Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι:
α) εκείνοι που αγαπούν τη δράση (τους αρέσει να δοκιμάζουν νέα πράγματα, καταπιάνονται κάθε μήνα με κάποιο νέο hobby, αγαπούν τον αθλητισμό, αποζητούν πράγματα που τους ανεβάζουν την αδρεναλίνη, ψάχνουν συνέχεια το καινούργιο, το νέο, το διαφορετικό) και....
β) εκείνοι που αγαπούν τη ρουτίνα (μισούν τις αλλαγές, έχουν αποφασίσει προ πολλού πως κάποια πράγματα δεν είναι για εκείνους, τρώνε μόνο τα φαγητά που τους είναι οικεία, απεχθάνονται οποιουδήποτε ειδους ταλαιπωρία, ψιλοβαριούνται τη φύση, κοιμούνται καλά μόνο στο κρεβάτι τους).
10 λόγοι για τους οποίους θα λατρέψεις το σκι:
1. Πρωί-πρωί με την αυγή
Όπως και το καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια της high season, όσο πιο νωρίς πας στην παραλία τόσο περισσότερο θα ευχαριστηθείς το μπάνιο σου, έτσι και στο χιονοδρομικό, όσο πιο νωρίς βρεθείς στο τελεφερίκ, τόσο πιο "απείραχτο" και "αγνό" θα είναι το χιόνι. Γιαυτό θα ξυπνήσεις λοιπόν πρωί-πρωί με την αυγή, θα φας ένα χορταστικό πρωινό για να έχεις δυνάμεις, θα φορέσεις τα ισοθερμικά σου και το αντιανεμικό σου και θα φύγεις για το βουνό, φρέσκος-φρέσκος.
2. Το look "είμαι αήττητος"
Το "πάω για σκι" δεν είναι "λεφτά, κινητό, κλειδιά, ανοίγω την πόρτα και φεύγω" -έχει μια κάποια προετοιμασία. Δηλαδή ισοθερμική μπλούζα και κολάν, αδιάβροχο παντελόνι για σκι, ζεστό φούτερ, κασκόλ ή neck-warmer, ειδικές κάλτσες, γάντια με δάχτυλα (για από μέσα), γάντια αδιάβροχα για σκι, αντιηλιακή προσώπου, λιποζάν, μάσκα, σκουφί, αδιάβροχες μπότες (για περπάτημα στο χιόνι μέχρι να φορέσεις τις μπότες του σκι). Σε όλα αυτά, όταν φτάσεις στο μαγαζί ενοικίασης εξοπλισμού -και αφού κάνεις διάφορες δοκιμές με το προσωπικό εκεί για να βρεις ό,τι είναι καταλληλότερο για σένα-, θα προστεθούν οι μπότες του σκι, τα πέδιλα, τα μπατόν και το κράνος. Με όλα αυτά, είσαι δυνατός, άφθαρτος, king of the world! Έτοιμος! Έφυγες!
Να 'σαι λοιπόν, πήρες το πάσο σου, περίμενες τη σειρά σου στην ουρά και βρέθηκες στο τελεφερίκ. Τι τέλεια αίσθηση! Μαζί με το υψόμετρο ανεβαίνει και η αδρεναλίνη. Νιώθεις το αίμα σου να πάλλεται στις φλέβες σου, συνειδητοποιείς πόσο μακριά από το έδαφος βρίσκεσαι και παθαίνεις ταχυπαλμία από τον ενθουσιασμό. Ένα μόνιμο χαμόγελο ζωγραφίζεται στα χείλη σου -δεν κρατιέσαι.
4. Εκεί ψηλά, ψηλά εκεί
Ααααχ, φύση, καθαρός αέρας, χιονισμένα τοπία, λευκές βουνοκορφές, πανύψηλα πεύκα, μαγικά χρώματα, η αίσθηση των ζεστών ακτίνων του ήλιου στο πρόσωπο... Μαγεία.
Η περιπέτεια ξεκινά. Εσύ και η στολή-πανοπλία σου θα κατακτήσετε το βουνό. Δε χορταίνεις να ανεβοκατεβαίνεις με τα lift. Δοκιμάζεις διαφορετική πλαγιά κάθε φορά, δίνεις νέες προκλήσεις στον εαυτό σου, ξεπερνάς τις φοβίες σου, ακόμα και όταν γκρεμοτσακίζεσαι, ξανασηκώνεσαι και προσπαθείς πάλι, στο τελείωμα κάθε πλαγιάς επιβραβεύεις τον εαυτό σου με μία κίνηση "ΝΑΙ" και φεύγεις, ωραίος, εσύ και τα μπατόν σου -slide slide slide- για την επόμενη πίστα.
6. Παιδάκια παντού
Στα διαλείμματά σου, χαζεύεις τα πιτσιρίκια που έχουν έρθει κι εκείνα για σκι με τις οικογένειές τους. Δες τα πόσο χαριτωμένα είναι! Με τα μπουφάν τους και τα μικροσκοπικά μπατόν τους και τα σκουφάκια τους! Aaaaaw.
