Ρουμελιώτικη λαϊκή γλώσσα

Επιλογή λέξεων που έλεγαν οι Σαλωνίτες παππούδες μας, που σήμερα ελάχιστες χρησιμο - ποιούνται:
* Αλτάνα = γλάστρα με λουλούδια.
* Αφερίμ = εύγε, μπράβο.
* Απστομάω = σκοντάφτω και πέφτω με τα μούτρα πριμηδόν (επιστομάω = επί + στόμα).
* Αγκστέρα(η) = σαύρα (αυγουστέρα < Αύγουστος)
* Γρίβο = γκρι ανοιχτό χρώμα.
* Γκιουζέλ = καλό, ωραία. (Κρίμα το Γιώργη, γκιουζέλ παιδί πήγε χαμένο).
* Δέμπουρ = ρήμα, είναι άρρωστος (δεν μπορεί) (Η γιαγιά
δέμπουρ, μη φωνάζετε).
* Ζαμπερέκι = Το πόμολο, σύρτης της πόρτας. (Βάλε το ζεμπερέκι στην πόρτα για να κοιμηθούμε).
* Καραμπάς = στάμνα πήλινη για κρύο νερό.
* Καράμπες = σπασμένα γυαλιά. (Πρόσεξε μην πατήσεις ξυπόλυτος τις καράμπες).
* Καστραβέτσι = χαζός, βλάκας.
* Κουντβίνι(το) = η αφάνα (θάμνος για προσάναμμα)
* Κρένω = ομιλώ (εκ του κρίνω)
* Μπαζντί(το) = Είδος γρασιδιού ανάμεσα στα πουρνάρια, τροφή για τα ζώα.
* Μιρέλης(ο) = χαζός
* Μπακαβάς(ο) = σκληρό χαρτόνι.

* Ντούρμα = σύνδεσμος, αφού, ενώ. (Ντούρμα, δεν μπορείς γιατί επιμένεις;)
* Ντζανός(ο) = λαιμός ανθρώπου, αυχένας.
* Ξαργού(επιρ) = επίτηδες επί τούτου (εξ αργού).
* Πόλκα(η) = χονδρό σακάκι μάλλινο.
* Πλαλάω = τρέχω (επί+λαλώ < επιλαλώ < φωνάζω στο υποζύγιο να τρέχει).
* Τομ = σύνδεσμος, καίτοι. (Τομ πήγες τι κέρδισες;).
* Τσουράπια(τα) = οι κάλτσες.
* Τσέργα(η) = μάλλινο σεντόνι.
* Φγέτα(η) = κούπα για νερό.
* Χαρτζί(το) =χρώμα σκούρο γκρι.
* Χαρανί(το) = κουβάς, δοχείο νερού.
Απο το λεξικό του Ανδρέα Καλαντζάκου, εκδότη της εφημερίδας " ΤΑ ΣΑΛΩΝΑ "