Από το γάλα των προβάτων και των κατσικιών το έφτιαχνε - λέει ο Όμηρος - το έπηζε και σε καλάθια το άφηνε να στραγγίσει.
Τηρουμένων των αναλογιών....
έτσι φτιάχνεται και σήμερα η πραγματική ελληνική φέτα : Από πρόβειο γάλα ή από μείγμα πρόβειου και κατσικίσιου γάλακτος, με την εφαρμογή της φυσικής και μη βιομηχανικής μεθόδου του στραγγίσματος χωρίς καμία πίεση.
Ως παραδοσιακό ελληνικό προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης αναγνωρίστηκε μόλις το 2007, αφού πρώτα η μισή Ευρώπη είχε πλημμυρίσει την αγορά με "φέτα" από γάλα αγελάδας.
Το εθνικό μας τυρί, λοιπόν, είναι ένα τυρί άλμης (διατηρείται μέσα σε νερό και αλάτι) που αξίζει τη φήμη του.
Έχει αναλογικά χαμηλότερα λιπαρά από τα τυριά που φτιάχνονται από αγελαδινό γάλα, που συχνά είναι πιο παχύ από το πρόβειο, πολύ ασβέστιο και βιταμίνη Β2 και, βεβαίως, πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας.
Αυτό το εμβληματικό τρίδυμο "ψωμί - φέτα - ντομάτα " και τη θρυλική χωριάτικη σαλάτα μέχρι την τυροκαυτερή και τις πιο σύνθετες χρήσεις της, ας πούμε ως γέμιση σε καλαμαράκια ( για να μη μιλήσουμε για τις πίτες και τα γκιούλμπασι), η φέτα είναι το διατροφικό φετίχ της γαστρονομικής μας ταυτότητας.
Το αποδεικνύει, άλλωστε, και η ποσότητα που καταναλώνουμε: Πάνω από δέκα κιλά ο καθένας μας το χρόνο!.
Είναι πολύ ενδιαφέρον που ένα εξαιρετικό προϊόν παράγεται πλέον βιολογικά.
Σε ένα τόσο θαυμάσιο τυρί, αξίζουν τα καλύτερα υλικά.
Τα ζώα, που κινούνται ελεύθερα και τρέφονται με τα ξεχωριστά χόρτα και αρωματικά κάθε περιοχής της χώρας μας, παράγουν γάλα με ιδιαίτερη γεύση και άρωμα και επομένως, κάθε τοπική φέτα είναι και ένα μοναδικό τυρί: Η γη, η γνώση των ανθρώπων και το κλίμα σε έναν ανεπανάληπτο συνδυασμό.
ΕΤ
0 Σχόλια