Δε χορταίνεις το χιόνι. Την υφή του, την αίσθηση κάτω από τα πέδιλά σου ενώ το σημαδεύεις σχηματίζοντας συνεχόμενα Ζ, το κάτασπρο τοπίο γύρω σου, το λευκό αυτό φως που λούζει τα πάντα.
8. Ο χρόνος κυλά διαφορετικά στο βουνό
Η ώρα περνά τόσο γρήγορα όταν περνάς καλά. Είσαι στο βουνό από τις 7 το πρωί μέχρι τις 4 το απόγευμα -ούτε που το κατάλαβες! Βγάζεις μερικές φωτογραφίες και τις ανεβάζεις στο Instagram, με ποιητική διάθεση στο caption. Best day ever!
Όταν ο ήλιος αρχίζει να πέφτει και λίγο πριν κλείσει το τελεφερίκ, αποκαμωμένος, αλλά πανευτυχής, επιστρέφεις στο χωριό. Τι καλά! Σου μυρίζει ζεστή goulash soup -πεθαίνεις της πείνας! Και raclette σε ψητή πατάτα; Ακόμα καλύτερα! Αφού καταβροχθίσεις ό,τι βρεις μπροστά σου, πηγαίνεις στο μπαράκι του χιονοδρομικού για "socializing", με τους άλλους σκιέρ. Γνωρίζεις κάτι φανταστικούς Αυστριακούς που σε κερνάνε glühwein. Δεν έχεις ξαναδοκιμάσει και το βρίσκεις πεντανόστιμο. Μαθαίνεις τη συνταγή και τη σημειώνεις στο κινητό σου για να τη φτιάξεις και σπίτι.
Μετά από τέσσερα glühwein, σου βγαίνει όλη η κούραση, κατεβαίνει ο διακόπτης, φεύγεις για το σαλέ, κάνεις ένα ζεστό μπάνιο και βυθίζεσαι στον πιο βαθύ ύπνο της τελευταίας δεκαετίας. Την επόμενη μέρα ξυπνάς ξανά με την αυγή και περνάς άλλη μια φανταστική μέρα στο βουνό.
Αν ανήκετε στους δεύτερους, εδώ είστε:
1. Πρωί-πρωί με το χάραμα, αν είναι δυνατόν!
Ακούς το ξυπνητήρι. 6:30. Είναι τρελοί! Αυτό δεν είναι διακοπές! Είναι ο χειρότερος εφιάλτης σου! Σε είχαν προειδοποιήσει ότι θα πρέπει να σηκωθείς νωρίς, αλλά αυτό δεν το περίμενες. Σέρνεσαι από το κρεββάτι, πηγαίνεις στην κουζίνα με τα μούτρα κατεβασμένα μέχρι το πάτωμα, κατεβάζεις έναν καφέ μονορούφι. Δεν τρως τίποτα, είναι πολύ νωρίς για σένα.
2. Το look "Ανθρωπάκι της Michelin"
Οι πιο έμπειροι σκιέρ της παρέας έχουν φέρει μαζί τους extra ρούχα και για σένα. Φέρνουν στο δωμάτιό σου όλα αυτά που πρέπει να φορέσεις και σου λένε να βιαστείς. Ετοιμάζεσαι -σου είναι όλα τεράστια και ο λαιμός σου έχει εξαφανιστεί κάτω από δέκα στρώματα ρούχων. Βγαίνεις στο χιόνι περπατώντας σαν παλαιστής του σούμο -το πρόσωπό σου λέει "Βασανίζομαι". Στο μαγαζί ενοικίασης εξοπλισμού, σου παίρνει περίπου 15 λεπτά μέχρι να βρεις μπότες να μην σε "κόβουν" και άλλα 15 να τις κουμπώσεις σωστά -όλοι εκνευρίζονται που τους καθυστερείς τόσο.
Λόγω της καθυστέρησης, περιμένετε μισή ώρα στην ουρά μέχρι να ανεβείτε στο τελεφερίκ. Έντρομος συνειδητοποιείς πως για αρκετά λεπτά θα βρίσκεσαι στον αέρα, πολλά μέτρα πάνω από το έδαφος και πως όταν φτάσεις στην κορυφή θα χρειαστεί να στηριχτείς στα πέδιλά σου, τα οποία φοράς για πρώτη φορά. Κλείνεις τα μάτια σου σε όλη τη διαδρομή, φτάνεις, παίρνεις μια βαθιά ανάσα, ετοιμάζεις τα πόδια σου, καταφέρνεις να στηριχτείς, είσαι όρθιος -yes!- ξαφνικά αρχίζεις να κυλάς προς τα κάτω, δεν έχεις ιδέα πώς να σταματήσεις, η κλίση της πλαγιάς σε παρασέρνει και πέφτεις με όοολο σου το βάρος πάνω σε μία οικογένεια Γερμανών. Η κόρη της οικογένειας σε κοιτάζει με το πιο δολοφονικό βλέμμα του κόσμου.
