Γενιά των 592 λέξεων

Πολλά χρόνια τώρα, από τότε που ανακάλυψα το διαδίκτυο, άρχισα να καταλαβαίνω από το τι αποτελείται ο κόσμος, σε μεγάλο ποσοστό!
Χλιαρά πλάσματα με καθόλου σκέψη, δυσκολία στην έκφραση, φόβο στη ζωή, αγένεια στην καθημερινότητα....

μίσος στον πλανήτη που τα φιλοξενεί, άγρια βλέμματα στην αλήθεια, δολοφονίες επιθυμιών, παρέα με σαχλοτράγουδα, διασκεδάζοντας τον θάνατο του πρωινού τους και φυσικά εκτός των άλλων, φτύσιμο κατάμουτρα στο παρελθόν, παρόν και μέλλον τους.
Το να γράφεις Greeklish και όχι τη μητρική σου γλώσσα (Ελληνικά) είναι σα να μην καμαρώνεις 2 σπουδαίους γονείς. Τους γονείς σου!
Tα παιδιά (κάθε ηλικίας) στο διαδίκτυο, που δε σέβονται τη γλώσσα που μαθαίνουν στο Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, κάποια στιγμή η ίδια η γλώσσα, θα τα εκδικηθεί εν ψυχρώ!
Για την ώρα εκδικείται τους γονείς τους, αλλά δεν το έχουν καταλάβει, πως είναι συνένοχα σε ό,τι συμβαίνει σε αυτούς.
Καταθέτω λίγα λόγια του καθηγητή της Γλωσσολογίας, Γεώργιου Μπαμπινιώτη «Τα greeklish είναι ο καλύτερος δρόμος αποξένωσης από την εικόνα της λέξης. Δεν είναι απλό εργαλείο η γλώσσα. Είναι ο πολιτισμός μας, είναι η ιστορία μας, είναι η σκέψη μας, είναι η νοοτροπία μας, είναι η ταυτότητά μας. Πάνω απ’ όλα η γλώσσα είναι αξία. Οι νέοι θα πληρώσουν ακριβά τα greeklish».
Αυτά τα λέω κι εγώ πολλά χρόνια τώρα, όχι σαν Καθηγητής της γλώσσας, αλλά ως «μαύρο πρόβατο». Φτάσαμε στην γενιά των 592 λέξεων. Τόσες έχουν στο λεξικό τους ταμείο οι νέοι. Μήπως παρά έβαλα πολλές αναρωτιέμαι, τώρα που βλέπω τον τίτλο! Καθημερινά βλέπω εξωφρενικά πράγματα στο Facebook. Να «ανεβάζουν» 8:00 το πρωί, videoclips με τραγούδια από τραγουδιάρηδες πνιγμένους στην ασυδοσία και να νιώθουν τέτοια χαρά, με το κάθε τραγούδι των 2 στίχων και των 592 επαναλήψεων στο ρεφραίν, λες και πήραν Νόμπελ Λογοτεχνίας. Το δικαίωμα, να μας δείχνουν την ανατροφή και την παιδεία τους κάποιοι, το έχουν. Αναρωτιέμαι όμως, ποιος τους είπε πως έχουν το δικαίωμα να ξεφτιλίζουν, παραχαράζουν και κατακερματίζουν μία ολόκληρη γλώσσα. Κάθε λέξη είναι η αφήγηση μιας περιπέτειας.
Είναι σα μια φωτογραφία που είσαι αγκαλιά με τους αγαπημένους παππούδες σου, όταν ήταν εν ζωή! Αναρωτιέμαι αν κάποιος κάψει αυτήν τη φωτογραφία μπροστά σου, δε θα νιώσεις πόνο; Έτσι νιώθω εγώ καθημερινά, που βλέπω να κάνουν οι νέοι παρέα με αυτήν τη γλωσσική ιεροσυλία που λέγεται Greeklish.
Το κακό δεν είναι να είσαι ένα παιδί με αναπηρία!
Το κακό είναι να είσαι αναπηρία, με ένα παιδί (τον εαυτό σου) που δεν μπορεί να κάνει τίποτα! Εν τω μεταξύ όταν μιλάς για τη σημασία της γλώσσας, σε αυτά τα «πιτσιρίκια», σε βρίζουν με το χειρότερο τρόπο, αλλά μέχρι κι αυτό το κάνουν χάλια! Gamise ta!
Τα ρωτάς γιατί γράφουν Greeklish και σου απαντάνε γεμάτα εξυπνάδα, νομίζοντας πως θα πάρουν και χειροκρότημα, σα να έχουν βρει τον κρυφό θησαυρό του Αλή Μπαμπά, «γράφω πιο γρήγορα έτσι». 
Βρε ανόητο πλάσμα, από πότε είναι πιο γρήγορο να γράψεις 5 γράμματα αντί 4;
Διότι άλλο «ΨΥΧΗ» και άλλο «PSIXI».
Άσε που νομίζεις που σου έγραψε ψύξη και του λες και περαστικά! Σε ρωτάει «γιατί», καταλαβαίνεις τι παίχθηκε, αλλά το περαστικά ταιριάζει και δεν το παίρνεις πίσω. «Βολεύουν πολύ, γιατί δε χρειάζεται να γράφεις ολόκληρες τις λέξεις» λένε!
Αφού δε χρειάζεται να κάνουμε κάτι ολόκληρο, τα άτομα τα οποία τους λείπει κάποιο άκρο, πόδι ή χέρι, γιατί τα κοιτάζεις περίεργα στο δρόμο και μου ζητάς να μην κοιτάζω εγώ περίεργα, την ακρωτηριασμένη σου γλώσσα;
Απάντα ρε αν έχεις τα kotsia!
Βαρέθηκα να βλέπω ανθρώπους σε κηδείες, να θρηνούν, να κλαίνε και να οδύρονται. Ποιος έκλαψε για μία λέξη που πέθανε; Ποιος έκανε έστω μία κηδεία για μία λέξη; Αν εσάς η πατρίδα σας, είναι οι «καθημερινές κηδείες» που κάνετε, εμένα πατρίδα μου, είναι η γλώσσα μου. Ζω μέσα από αυτή. Την κατοικώ. Είμαι μόνιμος κάτοικός της. Πατρίδα τσέπης. Την παίρνω μαζί μου όπου κι αν είμαι και τώρα είμαι εδώ απέναντί σου, γενιά των 592 λέξεων, να σου χαρίσω τις δικές μου εκατοντάδες..

