Υπάρχουν σχέσεις που χαλάνε, επειδή οι άνθρωποι έχουν διαφορετική θρησκεία, οικονομική κατάσταση ή σεξουαλικές συνήθειες.
Τι γίνεται όμως, όταν ανάμεσά τους μπαίνει ένα πιάτο φαγητό και οι διαφορετικές διατροφικές αρχές;Όλοι οι ερωτευμένοι το ξέρουν : "Μοιράζομαι το φαγητό μου με κάποιον" σημαίνει "μοιράζομαι την αγάπη μου".
Οι ψυχολόγοι το διατυπώνουν καλύτερα: Το φαγητό έχει έναν ισχυρό, υποσυνείδητο σύνδεσμο με την αγάπη. Για αυτόν το λόγο, όποιος αρνείται το φαγητό του αγαπημένου του είναι σαν να απορρίπτει τον έρωτά του.
Σωστά.
Αλλά τι γίνεται σήμερα που η διατροφή μας έχει αποκτήσει τέτοια πολυπλοκότητα; Και ακόμη περισσότερο, τι συμβαίνει όταν όχι μόνο δεν ταιριάζουν τα διατροφικά μας γούστα αλλά ούτε η φιλοσοφία της ζωής μας;
Ένας καινούργιος όρος έχει δημιουργηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και χρησιμοποιείται ευρέως, μονολότι η τάση γεννήθηκε μάλλον στη Νέα Ζηλανδία, στο Κέντρο Σπουδών για τον Άνθρωπο και τα Ζώα του Πανεπιστημίου του Καντέρμπουρι.
Ερευνώντας λοιπόν τις ζωές των "σπλαχνικών καταναλωτών" ("cruelty - free consumers) από το φαγητό μέχρι τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, οι ερευνητές έφτιαξαν μια νέα λέξη: Vegansexual.
Έτσι περιγράφονται οι άνθρωποι που δεν τρώνε κρέας ούτε άλλο ζωικό προϊόν και οι οποίοι επιλέγουν να μην έχουν καμία σεξουαλική σχέση με μη χορτοφάγους, επειδή τα σώματά τους τους θυμίζουν νεκροταφείο ζώων. Στο Διαδίκτυο η συζήτηση έχει ανάψει και οι αντιπαραθέσεις είναι συχνές.
Στο μπεστ σέλερ βιβλίο του "Kitchen Confidential", ο Αμερικανός σεφ Άντονι Μπουρντέν γράφει ότι οι χορτοφάγοι (vegetarians) και οι αυστηροί χορτοφάγοι (vegans) οι "Χεζμπολά της χορτοφαγίας", "είναι εχθροί κάθε ωραίου και ευγενούς στο ανθρώπινο πνεύμα".
Εκείνοι, από την πλευρά τους, επιστρέφουν τη φιλοφρόνηση ονομάζοντας όσους τρώνε κρέας "Ξεδιάντροπους Κρεατοφάγους" ( "Shameless Carnivores"), οι οποίοι επιβιώνουν δολοφονώντας άκακα πλάσματα, χωρίς να αισθάνονται τύψεις.
Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο ηθικό, είναι επίσης απτό και καθημερινό, τονίζουν "προτιμώ να έχω σχέσεις με χορτοφάγους" σχολιάζει ο Μπεν Αμντάλα, 42 ετών, μεσίτης από την Φλόριντα,"επειδή όσοι τρώνε κρέας έχουν χαμηλή ενέργεια και μυρίζουν άσχημα"
Λένε ότι στον σύγχρονο κόσμο, και ακόμη περισσότερο στο μέλλον, θα είμαστε ότι τρώμε. Άλλωστε η δίαιτά μας δεν καθορίζει πλέον μόνο την υγεία μας αλλά την ηθική και κοινωνική μας συνείδηση. Σύμφωνα με τις αρχές της διατροφικής οικολογίας που εξετάζει, ανάμεσα σε άλλα, τις επιπτώσεις της διατροφής μας στο περιβάλλον, στην κοινωνία και στην οικονομία, η κρεατοφαγία είναι μεγάλος μπελάς : επιβαρύνει το περιβάλλον, αυξάνει τη μόλυνση και συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Αντίθετα, η χορτοφαγία, εάν γίνεται με συγκεκριμένους όρους (κατανάλωση βιολογικών προϊόντων μικρών παραγωγών), ενισχύει τις τοπικές οικονομίες και υποστηρίζει την αειφορία της γεωργίας.
"Γενικά δεν με πειράζει να τρώει ένας κρεατοφάγος δίπλα μου αλλά προτιμώ να μη βρίσκεται μπροστά μου ολόκληρη η πιατέλα με το ψητό! Πάντως η χορτοφαγία δεν ήταν για μένα μια επιλογή ηθικής αλλά γεύσης" λέει η Μάριελ που έπαψε να τρώει κρέας στα 13 και είναι πλέον 23 ετών, υγιέστατη και λαμπερή. Πάντως δεν βρίσκει τους κρεατοφάγους απωθητικούς. Η Μάριελ είναι ζευγάρι με τον Γιάννη, ετών 26, τρώει τα πάντα "Οι διαφορές στη διατροφή μας δεν υπήρξαν ποτέ πρόβλημα στη σχέση μας. Κανείς δεν προσπαθεί να αλλάξει τον άλλο, και μάλιστα η Μάριελ μαγειρεύει για μένα κρέας, μόλων ότι δεν της αρέσει να το μυρίζει..." "Όλα είναι θέμα συντονισμού", υποστηρίζουν και οι δύο. Άλλωστε χωρίς ανεκτικότητα και συμβιβασμούς, καλύτερος κόσμος δεν γίνεται. Και...σίγουρα δεν στεριώνει σχέση.
0 Σχόλια