Αν δείτε πως πίνατε γαϊδουρινό γάλα, σημαίνει ότι μικροευχαριστήσεις θα ικανοποιηθούν σε βάρος σοβαρών υποθέσεων.
Ο,τι και να λέει ο «Ονειροκρίτης», το συμπαθές τετράποδο δεν είναι μόνο μέσο μεταφοράς, αλλά και υγείας και αναζωογόνησης.
Το γάλα του -ήταν διάσημα τα λουτρά της βασίλισσας Κλεοπάτρας, η οποία συνήθιζε να ταξιδεύει με τα εκατοντάδες γαϊδούρια της, με σκοπό να
γεμίζει τις βασιλικές σκάφες λουτρών με γάλα γαϊδουριού- περιέχει μεγάλες ποσότητες θρεπτικών ουσιών, βιταμινών και άλλων συστατικών που ωφελούν την υγεία μας και το δέρμα.
Ερευνες έχουν δείξει ότι είναι καλύτερο ποιοτικά από το αγελαδινό και το πλησιέστερο στο μητρικό γάλα.
Την τελευταία δεκαετία δημιουργήθηκαν σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες (Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία) εκτροφές όνων όπου το παραγόμενο γάλα χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή καλλυντικών αλλά και για ανθρώπινη κατανάλωση.
Στο Βέλγιο, η μονάδα του Ολιβιέ Ντενίς, στο Chateau des Mottes, διαθέτει το γάλα με λιανική τιμή που ξεπερνά τα 100 ευρώ το λίτρο.
Στο Πάρκο Ζασάβιτσα, στην περιοχή Σρμέσκα Μιτρόβιτσα της Σερβίας, ο Σλόμπονταν Σίμπιτς παράγει γάλα, από το οποίο φτιάχνονται διάφορα προϊόντα, όπως σαπούνι, κρέμες προσώπου, αφρόλουτρα, διάφορα άλλα καλλυντικά, αλλά και λικέρ.
Ξέρετε πόσο πωλείται το τυρί, κατόπιν παραγγελίας; 1.000 ευρώ ανά κιλό, ναι, καλά διαβάσατε. Βέβαια χρειάζονται 25 λίτρα γάλα γαϊδάρας.
Μόνο την τελευταία πενταετία έχουν δημοσιευθεί περίπου 60 επιστημονικές εργασίες αποκλειστικά για το γαϊδουρινό γάλα.
Σήμερα, στη διαθέσιμη επιστημονική βιβλιογραφία παρατηρείται μια έντονη ερευνητική δραστηριότητα με αντικείμενο το γαϊδουρινό γάλα.
«Πρόσφατα εκδηλώθηκε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το γαϊδουρινό γάλα σε επίπεδο παραγωγής αλλά και σε επιστημονικό επίπεδο», μας λέει ο Γιώργος Αρσένος, επίκουρος καθηγητής Κτηνιατρικής Σχολής στο ΑΠΘ.
«Ιδιαίτερα το Εργαστήριο Ζωοτεχνίας της Κτηνιατρικής Σχολής Θεσσαλονίκης, που ασχολείται ερευνητικά με τους ελληνικούς όνους (Equus asinus), γίνεται καθημερινά αποδέκτης ερωτημάτων από επίδοξους εκτροφείς όνων οι οποίοι στοχεύουν στην παραγωγή γάλατος. Στόχος λοιπόν του παρόντος άρθρου είναι να απαντηθούν τα συχνότερα ερωτήματα για το γαϊδουρινό γάλα. Κατ' αρχήν, το ενδιαφέρον για το γαϊδουρινό γάλα προέκυψε διότι η σύνθεσή του είναι παρόμοια με αυτή του μητρικού γάλακτος και χρησιμοποιήθηκε παλιότερα για τη διατροφή βρεφών δεδομένου ότι δεν υπήρχαν τα σύγχρονα παιδικά γάλατα σε σκόνη».
Ο Νίκος Μπουκουβάλας, ο οποίος εκτρέφει γαϊδουράκια στην Εδεσσα, μας λέει:
«Είμαστε τέσσερις ή πέντε παραγωγοί γαϊδουρινού γάλακτος σε όλη τη χώρα. Βγάζουμε 12 κιλά γάλα την ημέρα το οποίο πουλάμε από 12-25 ευρώ χονδρική σε εμπόρους για καλλυντικά. Ως νωπό για κατανάλωση είναι πολύ πιο ακριβό».
«Είναι δύσκολο ζώο το γαιδούρι. Απ' όταν γεννήσει θηλάζει έντεκα μήνες και μετά πάλι εάν ξαναγεννήσει το ίδιο. Το δύσκολο είναι στο άρμεγμα. Εχει την τεχνική του. Κάποια ζώα είναι δύστροπα· δύσκολα να τους πάρεις το γάλα. Εμείς εδώ αγωνιζόμαστε αλλά το κράτος δεν βοηθά». «Δυστυχώς, στην Ελλάδα κάθε καινοτόμος προσπάθεια στο γεωργοκτηνοτροφικό τομέα ακυρώθηκε από τη στρεβλή χρήση των επιδοτήσεων στις οποίες δυστυχώς στοχεύουν και οι επίδοξοι ονοτρόφοι», προσθέτει ο κ. Αρσένος.
«Θα πρέπει να τονιστεί ότι όλες οι επιχειρήσεις με γαϊδούρια που έγιναν στο εξωτερικό βασίστηκαν αποκλειστικά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την ευρηματικότητα των δημιουργών τους. Σε κάθε περίπτωση η εκτροφή των γαϊδάρων είναι μια επίπονη διαδικασία και χρειάζεται ιδιαίτερες δεξιότητες. Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι αν μπορεί μια μονάδα παραγωγής γαϊδουρινού γάλακτος να είναι βιώσιμη. Η απάντηση είναι θετική, αλλά προϋποθέτει εξασφάλιση της διάθεσης του προϊόντος».
0 Σχόλια