Πάμε βόλτα σε μία άλλη πατρίδα τώρα. Αγγλία.
Ένας Εγγλέζος, δεν θα έγραφε ποτέ «dor» αντί door, ούτε «lav» αντί love.
Αυτό σκέψου τι μπορεί να σημαίνει. Και το καλύτερο στο έχω για το τέλος.
Σήμερα έκανα μία «βόλτα» σε σχόλια, status και αρκετά άλλα, των διαδικτυακών μου φίλων στο Facebook.
Γέλασα! Έκλαψα! Θύμωσα! Ξαναγέλασα! Ας απολαύσουμε παρέα.
Τη λέξη τίποτα, την κάνανε πραγματικά «tpt».
Τη λέξη κύματα, την έκαναν «kummata».
Δηλαδή της έβαλε το ανορθόγραφο πλάσμα και ένα μ παραπάνω, έτσι για να έχουμε την έναρξη, αν χρειαστεί να γράψουμε «malakas». Χίλια μύρια κύματα!
Τώρα βλέπουμε την λέξη φωνάξεις, «fwna3eis» η οποία έχει θέμα!
Καταρχήν το ξ, έγινε 3. Που σημαίνει ξέχνα την πολύ γνωστή έκφραση, «πήραμε τα 3″ Τώρα θα λες, «πήραμε τα ξ»
Και θα εννοείς ταυτόχρονα πήραμε ταξί! Οπότε θα έχεις και το μεταφορικό σου μέσο, ανά πάσα στιγμή!
Τώρα θα δούμε μία ολόκληρη πρόταση, που η χρήστρια του Facebook, δημιούργησε μετά από επίπονη μελέτη! «Prin krineis tous allous na krineis tn eafto s».
Κάνω μετάφραση, για όσους δεν γνωρίζουν την ξένη γλώσσα! «Πριν κρίνεις τους άλλους, να κρίνεις τον εαυτό σου».
Και φυσικά καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για ένα κορίτσι, το οποίο έχει ντοκτορά στην αυτοκριτική!
Εδώ βλέπουμε την λέξη Θεός, «8eos» η οποία βγαίνει από το Δωδεκάθεο, απλά βλέπεις το 8 επειδή οι άλλοι 4, την έκαναν για μπιλιάρδο!
Και τέλος, βλέπουμε την λέξη λάθος, «la8os» εντελώς λάθος. Ούτε Greeklish δεν είναι άξιοι κάποιοι να γράψουν. το 8 βέβαια εδώ, δεν έχει μπει τυχαία μια που ξαπλωμένο είναι το άπειρο! Και όπως έχει πει και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν «Δύο πράγματα είναι άπειρα σε αυτόν τον κόσμο, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία και για το σύμπαν δεν είμαι απόλυτα σίγουρος».
Βαγγέλης Ευαγγελίου - vaeva.gr/archives/996