Κι αν δε συμβαίνει ακριβώς αυτό - δηλαδή να ζουν όλα στο δρόμο, με τη στενή έννοια του όρου - είναι τα παιδιά που περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στο δρόμο, αφού....
εκεί εργάζονται για να επιβιώσουν.
Στις μεγαλουπόλεις όλου του κόσμου, απ' την Ευρώπη έως την Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, σχεδόν 100 εκατομμύρια παιδιά ζουν στους δρόμους και επιβιώνουν με κάθε τρόπο, εύκολα θύματα σε κάθε μορφής εκμετάλλευση.
Μόνο στη Βραζιλία υπολογίζονται στα 17.000.000 αυτά τα παιδιά, στη Μανίλα των Φιλιππίνων ανέρχονται σε 100.000, ενώ στη χώρα μας ο αριθμός των παιδιών κάτω των 14 χρόνων που εργάζονται παράνομα υπολογίζονται στις 5.000.
Οι βασικότεροι απ' τους κινδύνους πουαντιμετωπίζουν αυτά τα παιδιά είναι το άσχημο επίπεδο διαβίωσης και διατροφής, η έλλειψη στέγης, η αδυναμία πρόσβασης σε ιατρικές υπηρεσίες, η αδυναμία τακτικής παρακολούθησης του σχολείου, η βία και η εγκληματικότητα στους δρόμους, πίεση για χρήση και διακίνηση ναρκωτικών, η σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση, ο κοινωνικός αποκλεισμός και η περιθωριοποίηση.
Το εμπόριο της... φτώχειας
Ενα αγόρι μεταφέρει στους ώμους του ένα σάκο με ξυλάνθρακα από χωματερή της Μανίλα με σκοπό την μεταπώλησή του. Το παράνομο εμπόριο ξυλάνθρακα ανθεί στη χώρα καθώς αποτελεί σημαντικό πόρο εισοδήματος των φτωχών οικογενειών.
Ένα εκατομμύριο άστεγα παιδιά στους δρόμους:
0 Σχόλια