Η γκόμενα

Το μεσήλικο, μεγαλοαστικό ζευγάρι, μπαίνει σε πολυτελές και πανάκριβο εστιατόριο.
Χαιρετούρες από τον μετρ, υποκλίσεις απ’τα γκαρσόνια, κλπ.
Όπως κατευθύνονται στο τραπέζι τους, πετιέται μια εικοσιπεντάρα κοκκινομάλλα ΘΕΑ, αγκαλιάζει
θερμά τον κυριλάτο πενηντάρη, του ισιώνει την μεταξωτή γραβάτα και του....

σκάει ένα ρουφηχτό φιλί. Η σύζυγος παγώνει, της ρίχνει μια φονική ματιά και βαδίζει αγέρωχη, προς το τραπέζι. Ακολουθεί κι ο αναψοκοκκινισμένος σύζυγος.
Η μαντάμ, αρχίζει τις βολές: ‘Ποια ήταν αυτή, Δημήτρη;’.
‘Η γκόμενά μου’ απαντάει με φυσικότητα ο μεσιέ.
‘Η γκόμενά σου; Και μου το λες έτσι απλά;’.
‘ Με ρώτησες, σου απάντησα. Τόσο απλά’, της λέει ατάραχα ο κυριούλης.
”Αυτό, δεν το δέχομαι, χωρίζουμε’, λέει με αξιοπρέπεια η σύζυγος.”
‘Έλα καημένη, σύνελθε. Θα διαλύσουμε το σπίτι μας, για μια γκομενίτσα;΄’
‘Ναι, χωρίζουμε. Δεν το συζητώ’.
‘Ο.Κ., αφού στέκεσαι σε λεπτομέρειες, χωρίζουμε. Κι ας το θεωρώ, ανοησία. Άκου λοιπόν, αγαπητή μου. Οι καλοί λογαριασμοί…κλπ. Το σπίτι στο Παγκράτι, το παίρνεις εσύ. Παίρνεις και την BMW. Πάρε και την Φιλιππινέζα. Θα σου κόβω και τρία χιλιάρικα το μήνα. Τα παιδιά, είναι μεγάλα, έχουν χαράξει τις πορείες τους. Εγώ κρατώ την βίλα της Εκάλης, το σκάφος, την Bentley, το σαλέ στο Gstaad, το σπίτι στον Ορνό, το σπίτι στην Αράχωβα και το διαμερισματάκι στο Παρίσι. Θα σου
μεταβιβάσω και 600.000 δολάρια. Θα πάρεις και τα 3/10 των μετοχών μου στην Microsoft”.
Όση ώρα ο σύζυγος της μιλούσε ψυχρά οικονομικά, η κυρία αναλογιζόταν πόσα καλούδια, θα έχανε με το διαζύγιο.
Άρχισε να μαλακώνει και να συμβιβάζεται, με την ιδέα μιας ερωμένης.
Στο κάτω-κάτω, το πρώτο ζευγάρι με παράλληλες σχέσεις, θα ήταν;
Όχι, βέβαια.
Εκείνη την ώρα, μπαίνει στο εστιατόριο, ο γείτονάς τους, ο Μάρκος.
Μια μελαχρινή γοργόνα, σπεύδει, τον αγκαλιάζει και γίνεται περικοκλάδα πάνω στο κορμί του.
Η μανταμίτσα, που όλη αυτή την ώρα αναζητούσε τρόπο να ξεφύγει απ’την ψυχρή συζήτηση περί μοιρασιάς, λέει στον σύζυγό της:
‘ Αγάπη μου, ποια είναι αυτή η τσουλάρα, που αγκαλιάζεται με τον Μάρκο;΄’ .
Ο σύζυγος γυρνάει να κοιτάξει και της λέει με απάθεια: ” Η γκόμενά του, η Λίτσα’΄’.
 Ένα πλατύ αυτάρεσκο χαμόγελο, χαράζεται στο πρόσωπο της θιγεί σας και σκύβοντας κοντά στον σύζυγο , του λέει:
” Η ΔΙΚΙΑ μας, είναι ποοοουλύ καλύτερη”.
.