Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

Αντίο ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΒΑΛΑΚΟΥ 1930-2013

Η Αντιγόνη Βαλάκου μία από τις σημαντικότερες πρωταγωνίστριες της ελληνικής δραματικής σκηνής του θεάτρου αλλά και του κινηματογράφου, έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 83 ετών.
Γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα απ' όπου και πήγε στην Αθήνα το 1946.
Στο χρόνο που σπούδαζε στις δύο τελευταίες ....

γυμνασιακές τάξεις, φοίτησε παράλληλα στο "Θεατρικό Σπουδαστήριο" του Βασίλη Ρώτα.
Ταυτόχρονα εμφανίζεται στη σκηνή με το θίασο του "Ρεαλιστικού Θεάτρου" του Αιμίλιου Βεάκη (1946) στο έργο Νυφιάτικο τραγούδι του Περγιάλη ως Τριανταφυλλιά.
Συνεργάσθηκε στη συνέχεια με το θίασο της Κατερίνας και αργότερα με το θίασο Μανωλίδου - Αρώνη - Χατζίσκου (1951 - 1952) όπου και διακρίθηκε ως "ενζενί".
Τα επόμενα χρόνια προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο στο οποίο και υποδύθηκε πρωτεύοντες ρόλους στο "Χειμωνιάτικο παραμύθι" του Σαίξπηρ (ως Περντίτα), στο "Δρόμο του ποταμού" του Μόργκαν, στο "Άνθρωπος του διαβόλου" του Μπέρναρντ Σο και στην "Κολόμπ" του Αρνούιγ (ως Κολόμπ).
Το 1955, συνεργαζόμενη με το Θέατρο Εθνικού Κήπου, υποδύθηκε την Οφηλία στον "Άμλετ" του Σαίξπηρ.
Επανεμφανιζόμενη στο Εθνικό Θέατρο συνέχισε τις θεατρικές της επιτυχίες ως "Μαίρη Γουώρεν" στη "Δοκιμασία" του Άρθουρ Μίλερ, στα "Στρατηγήματα εραστών" και ως Ισμήνη στην Αντιγόνη του Σοφοκλή (1956).
Από το φθινόπωρο του έτους αυτού υπήρξε πρωταγωνίστρια του θιάσου Κώστα Μουσούρη, διακρινόμενη ως "Άννα Φρανκ" στο ομώνυμο έργο.
Εκτός όμως του θεάτρου, έλαβε μέρος και σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες όπως "Οι ουρανοί είναι δικοί μας", "Ο δρόμος με τις ακακίες", "Γκόλφω" κ.ά.
Το 1958 τιμήθηκε με το θεατρικό έπαθλο της Μαρίκας Κοτοπούλη.
 Φιλμογραφία
Οι ουρανοί είναι δικοί μας (1953)
Γκόλφω (1955) .... Γκόλφω
Ο δρόμος με τις ακακίες (1956) .... Λένα Πετρή
Της τύχης τα γραμμένα (1957) .... Έλσα
Η μοίρα γράφει την ιστορία (1957) .... Άννα
Το αμαξάκι (1957) .... Αννούλα
Κρυστάλλω (1959) .... Κρυστάλλω
Χαμένα όνειρα (1961) .... Λίζα
Η Ελληνίδα και ο έρωτας (1962) .... Μαρία
Αθώα ή ένοχη; (1963) .... Άννα Απέργη
Ο μετανάστης (1965)
.

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια