλι μαλώνουν με τον μπαμπά γιατί της λέει ότι κάνει τόση πολλή προσπάθεια και μια τρύπα στο νερό κάνει.
Προχθές με πήγαν σε ένα μέρος που έγραφε: παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Καλά ήταν. Μου έδωσαν και καραμέλες και με έβαλαν να γράψω κάτι πράγματα. Μετά η μαμά και ο μπαμπάς μίλησαν με μια κυρία. Οταν φύγαμε, ο μπαμπάς ξεφύσαγε και δεν μιλούσε. Πρέπει να έχω κάτι πολύ σοβαρό.
Ομως εγώ νιώθω καλά. Ούτε πυρετό έχω, ούτε η κοιλιά μου πονάει. Μόνο που κάνω πολλά λάθη στην ορθογραφία. Και τα γράμματά μου είναι… στραβούτσικα. Βαρέθηκα να μου γράφει η κυρία «καλύτερα γράμματα». Και δεν μου αρέσει καθόλου να με λένε μπουμπούνα και άχρηστο. Μήπως έχουν δίκιο; Αλλά πάλι, μπορεί ένας άχρηστος να ζωγραφίζει ωραία όπως εγώ; Μου φαίνεται, οι μεγάλοι είναι πιο άχρηστοι.
Β.Κ.
Μαθητής ΣΤ” Δημοτικού
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η παραπάνω επιστολή κυκλοφορεί στο ιντερνετ και με την εισαγωγή «Διαβάζοντας το παρακάτω γράμμα είναι σοκαριστικό το γεγονός πώς ένα παιδί καταφέρνει με απλά λόγια και σκέψεις να μας ταρακουνήσει…
Δε ξέρω για εσάς αλλά εγώ ταρακουνήθηκα αρκετά. Ίσως να να φταίνε οι προσωπικές μου εμπειρίες. Το άρθρο αυτό και η παρακάτω ανάλυση του γράμματος, μπαίνουν όχι για να καταρρίψουμε το γράμμα του μαθητή, αλλά σαν μια αφορμή για σκέψη και συζήτηση. Δείτε το σαν μια άλλη ματιά, στο συγκεκριμένο άρθρο της ελευθεροτυπίας που αναπαράχθηκε κατα κόρον στο ελληνικό ιντερνετ.
Έχω πολλές και βάσιμες αμφιβολίες ότι αυτό το γράμμα είναι πραγματικό. Δεν λέω ότι δεν το έλαβε η εφημερίδα Ελευθεροτυπία, αλλά κάτι δεν πάει καλά σε αυτό το γράμμα. Ίσως κάποιος με αυτό τον τρόπο να ήθελε να αναδείξει το συγκεκριμένο θέμα, πρόβλημα και η εφημερίδα Ελευθεροτυπία, να έλαβε αυτό το γράμμα.
Στο γράμμα αυτό υπάρχουν τεράστια λογικά σφάλματα και έχω μεγάλες αμφιβολίες ότι είναι πραγματικό.
1. Ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες που εντοπίζονται στην ορθογραφία και στα γράμματα που κάνει, αποφάσισε να γράψει γράμμα σε μια εφημερίδα, για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει και την συμπεριφορά των γονιών του. Έψαξε και βρήκε την διεύθυνση της εφημερίδας και έγραψε αυτό το γράμμα.
2. Το γράμμα δεν έχει κανένα ορθογραφικό λάθος, υπάρχουν όλα τα σημεία στίξης και η σύνταξη του κειμένου είναι αρκετά καλή. Δεν υπάρχει πουθενά κάποιο εμφανές πρόβλημα στο γράμμα του μαθητή της ΣΤ” δημοτικού, με μαθησιακές δυσκολίες στη γραμματική.
3. Δεν υπάρχει φωτογραφία από το γράμμα. Αυτό είναι αρκετά περίεργο γιατί το συνηθισμένο είναι, οι εφημερίδες σε αυτές τις περιπτώσεις να συνοδεύουν το κείμενό τους με μια φωτογραφία από το γράμμα που έχουν λάβει. Εδώ δεν υπάρχει.
4. Στο κείμενο του μαθητή διαβάζουμε ότι τον πήγαν σε ένα μέρος που έγραφε «Παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες». Δεν υπάρχει πουθενά κάτι τέτοιο. Μπορεί να υπάρχει «Κέντρο ανάπτυξης παιδιού» «Αναπτυξιακό κέντρο παιδιού» ή «Μονάδα Αντιμετώπισης Μαθησιακών και Αναπτυξιακών Δυσκολιών» κάτι παραπλήσιο αλλά πουθενά δεν υπάρχει ταμπέλα – πινακίδα που να γράφει «Παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες». Παράδειγμα: στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης υπάρχει το Κέντρο Αναπτυξιακής Παιδιατρικής «Απόστολος Φωκάς».
5. Στο κείμενο του γράμματος υπάρχουν τεράστια λογικά σφάλματα. Ένα από αυτά είναι ότι ένα παιδί που βρίσκει τη διεύθυνση μιας εφημερίδας, και διαβάζει την πινακίδα «Παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες» και φαίνεται να κατανοεί το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, γράφοντας στην επιστολή του «δεν είμαι μπουμπούνας» σε άλλο σημείο της επιστολής του γράφει ότι «είμαι καλά δεν έχω πυρετό, ούτε η κοιλιά μου πονάει». Ένα άλλο είναι ότι η μαμά τον ξυπνάει όχι για να ετοιμαστεί για το σχολείο, (να ντυθεί, να πλυθεί, να φάει πρωινό) αλλά για να κάνει την ορθογραφία του και γενικά το κείμενο δεν φαίνεται να είναι κείμενο ενός μικρού παιδιού, ειδικά κάποιου παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες και αναπτυξιακό πρόβλημα. Το κείμενο της επιστολής, περιέχει πολλά λογικά σφάλματα.
Μπορεί το γράμμα να μην είναι πραγματικό, αλλά το πρόβλημα που περιγράφει είναι. Ίσως η εφημερίδα να θέλει να αναδείξει το πρόβλημα με αυτό τον τρόπο, (δεν είναι κακό) ή κάποιος ενήλικος να έγραψε αυτή την επιστολή και να την έστειλε στην εφημερίδα, για τον ίδιο λόγο (είναι πολύ πιθανό).
Τα παιδιά με μαθησιακά προβλήματα όπως, νοητική αναπηρία, διαταραχές λόγου, ελλειμματική προσοχή με ή χωρίς υπερκινητικότητα, ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές (φάσμα αυτισμού), ψυχικές διαταραχές κτλ ίσως να υστερούν και να δυσκολεύονται να κατανοήσουν κάποια μαθήματα (συνήθως τα μαθηματικά και τη γραμματική) αλλά πραγματικά είναι ταλαντούχα σε άλλους τομείς και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι γονείς πέφτουν σε σφάλματα.
Παρακάτω μπορούμε να δούμε την πρώτη προσπάθεια ενός παιδιού με ήπιο αυτισμό, να ζωγραφίσει μια προσωπογραφία.
Το άρθρο αυτό γράφτηκε για να μας δώσει τροφή για σκέψη και μια διαφορετική εικόνα από αυτή που αναπαράχθηκε στο ελληνικό ίντερνετ με τη μέθοδο του copy-paste.
ellinikahoaxes.gr
0 Σχόλια