Δε δίσταζαν να πέσουν με τα μούτρα στη μάχη γι αυτόν τον σκοπό, αλλά με κάποιον τρόπο έπρεπε να προστατεύουν και τον εαυτό τους.
Αυτό ήταν δουλειά της πανοπλίας...
* Μπορεί η πανοπλία να ήταν βαριά και άβολη γι αυτούς που τη φορούσαν, αλλά από την άλλη ήταν και απαραίτητη.
Οι πανοπλίες ήταν επίσης σύμβολο κοινωνικής υπεροχής.
Από τη στιγμή που το μεταλλικό αυτό κοστούμι κόστιζε πολλά για να δημιουργηθεί με τα υπάρχοντα τεχνικά μέσα της εποχής, όσοι τη φορούσαν σήμαινε πως ήταν άτομα σπουδαία και ξεχωριστά.
* Οι πανοπλίες στην αρχή ήταν αλυσιδωτές.
Αποτελούνταν από μεταλλικούς κρίκους, πλεγμένους μεταξύ τους.
Σιγά - σιγά όμως, για μεγαλύτερη προστασία, άρχισαν να φτιάχνουν πανοπλίες με χαλύβδινα ελάσματα γύρω απ όλο το σώμα.
Έτσι, το 1400 μια πλήρης πανοπλία ζύγιζε 20 -25 κιλά.
Το βάρος ευτυχώς ήταν κατανεμημένο σε όλο το σώμα, ώστε ο ιππότης να μπορεί να τρέξει, να κυλιστεί στο έδαφος και να ανέβει στο άλογό του μόνος του.
Το κακό ήταν ότι αυτός που τη φορούσε ύστερα από λίγο άναβε από τη ζέστη!.
* Με το πέρασμα του χρόνου, οι πανοπλίες άρχισαν να γίνονται πιο ελαφριές, και...να ακολουθούν τη μόδα.
Άλλες είχαν μαύρα μεταλλικά τμήματα, άλλες σκαλίσματα ή εγχάρακτα σχέδια, επιχρυσωμένα ελάσματα, διακοσμητικές ζώνες κλπ.
Άλλες είχαν μαύρα μεταλλικά τμήματα, άλλες σκαλίσματα ή εγχάρακτα σχέδια, επιχρυσωμένα ελάσματα, διακοσμητικές ζώνες κλπ.
* Και τα άλογα είχαν πανοπλίες.
Ένας ιππότης δεν μπορούσε να πολεμήσει χωρίς το άλογό του, κι έτσι ήταν χρέος του να το φυλάει σαν τα μάτια του.
Παρ όλα αυτά, λίγοι είχαν τα χρήματα για να αγοράσουν πανοπλία και για το άλογό τους.
Δε μιλάμε, φυσικά, για κανονικό κοστούμι, αλλά για ένα μεταλλικό κομμάτι που το έβαζαν γύρω από το λαιμό και το πρόσωπο του αλόγου.
* Τα αγόρια των ευγενών άρχιζαν από τα επτά τους χρόνια να εκπαιδεύονται στην ιπποτική τέχνη. Κάποια από αυτά έπαιρναν ως δώρο μια πανοπλία στα μέτρα τους.
Μόνο όμως οι πολύ πλούσιοι είχαν την ευχέρεια να έκαναν στο παιδί τους τόσο ακριβό δώρο.
Πάντως, με ή χωρίς πανοπλία, περίπου στα δέκα τέσσερά τους οι μικροί ευγενείς ήταν ήδη στην υπηρεσία κάποιου ιππότη ως ακόλουθοι.
Και μία από τις δουλειές τους ήταν να τον βοηθάνε όταν ήθελε να φορέσει την πανοπλία του.
Ερευνητές - Τέσσα
Ένας ιππότης δεν μπορούσε να πολεμήσει χωρίς το άλογό του, κι έτσι ήταν χρέος του να το φυλάει σαν τα μάτια του.
Παρ όλα αυτά, λίγοι είχαν τα χρήματα για να αγοράσουν πανοπλία και για το άλογό τους.
Δε μιλάμε, φυσικά, για κανονικό κοστούμι, αλλά για ένα μεταλλικό κομμάτι που το έβαζαν γύρω από το λαιμό και το πρόσωπο του αλόγου.
* Τα αγόρια των ευγενών άρχιζαν από τα επτά τους χρόνια να εκπαιδεύονται στην ιπποτική τέχνη. Κάποια από αυτά έπαιρναν ως δώρο μια πανοπλία στα μέτρα τους.
Μόνο όμως οι πολύ πλούσιοι είχαν την ευχέρεια να έκαναν στο παιδί τους τόσο ακριβό δώρο.
Πάντως, με ή χωρίς πανοπλία, περίπου στα δέκα τέσσερά τους οι μικροί ευγενείς ήταν ήδη στην υπηρεσία κάποιου ιππότη ως ακόλουθοι.
Και μία από τις δουλειές τους ήταν να τον βοηθάνε όταν ήθελε να φορέσει την πανοπλία του.
Ερευνητές - Τέσσα
0 Σχόλια