Νεράιδες και διαβόλοι και ξωτικά βγήκαν παγανιά στα βουνά. Κύλησαν βράχους και ξερίζωσαν δέντρα, ζύμωσαν το χώμα και γκρέμισαν σπηλιές, γύρισαν ποτάμια και στέρεψαν άλλα.
Κι ένωσαν φαράγγια και κακοτοπιές, στήνοντας όμορφα γερά γεφύρια, με περίσσια τέχνη καμωμένα, για να πιάσουν επάνω τους τον ξέφρενο χορό τους...Αυτή είναι η εκδοχή του θρύλου. Άλλα λέει η πραγματικότητα. Πώς η φύση, τέλειος πρωτομάστορας, έστησε σε λαγκαδιές και κακοτράχαλες πλαγιές της ελληνικής υπαίθρου γεφύρια, που θα τα ζήλευε κι ο πιο τολμηρός αρχιτέκτονας.
Χιλιάδες εκατομμύρια χρόνια πέρασαν για να ολοκληρώση η φύση αυτά τα "έργα", που αποτελούν σήμερα φυσικά μνημεία και συγκεντρώνουν την προσοχή της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρίας. Μέλη της έχουν επιδοθεί στην εντόπιση και στη μελέτη των φυσικών γεφυριών και έχουν καταγράψει ως σήμερα 17 από αυτά, σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας.
Το καθένα τους, μπορεί από μόνο του να αποτελέσει τουριστικό αξιοθέατο.
Ιδού ο κατάλογος των φυσικών γεφυριών:
* Κακής Σκάλας, Αττικής.
* Σαρακηνό Μαγνησίας.
* Θεογέφυρα Ιωαννίνων.
* Τρύπια κορυφή Αναβύσσου.
* Τρύπια Σπηλιά Τερψιθέας Υμηττού.
* Άνω Ελιάς Ηρακλείου Κρήτης.
* Άνω Ελιάς Ηρακλείου Κρήτης (δεύτερο).
* Τρυπητό Χαράκι Ηρακλείου.
* Καμάρα Λασιθίου.
* Καμάρες Χανίων.
* Τρυπητή Σίφνου.
* Διαβολογέφυρα Δαμαλά Τροιζηνίας.
* Αερογέφυρα Δροσιάς Χαλκίδας.
* Καγκελογέφυρα Μυλοποτάμου Λαμίας.
* Καγκελογέρυρα Μυλοποτάμου Λαμίας (δεύτερο).
* Αγίας Μαρίνας Αττικής.
Θρύλοι και παραδόσεις.
Τα περισσότερα από τα φυσικά γεφύρια έχουν την ονομασία της περιοχής που βρίσκονται. Άλλα βαφτίστηκαν "Τρύπια Κορυφή, Τρύπια Σπηλιά, Αερογέφυρα, Καγκελογέφυρα - ανάλογα με το σχήμα τους.
Πολλοί θρύλοι που συνδέονται με τη δημιουργία αυτών των γεφυριών. Και μιλούν όλοι για νεράιδες και ξωτικά και διαβόλους και κάθε λογής αερικά. Όπως για το διαβολεογέφυρο στο χωριό Δαμαλάς του Πόρου
"Το χωριό Δαμαλάς απέχει 10 χλμ. από τον Γαλατά του Πόρου. Σε μικρή απόσταση και προς τα δυτικά υπάρχουν τα ερείπια της Αρχαίας Τροιζηνίας, της γενέτειρας του Θησέα. Μερικά τμήματα του Πύργου του Θησέα αντιστέκονται ακόμα στον χρόνο και, παρ όλο που δεν έχουν καμία υποστύλωση ως σήμαρα διατηρούνται θαυμάσια ανάμεσα σε δύο χαράδρες.
Εκεί βρίσκεται και το Διαβολογέφυρο. Ένα φυσικό μνημείο σε μια απροσπέλαστη χαράδρα. Ο θρύλος αναφέρει ότι το στήριζε προσωπικά ο διάβολος. Είχε - λέει - φιλονικήσει με μια πανέξυπνη γυναίκα, που τον ξεγέλασε και τον έπεισε να στηρίζει το γεφύρι για να περνούν ο άντρας της και οι συγχωριανοί της...
Τέσσα
0 Σχόλια