4. Εκεί ψηλά, ...τι κάνουμε τώρα;
Οι έμπειροι φίλοι σου, έξαλλοι που έχασαν τόση ώρα εξαιτίας σου, σου κάνουν ένα pat pat στην πλάτη, σε αφήνουν στην πίστα των αρχάριων και φεύγουν για το άγνωστο. Νιώθεις σαν ψάρι έξω από το νερό. Δεν έχεις ιδέα πώς να πας από το ένα μέρος στο άλλο χωρίς να γκρεμοτσακιστείς κι όταν βγάλεις τα σκι για να περπατήσεις με τις μπότες, δεν έχεις ιδέα πώς να τα ξαναφορέσεις. Βρίσκεις το δάσκαλο με τον οποίο είχες ραντεβού για το πρώτο σου μάθημα και τον κοιτάς με ένα απελπισμένο βλέμμα που ψυθιρίζει "σώσε με..."
5. - Lift me up, lift me up! - Πάλι έπεσες;
Μαθαίνεις τα βασικά (στάση σώματος, πώς να σταματάς, πώς να φρενάρεις, πώς να στρίβεις) και αρχίζεις να ανεβοκατεβαίνεις με το lift την πίστα των αρχάριων. "Πιάσε τo πιατάκι (button lift) και απλά μείνε όρθιος!" Εννοείται, την πρώτη φορά, λυγίζεις τα πόδια σου, σου φεύγει το πιατάκι, πέφτεις κάτω, οι υπεύθυνοι σταματάνε το lift, θέλεις να ανοίξει η γη να σε καταπιεί. Oh wait. Αυτό συνέβη ήδη.
Όσο κάνεις μάθημα, παρακολουθείς με την άκρη του ματιού σου τα παιδάκια που ανεβοκατεβαίνουν την ίδια πίστα με εσένα. Η άνεσή τους πάνω στα πέδιλα σου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι -σε κοιτάζουν, σε δείχνουν και γελάνε, τη στιγμή που κατεβαίνεις την πλαγιά σαν κατουρημένος, χωρίς ίχνος στυλ.
7. Λευκός εφιάλτης, μη σου τύχει
Μετά από 15 συνεχόμενες φορές πάνω-κάτω την παιδική πίστα, έχεις βαρεθεί τη ζωή σου, έχεις μετανιώσει οικτρά που δεν έφαγες πρωινό, οι φίλοι σου είναι εξαφανισμένοι και για να φτάσεις μέχρι το εστιατόριο, πρέπει να βγάλεις τα πέδιλα και να περπατήσεις με τις μπότες στο χιόνι. Σε κάθε βήμα βυθίζεσαι, οι τετρακέφαλοί σου πονούν υπερβολικά μετά το μάθημα, αρχίζεις να ζαλίζεσαι λόγω υψομέτρου .
Τα 25 λεπτά που περιμένεις μόνος μέχρι να έρθουν οι άλλοι, σου φαίνονται τρεις ώρες. Worst. Day. Ever.
9. Ζεστές σούπες, fondu, raclette, glühwein, après-ski και άλλες αηδίες
Το στομάχι σου έχει δεθεί κόμπος από την πείνα, περιμένεις πώς και πώς να έρθει η ώρα του φαγητού. Σου φέρνουν μια αηδιαστική καφετί σούπα με κομματάκια κρέας που επιπλέουν και κάτι πατάτες με λιωμένο τυρί που σου μυρίζει. Ενώ βλέπεις τους άλλους να καταβροχθίζουν ό,τι έχουν στο πιάτο τους, βάζεις το κεφάλι σου ανάμεσα στα χέρια σου και προσπαθείς να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου. Στο μπαράκι που σε τραβάνε μετά έχει πάρα πολλή φασαρία και όλοι είναι μεθυσμένοι. Σου συστήνουν κάτι Αυστριακούς, σου μιλούν για ώρα, δεν καταλαβαίνεις καθόλου την προφορά τους, σε κερνάνε ζεστό κρασί (ίου! το φτύνεις) -πότε θα τελειώσει αυτό το μαρτύριο;
Επιστρέφεις στο σαλέ, βγάζεις επιτέλους τις μπότες σου, πονάς παντού, ανεβαίνεις τις σκάλες με ένα "άουτς" σε κάθε βήμα, κάνεις ένα καυτό μπάνιο, κλαις τα λεφτά σου, το υψόμετρο εξακολουθεί να σου δημιουργεί ζαλάδες. Κοιμάσαι άστατα -κάθε μισή ώρα ξυπνάς ιδρωμένος, στον ύπνο σου βλέπεις συνέχεια το βλέμμα της μικρής Γερμανίδας που έριξες πέφτοντας πάνω της νωρίτερα. Την επόμενη μέρα, μπαίνουν στο δωμάτιό σου να σε ξυπνήσουν, αλλά είσαι άφαντος. Βρίσκεσαι ήδη στο τρένο της επιστροφής και χαζεύεις στο κινητό. "Γενικά στο σκι μου αρέσει... που δεν κάνω." Fav.
0 Σχόλια