Η συνθήκη Σένγκεν, υπογράφηκε 14.7.1985 με στόχο την προοδευτική κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα μεταξύ ευρωπαϊκών κρατών και την απλοποίηση των διαδικασιών.
Δείτε τι σημαίνει στην πράξη…Οι χώρες που εισήλθαν στη συμφωνία του Σένγκεν το 1985....
(ονομάστηκε έτσι από την πόλη του Λουξεμβούργου όπου υπογράφηκε) κατήργησαν τα εσωτερικά σύνορα, κρατώντας μόνο τα εξωτερικά σύνορα.
Η συμφωνία αυτή είχε ως στόχο την προοδευτική κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα, την εγκατάσταση καθεστώτος ελεύθερης κυκλοφορίας για όλα τα πρόσωπα- υπηκόους των κρατών που υπέγραψαν τη Συμφωνία, καθώς και αστυνομική και δικαστική συνεργασία. Αυτή η προσπάθεια όμως, προκάλεσε τελικά σύγχυση σε πολλούς ταξιδιώτες.
Ποια είναι η ζώνη Σένγκεν;
Η συνθήκη Σένγκεν δεν περιλαμβάνει τις ίδιες χώρες με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ορισμένες χώρες της ΕΕ δεν ανήκουν στη ζώνη Σένγκεν (Ιρλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ρουμανία και Βουλγαρία) και ορισμένες χώρες Σένγκεν δεν ανήκουν στην ΕΕ (Νορβηγία, Ισλανδία και Ελβετία ).
Το αποτέλεσμα όλης αυτής της χαρτογράφησης, είναι, η ζώνη Σένγκεν να περιλαμβάνει σήμερα τις: Αυστρία, Βέλγιο, Ελβετία, Τσεχία, Γερμανία, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ισλανδία, Ιταλία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Λετονία, Μάλτα, Ολλανδία, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, Σλοβενία, Σλοβακία και τελευταία το Λιχτενστάιν.
Οι πολίτες της ΕΕ που ταξιδεύουν σε χώρες Σένγκεν, πρέπει να έχουν μαζί τους διαβατήριο ή ταυτότητα κατά την αποχώρησή τους από τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στους μη πολίτες της ΕΕ χρειάζεται μια σφραγίδα κατά την είσοδό τους στις χώρες της συνθήκης και στη συνέχεια μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς διαβατήριο σε όλες τις άλλες χώρες Σένγκεν. Και κάτι ακόμη, ανεξάρτητα από πού είστε: αν και μπορείτε να «μπείτε» σε κάποιες χώρες χωρίς το διαβατήριό σας, μπορεί να έχετε τη νομική υποχρέωση να έχετε μαζί σας όσο είστε εκεί.
Αυτό το θέμα είναι κάπως περίπλοκο. Οι πολίτες της ΕΕ είναι ελεύθεροι να κινούνται γύρω από τον χώρο Σένγκεν χωρίς visa. Για τους πολίτες του υπόλοιπου κόσμου, το αν χρειάζεται visa, εξαρτάται από το μέρος απ’ όπου είναι. Οι υπήκοοι 39 χωρών (συμπεριλαμβανομένων των Αμερικανών, Αυστραλών, Καναδών, Κροατών, Νεοζηλανδών και Ιαπώνων) δεν χρειάζονται visa για να παραμείνουν στην περιοχή για μια μέγιστη περίοδο 90 ημερών. Άλλοι θα πρέπει να εξασφαλίζουν εκ των προτέρων μια visa σύντομης διαμονής στις χώρες Σένγκεν. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, ο ταξιδιώτης έχει επισήμως το δικαίωμα να βρίσκεται στην περιοχή για 90, ημέρες σε μια περίοδο 180 ημερών.
Στην πράξη, με τρίμηνη βίζα για μια περίοδο έξι μηνών σημαίνει ότι μπορείτε να φύγετε από την περιοχή και να ξαναγυρίσετε, χωρίς να μετράει ο χρόνος της visa όσο λείπετε. Αλλά αυτό σημαίνει επίσης ότι δε μπορείτε απλά να φεύγετε από τις χώρες Σένγκεν και να ξαναγυρνάτε επ’ αόριστον και ο χρόνος να ξεκινά από το μηδέν. Μπορείτε να κάνετε αίτηση για μία μόνο visa κάθε έξι μήνες, δηλαδή τρεις μήνες αφού έχει λήξει η προηγούμενη. Οι θεωρήσεις που υπερβαίνουν την παραμονή 90 ημερών, χορηγούνται με την επιφύλαξη της εθνικής νομοθεσίας και των διαδικασιών.
Αν σκοπεύετε να μοιράσετε το χρόνο σας ομοιόμορφα μεταξύ διαφόρων χωρών στο χώρο Σένγκεν, κάντε αίτηση για visa στη χώρα που εισέρχεστε πρώτα.
Τι θα συμβεί αν μείνετε παραπάνω σε μια χώρα, απ’ όσο προβλέπει η visa σας;
Αυτό που θα συμβεί, εξαρτάται από το πού θα σας πιάσουν (είναι απλώς θέμα χρόνου). Οι συνέπειες κυμαίνονταν από «τίποτα», έως βαριά πρόστιμα και απέλαση. Μπορεί επίσης να διακινδυνεύσετε μια «άσχημη» σφραγίδα στο διαβατήριό σας, που θα σήμαινε ότι δε μπορείτε να ξαναεισέλθετε στη ζώνη Σένγκεν.
Περισσότερες πληροφορίες για το χώρο και τη συνεργασία Σένγκεν θα βρείτε στο: http://bit.ly/Europa_Schengen .
0 Σχόλια