Σαν σήμερα το 1797 πραγματοποιεί την πρώτη πτώση με αλεξίπτωτο από αερόστατο και από ύψος 3.200 ποδών ο Γάλλος Αντρέ - Ζακ Γκαρνερέν.
Συσκευή που αποσκοπεί στον περιορισμό της ταχύτητας πτώσης ενός σώματος μέσα στην ατμόσφαιρα.Επειδή η λειτουργία του βασίζεται στην εκμετάλλευση της αντίστασης του αέρα, το α. μπορεί να θεωρηθεί ένα είδος αεροδυναμικού φρένου.
Πρώτος ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι συνέλαβε την ιδέα ενός αλεξίπτωτου, το οποίο σχεδίασε το 1514 και περιέγραψε στον Ατλαντικό Κώδικα.
Ένα άλλο αλεξίπτωτο σχεδίασε ο Βενάντσιο το 1595. Την πρώτη κάθοδο ανθρώπων με αλεξίπτωτο πραγματοποίησαν οι Γάλλοι την τελευταία εικοσαετία του 18ου αι.
Ξεχωριστή φήμη απέκτησε ο Αντρέ Ζακ Γκαρνερέν, καθώς και μέλη της οικογένειάς του, που από το 1797 και μετά πραγματοποίησαν με επιτυχία πολλές καθόδους
Όμως, η διάδοση του αλεξίπτωτου και οι ουσιώδεις τελειοποιήσεις του πραγματοποιήθηκαν πολύ αργότερα, ιδιαίτερα μετά τον A’ Παγκόσμιο πόλεμο.
Το σημερινό αλεξίπτωτο αποτελείται από τον θόλο, που κατασκευάζεται από ελαφρύ αλλά ανθεκτικό ύφασμα (βαμβακερό, μεταξωτό, νάιλον), από τα άκρα του οποίου ξεκινούν πολυάριθμα σχοινάκια (εξάρτια) που συνδέονται με την εξάρτυση του αλεξιπτωτιστή.
Η οροφή του θόλου έχει μια μικρή τρύπα με ελαστικό δακτύλιο για να μπορεί να διαστέλλεται όταν ανοίγει, επιτρέποντας έτσι μεγαλύτερη διαφυγή αέρα, που μετριάζει την πίεση πάνω στον αλεξιπτωτιστή τη στιγμή που ανοίγει το αλεξίπτωτο
Το βάρος ενός αλεξίπτωτου συνηθισμένου τύπου είναι 5-7 κιλά, ο θόλος του έχει επιφάνεια περίπου 50 τ. μ. και διάμετρο 5-6 μ.
Η ταχύτητα καθόδου είναι 5-6 μ. το δευτερόλεπτο. Το αλεξίπτωτο κατασκευάστηκε για να χρησιμοποιείται ως μέσο διάσωσης σε περίπτωση κινδύνου, εφαρμόστηκε όμως σε πολλές άλλες περιπτώσεις (ανάκτηση επιστημονικών οργάνων των μετεωρολογικών αεροστάτων, ρίψη εφοδίων σε απρόσιτες περιοχές, επιχειρήσεις διάσωσης στη θάλασσα και σε βουνά, πέδηση των διαστημικών θαλαμίσκων και των αεροπλάνων μεγάλης ταχύτητας κατά την προσγείωση) και ιδιαίτερα στον στρατιωτικό τομέα.
0 Σχόλια