*Όταν θέλετε να ευχαριστηθείτε τον συνδυασμό θαλασσινών και κρασιού,μην ρίχνετε λεμόνι στα θαλασσινά:μπορεί να “ζωντανέψει” και να ζωηρέψει τη γεύση τους αλλά θα καταστρέψει τον συνδυασμό με το κρασί,δημιουργώντας ένα φρικτό αποτέλεσμα.Το ίδιο ισχύει και για τα μπιφτέκια η τα άλλα ψητά κρέατα στη σχάρα.Το λεμόνι είναι από τους πιο φανατικούς εχθρούς του κρασιού
*Όταν ανοίγουμε μία φιάλη κρασιού,δεν ξεχνάμε ποτέ να μυρίσουμε τον φελλό (εφόσον είναι φτιαγμένος με τον κλασσικό τρόπο και δεν έχουμε ελαστικό η βιδωτό πώμα).Αν μυρίζει μούχλα,αποσύρουμε αμέσως το κρασί διότι θα έχει προσβληθεί κι'αυτό από τον μύκητα που προσέβαλε τον φελλό.Αν το ελλατωματικό κρασί το έχουμε παραγγείλει σε εστιατόριο,έχουμε το απόλυτο δικαίωμα να το επιστρέψουμε και να απαιτήσουμε το ίδιο ακριβώς αλλά άμεμπτο
*Δεν σερβίρουμε ποτέ κρασί σε ποτήρια που μόλις αγοράσαμε χωρίς να τα πλύνουμε.Ακόμα κι'αν είναι πεντακάθαρα και ολόλαμπρα,θα μυρίζουν οπωσδήποτε κλεισούρα-σκόνη και το χαρτονένιο κουτί συσκευασίας τους.Εννοείται ότι το πρώτο,όπως και κάθε επόμενο,πλύσιμο των ποτηριών κρασιού θα πρέπει να γίνεται μόνο με καθαρό ζεστό νερό
*Δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος από το να πιστεύουμε ότι ένα άσπρο κρασί δεν μπορεί να παλαιώσει.Πάλι κάτω από μία σειρά προυποθέσεις,ένα άσπρο κρασί μπορεί να ζήσει και πάνω από είκοσι χρόνια-θα δείξει μάλιστα όλη τη χάρη του εκεί μετά την ηλικία των πέντε χρόνων.Ασφαλώς και υπάρχουν και Ελληνικά άσπρα κρασιά με αυτές τις δυνατότητες
*Ακριβώς όπως και ένα νεαρό κόκκινο κρασί παλαίωσης,έτσι και ένα νεαρό λευκό κρασί παλαίωσης χρειάζεται απαραιτήτως μετάγγιση στην κρυστάλλινη καράφα ώστε η επαφή με τον αέρα να το οξυγονώσει και να του επιτρέψει να ξεδιπλώσει όλα τα χαρίσματα του.
*Ασφαλώς και τα οστρακοειδή και το αυγοτάραχο είναι υπέροχα δίπλα σε μία αυθεντική Γαλλική Σαμπάνια.Δοκιμάστε όμως να τα ταιριάσετε και με ένα “λεμονάτο” (που διαθέτει μεγάλη οξύτητα) κρασί Σαντορίνης χωρίς βαρέλι και θα είστε έτοιμοι για την αποκάλυψη της ζωής σας
*Καπνός-κάπνισμα...είναι το ελκυστικό άρωμα παλαίωσης που μυρίζουμε στο κρασί.Οφείλεται στην παραμονή του κρασιού στο καινούργιο η ελαφρώς λιγότερο καινούργιο δρύινο βαρέλι.Επιτυγχάνεται με το κάψιμο του βαρελιού,όταν είναι σχεδόν ολοκληρωμένη η κατασκευή του,με φωτιά για να επιτευχθεί το συγκεκριμένο άρωμα
*Ηλεκτρική η ατσάλινη (οξύτητα)...είναι όχι μόνο η πολύ έντονη οξύτητα αλλά η αίσθηση που δημιουργεί όταν εκφράζεται-κυρίως-στα κρασιά από τις διεθνείς λευκές ποικιλίες σταφυλιού Riesling και Chenin Blanc.Ο τρόπος που εκφράζεται η οξύτητα στα κρασιά από τις περισσότερες άλλες ποικιλίες (Ελληνικές η Διεθνείς) θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μέχρι και λεμονάτη.Η οξύτητα ενός κρασιού αφενός το διατηρεί ζωηρό και αφετέρου το βοηθάει να μετριάζει την υπερβολική λιπαρότητα κάποιων φαγητών
*Βελούδινο....είναι συνήθως το κόκκινο κρασί κάποιας πλέον ηλικίας,λόγω παλαίωσης,του οποίου οι τανίνες (βλέπε προηγούμενη σημείωση) έχουν μαλακώσει και δημιουργούν μία γευστική εντύπωση γεμάτης απαλότητας
*Άρωμα μήλου (κομμένου από ώρα,μπαγιάτικου)....είναι ένα είδος αλδευδικού αρώματος.Όταν το συναντήσετε σημαίνει ότι το κρασί παρουσιάζει τα πρώτα σημεία “κούρασης” από κακή-συνήθως-συντήρηση,βρίσκεται στις αρχές της οξείδωσης και είναι πλέον προσωπική σας υπόθεση αν θα πιείτε τέτοιο κρασί .
*Αρώματα Ζωικά...είναι τα αρώματα που η οσμή τους θυμίζει προιόντα προερχόμενα από τμήμα του ζώου.Όταν λέμε “ζωικά”,αναφερόμαστε κυρίως στην κατηγορία η οποία παραπέμπει σε κάποιο είδος δέρματος
*“Ζεστό” η “Θερμό” είναι το κρασί,σχεδόν πάντα κόκκινο,του οποίου ο υψηλός αλκοολικός βαθμός συνδυάζεται με μία αίσθηση θέρμης-που βγαίνει κυρίως από τον τρόπο που εκφράζεται το φρούτο με τα γλυκά κυρίως αρώματα μπαχαρικών και την όλο κυματιστές “καμπύλες” δομή του
*Πράσινο...έτσι αποκαλούμε ένα κρασί που προέρχεται από άγουρα σταφύλια.Αποτελέσματα,από την μια η οξύτητα είναι άκομψα ισχυρή και η αίσθηση που δημιουργεί η στιφάδα των τανινών είναι αυτή της αγουρίλας
love cooking
0 Σχόλια