Το χασμουρητό

Το κουδούνι χτυπάει για μέσα.
Η αυλή του σχολείου αδειάζει, οι τάξεις γεμίζουν.
Με το που ο καθηγητής αρχίζει να μιλάει, πέφτει και το πρώτο χασμουρητό.
Φυσικά τα ενοχλητικά σχόλια δεν λείπουν:

“Μήπως σε ενοχλούμε, θες να κοιμηθείς, παιδί μου;” ή “Θα μπορούσες να ήσουν λίγο πιο διακριτικός και να μη δείχνεις το πόσο πολύ βαριέσαι το μάθημα μου.”
Η μία ειρωνία διαδέχεται την άλλη, κι ενώ ξέρεις ότι το χασμουρητό είναι κίνηση μάλλον αγενής το να το καταπιέσεις μοιάζει αδύνατο.
Το να κόβεις το χασμουρητό σου στη μέση είναι σα να σου κλέβουν την τελευταία ελπίδα να κρατηθείς ξύπνιος…
Γιατί στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο ρόλος του χασμουρητού!
Όσο περίεργο και να φαίνεται, όταν χασμουριόμαστε σημαίνει όχι απαραίτητα ότι νυστάζουμε, αλλά ότι έχουμε έλλειψη οξυγόνου.
Αυτό συμβαίνει επειδή όταν βαριόμαστε, είμαστε κουρασμένοι ή γενικότερα κάπως άτονοι το αναπνευστικό σύστημα και η καρδιά δεν λειτουργούν με τη συνηθισμένη ταχύτητα, αλλά λίγο πιο αργά.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην προμηθευόμαστε το απαραίτητο οξυγόνο και να συγκρατούμε περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα.
Το χασμουρητό είναι λοιπόν η απελπισμένη προσπάθεια του οργανισμού να αποκτήσει οξυγόνο με την εκτεταμένη και παρατεταμένη εισπνοή, και να αποβάλλει διοξείδιο του άνθρακα με την εκπνοή.

Αυτό βέβαια είναι μιά εκδοχή, όχι απόλυτα επιβεβαιωμένη αλλά πολύ πιθανή.
Με το χασμουρητό οξυγονώνεται περισσότερο ο εγκέφαλος και έχουμε μια αίσθηση αναζωογώνησης, που είναι άλλωστε και ο ρόλος του.
Έτσι εξηγείται το πόσο σπαστικό είναι όταν μας κόβουν το χασμουρητό στη μέση….
Θα έχετε παρατηρήσει επίσης ότι το χασμουρητό είναι μερικές φορές μεταδοτικό!
Αυτό ισχύει: αν κάποιος χασμουρηθεί η πιθανότητα να τον ακολουθήσει άλλος σε λίγα δευτερόλεπτα είναι μεγάλη.
Το γιατί βέβαια παραμένει άγνωστο αν και πιστεύεται ότι εχει να κάνει με ψυχολογικούς λόγους.
.