Ο Μέγας Πέτρος ήταν τσάρος του ρωσικού βασιλείου από το 1682 έως το 1725. Το κακό είναι ότι του άρεσαν τα ταξίδια! Κακό γιατί όταν επισκέφτηκε την Ευρώπη εντυπωσιάστηκε τόσο από τις συνήθειες των κατοίκων της, που όταν .....
γύρισε στην πατρίδα του, οι αυλικοί και οι αξιωματικοί του βρήκαν τον μπελά τους! Τους επέβαλε όχι μόνο να ντύνονται όπως οι Ευρωπαίοι, αλλά και όσοι είχαν μακριά γένια να τα ξυρίσουν! Έξαλλοι έγιναν οι Ρώσοι ευγενείς, που για εκείνους τα γένια ήταν σύμβολο μεγαλοπρέπειας. Όσοι αρνήθηκαν να τα αποχωριστούν, αναγκάστηκαν να πληρώσουν ετήσιο φόρο της τάξης των 100 ρουβλιών - ένα ποσό καθόλου "τρίχες" για την εποχή.
* Δεσμά (σκλάβων) και δεσμίδες (χρημάτων)
Κάποιοι έχουν πληρώσει στην κυριολεξία ακριβά την ελευθερία τους. Συγκεκριμένα,
στην αρχαία Ρώμη υπήρχε ένας φόρος που επιβαλλόταν σε εκείνους που...έπαυαν να είναι σκλάβοι. Το λεγόμενο φόρο απελευθέρωσης τον πλήρωναν είτε οι αφέντες που χάριζαν στους δούλους την ελευθερία τους είτε οι ίδιοι οι σκλάβοι που κατάφερναν να απαλλαχθούν από τα δεσμά τους.
* Ζεις και αναπνέεις; Πλήρωνε!
Έχεις το θράσος και ζεις; Τότε θα πληρώσεις γι αυτό. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, αυτή είναι η έννοια του κεφαλικού φόρου που έχει επιβληθεί αρκετές φορές στην ιστορία. Με λίγα λόγια, οι πολίτες δεν πλήρωναν βάσει των εισοδημάτων τους, αλλά μόνο και μόνο επειδή υπήρχαν. Για παράδειγμα, στην Αγγλία του 14ου αιώνα, πολλοί τέτοιοι δυσβάσταχτοι φόροι επιβλήθηκαν προκαλώντας έντονες διαμαρτυρίες. Αποκορύφωμα ήταν η λεγόμενη "Επανάσταση των Χωρικών" το 1381 που έμεινε στην ιστορία για τη σφοδρότητά της.
* Ένας φόρος από τα ξένα
Οι φόροι που επιβάλλονταν ειδικά στους μετανάστες αποτελούσαν συχνά φαινόμενο μέχρι και τον 20ό αιώνα. Ο Καναδάς, για παράδειγμα, άρχισε να φορολογεί τους Κινέζους μετανάστες το 1885. Τα τελευταία χρήματα τα εισέπραξε το 1923, και αυτό όχι για λόγους αλληλεγγύης, αλλά επειδή η κυβέρνηση της Κινάς απαγόρευσε στους πολίτες της να εισέρχονται στον Καναδά.
* Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φόρος!
Ούτε να ζεσταθούν δεν μπορούσαν οι άνθρωποι στη μεσαιωνική Αγγλία! Δεν τους έφτανε ο κεφαλικός φόρος, είχαν και το φόρο του τζακιού. Μια και δεν είχαν από πού αλλού να εισπράξουν, οι κυβερνώντες αποφάσισαν να φορολογίσουν έως και τα τμήματα των ακίνητων περιουσιών των πολιτών. Είδαν και απόειδαν οι ιδιοκτήτες και άρχισαν να καμουφλάρουν τις καμινάδες, ώστε να ξεγελάσουν τους επιθεωρητές. Η παράλογη αυτή φορολόγηση συνεχίστηκε μέχρι το 1684, οπότε σε μια περιοχή ξέσπασε φωτιά καταστρέφοντας είκοσι σπίτια και σκοτώνοντας τέσσερις ανθρώπους.
* Αλμυρός φόρος
Για φανταστείτε να βάζαμε στη φορολογική μας δήλωση τα γαριδάκια! Με τόσο αλάτι που έχουν, κάποτε θα αποτελούσαν κανονικό περιουσιακό στοιχείο. Και αυτό γιατί αρκετές φορές στην ιστορία έχει επιβληθεί φόρος αλατιού. Μάλιστα, τα έσοδα από αυτό το φόρο χρηματοδότησαν τη Γαλλική Επανάσταση το 1789.
Ιωάννα Μπουλντούμη
0 Σχόλια