Ο σημερινός ψηφοφόρος προσδοκά από την ψήφο που θα δώσει στους υποψηφίους κάποιο όφελος, όπως να βολευτεί σε μια θέση στον δήμο, κάτι που συνέβαινε και την παλιά εποχή.
Βεβαίως, υπήρχε και τότε το φαινόμενο οι υποψήφιοι να ξοδεύουν υπέρογκα ποσά για την εκλογή τους, προσδοκώντας να πλουτίσουν από τις...μίζες των δημοτικών έργων, μη διστάζοντας να βάζουν το χέρι τους πολύ βαθιά στο δημοτικό ταμείο.
Υποσχέσεις:
Ας πάμε αρκετά χρόνια πριν, να δούμε με ποια λογική έδιναν την ψήφο τους οι ψηφοφόροι στους υποψήφιους δημάρχους.
Διαβάζουμε στην εφημερίδα "Ακρόπολη" του 1887 σχετική ανταπόκριση από το Αργοστόλι:
"Πολίτες τινές, ανήκοντες εις την επιτυχούσαν μερίδα του Ιακωβάτου, όστις είχεν υποσχεθεί αυτοίς να διορίση αστυνομικούς κλητήρας, ενεδύθησαν στολάς κλητήρος ας είχον, ως φαίνεται πριν κατασκευάσει και περιεφέροντο ανά τας οδούς, εκτελούντες καθήκοντα αστυνομικών κλητήρων, άνευ διορισμού ..."
Με την αναγγελία της νίκης του υπιοψήφιου δημάρχου Ιακωβάτου, οι ψηφοφόροι που τον υποστήριζαν ντύθηκαν αστυνομικοί κι έπιασαν μάλιστα και δουλειά!
Τέτοια βιασύνη.
Και άντε μετά ο δήμαρχος να κάνει πίσω...
Αυτά, βεβαίως, δεν συνέβαιναν μόνο στην επαρχία.
Όλα ξεκινούσαν από την πρωτεύουσα, όπως είχε γίνει όταν κέρδισε τις εκλογές ο Σούτσος και οι θερμόαιμοι οπαδοί του, μόλις κόπασαν οι πανηγυρισμοί, ανέλαβαν καθήκοντα.
Διαβάζουμε στην "Ακρόπολη" άρθρο του Βλάση Γαβριηλίδη: "Τους είδατε; Με τη φουστανέλα των, το σελάχι των, τας κουμπούρας των, τους ανεστραμμένους μύστακές των, τους μαύρους ως κάρβουνο συνήθως οφθαλμούς των, περιφερόμενους εις την αγοράν, με τον απαίσιον εκείνον βούρδουλαν εις την χείρα και με το ξίφος επί του μηρού...
Είναι αληθώς οι κυρίαρχοι των δήμων, θα συντηρήσουν το κόμμα καθ όλην την τετραετή περίοδον, ενεργών ούτως ώστε να ξαναεκλεχθή και δια την άλλην περίοδον δήμαρχος εκ του αυτού κόμματος εις ο ανήκει..."
Δεν είναι, όμως, μόνο τα ρουσφέτια που δημιουργούν στρατιές ψηφοφόρων, είναι και το δημόσιο ταμείο που γεμίζει τις τσέπες των ανθρώπων της εξουσίας και των φίλων...
Διαφωτιστικό το άρθρο του 1887 του Βλάση Γαβριηλίδη, ο οποίος γράφει ότι, εκτός από το πλήθος των φόνων και των τραυματισμών κατά τις δημοτικές εκλογές, παρατηρείται και το φαινόμενο των υπέρογκων προεκλογικών εξόδων των υποψηφίων δημάρχων:
"Εις τας εκλογάς έχομεν υπερβολικός δυσανάλογας δαπάνας εις α υποβάλλονται χάριν της επιτυχίας των.
Ο μισθός των δημάρχων ανέρχεται μόνον εις 120 δραχμάς, κατά μήνα και οι ορεγόμενοι της δημαρχίας δαπανώσιν υπέρ της επιτυχίας των εκατοντάδων χιλιάδων δραχμών.
Δεν έχει όμως κατά νουν τούτο, αλλά την αρχήν, διότι δεν θα διστάση και επί στιγμής, άμα εγκρατής γενόμενος της αρχής, ν αποζημιωθή διπλασίως μεν, εάν είναι συσυνείδητος, τετραπλασίως δε και οκταπλασίως, εάν τύχη να έχη ελαστικοτέραν την συνείδησιν.
Και ταύτα ουχί δια κλοπών των δημοτικών χρημάτων - άπαγε! - αλλά μόνον δια της καταλλήλου και νοήμονος διαχειρίσεως των δημοσίων προσόδων, ως επίσης και δια της κατασκευής δημοτικών τινών έργων, άτινα εκτός του ότι έχουσι ιδιότητα να παρέχωσι ωφελείας υλικάς εις αυτόν τε και εις τους φίλους του, χρησιμεύουσι τα ευλογημένα και ως τίτλοι υπέρ αυτού δια τον εκλογικόν αγώνα της ελευσομένης τετραετίας..."
Ήθελε να γίνει κληρικός
t.kontogiannidis
0 Σχόλια